[….] Η απολιγνιτοποίηση δεν είναι απλώς μια ενεργειακή μετάβαση, αλλάζει το παραγωγικό προφίλ μιας περιοχής. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται χρόνο – πολύ περισσότερο από μια βίαιη εξαγγελία – και πολύ περισσότερους πόρους.
Κυρίως όμως χρειάζεται μια στρατηγική στόχευση στις μικρές επιχειρήσεις και στον πρωτογενή τομέα. Σε ό,τι αφορά τα λιγνιτικά εδάφη, όπου τελικά η ΔΕΗ κράτησε το 60%, αντί για το 1/3 που είχε πει η κυβέρνηση στην αρχή, πρέπει να αποδοθούν, να αποκατασταθούν. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αγοράσει εξοπλισμό και σήμερα κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους. Το κράτος πρέπει να αναλαμβάνει ένα μέρος του ρίσκου, να εγγυάται τη μετάβαση και να στηρίζει τους καινούριους ανέργους.
Εμείς στοχεύουμε να αλλάξουμε το ποσοστό των εδαφών που κράτησε η ΔΕΗ, αφού πρώτα θα την έχουμε αποκρατικοποιήσει, ενώ προγραμματίζουμε και ανακατεύθυνση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης στις λιγνιτικές περιοχές. Συνηθίζω να λέω ότι ‘δώσαμε φως’ σε όλη τη χώρα, τα νησιά έχουν τουρισμό, γιατί εδώ τα χωριά μας ‘εσβησαν […] Πολύ σημαντικό έργο επίσης είναι και εκείνο της τηλεθέρμανσης, το οποίο αποτελεί και προσωπικό μου στόχο, όπως και ένα ‘γενναίο’ Εξοικονομώ στο νομό, ειδικά για τις λιγνιτικές περιοχές. Και βεβαίως οι ΑΠΕ, στο Πρόγραμμά μας έχουμε φωτοβολταϊκά στέγης και Ενεργειακές Κοινότητες (ΕΚΟΙΝ) με όφελος από αυτοπαραγωγή/αυτοκατανάλωση. Γενικότερα μιλάμε για έναν πιο δημοκρατικό ενεργειακό σχεδιασμό, με 50% των νέων αδειών να προέρχεται από μικρά έργα ΑΠΕ και ΕΚΟΙΝ […]