[…] Σήμερα, παρά τη δήθεν ενίσχυση του στόλου, που ευαγγελίζεται ο κ. Μητσοτάκης, λειτουργούν καθημερινά από τον ΟΑΣΑ περίπου 1.000 λεωφορεία όταν το 2019 βρίσκονταν στους δρόμους 1.300 οχήματα.
Όσον αφορά στη ΣΤΑΣΥ υπάρχει σοβαρή έλλειψη τόσο σε έμψυχο δυναμικό όσο και σε τροχαίο υλικό. Οι δε εργαζόμενοι δεν μπορούν να πάρουν τις άδειές τους και η λειτουργία της εταιρείας επαφίεται στο φιλότιμο των εργαζομένων.
Αν υπάρχει ένα πρώτο, κύριο, ικανό και αναγκαίο αλλά και αδιαπραγμάτευτο μέτρο στον σχεδιασμό μας για την αναβάθμιση των αστικών μεταφορών είναι η διατήρηση και η ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα των αστικών μεταφορών. Όπως και η ενίσχυση τους με νέα οχήματα και προσωπικό.
Παράλληλα, οφείλουμε να εφαρμόσουμε, κάτι που λέμε ήδη από την έναρξη της ενεργειακής κρίσης. Να μειώσουμε την τιμή της μηνιαίας κάρτας απεριορίστων διαδρομών από τα 27 ευρώ στα 10 ευρώ, με παράλληλη ευέλικτη τιμολογιακή πολιτική για ευάλωτες ομάδες επιβατών, ώστε να αυξήσουμε και τη μετακίνηση με τα Μ.Μ.Μ. και να στηρίξουμε τους πολίτες.
Στο πρόγραμμά μας προβλέπεται, ακόμα, η απένταξη των δημόσιων αστικών συγκοινωνιών από την Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε. Ενώ αναγκαίος είναι ο ορθός σχεδιασμός, η κατάλληλη χρηματοδότηση και τα συνεργατικά μοντέλα με άλλες μορφές περιβαλλοντικής και οικονομικά προσιτής κινητικότητας που θα υπαγορεύσουν τα Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας. Απώτερος στόχος η ελευθερία μετακίνησης, η ασφάλεια και ανάκτηση ενός δημόσιου ελεύθερου στην μετακίνηση αστικού περιβάλλοντος στο οποίο όλοι μπορούμε να ανασάνουμε.
[…] Στόχος της επόμενης προοδευτικής κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν, είναι και θα είναι η ενίσχυση της βιώσιμης αστικής κινητικότητας. Τόσο στα αστικά κέντρα όσο και στην περιφέρεια. Στο πλαίσιο αυτής, η μικροκινητικότητα έχει σημαντικό ρόλο και μπορεί να βρει τον ζωτικό χώρο, τα επιστημονικά εργαλεία και τους χρηματοδοτικούς πόρους ώστε να αναπτυχθεί οργανικά μαζί με τις πόλεις όπως τις ονειρεύονται οι πολίτες που ζουν σε αυτές.
Βλέπετε η κινητικότητα και η μικροκινητικότητα δεν αποτελούν απλά ένα εχέγγυο ποιότητας ζωής και περιβαλλοντικής ευαισθησίας αλλά αποτελούν στοιχείο δημοκρατικότητας και ελευθερίας, το δικαίωμα δηλαδή στην ασφαλή, φθηνή και χωρίς περιορισμούς μετακίνησης, ιδιαίτερα για τους νέους.
Με δύο δυστυχήματα ήδη σε Μύκονο και Πάρο οφείλουμε, παράλληλα με την ενθάρρυνση της μικροκινητικότητας, να προβάλουμε και την ανάγκη εκπαίδευσης των νέων στη χρήση των Ε.Π.Η.Ο με πιστή τήρηση των κανόνων λειτουργίας τους όπως η μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα των 25 χλμ./ώρα , η απαγόρευση μεταφοράς δεύτερου ατόμου κ.λ.π.
Βλέπουμε λοιπόν την μικροκινητικότητα με αυτό το πρίσμα.
Η ΕΕ είναι ξεκάθαρη: Χρηματοδότηση μόνο μέσα στο πλαίσιο υπαρκτών και διαρκώς επικαιρων ΣΒΑΚ (Σχεδίων Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας).
Προτάσεις και μοντέλα υπάρχουν πολλά και η εφαρμογή τους κατά περίπτωση θα στηριχθεί πλουραλιστικά τόσο από τους πόρους της ΕΕ όσο και από Εθνικούς πόρους. Σημειώνουμε όμως εδώ ότι στόχος είναι η προσιτότητα στο σύνολο του πληθυσμού.