Η κλιματική κρίση αναδεικνύει το έλλειμμα σχεδιασμού και τις ελλιπείς υποδομές της χώρας μας σε όλα τα επίπεδα: στην πρόληψη πυρκαγιών και πλημμυρών, στην έλλειψη έργων εξοικονόμησης και ορθολογικής διαχείρισης νερού ιδίως στον αγροτικό τομέα, στην αντιμετώπιση κινδύνων πλημμύρας, αλλά και στο χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, ο οποίος, με τον τρόπο που έχει υλοποιηθεί διαχρονικά, αυξάνει την τρωτότητα και των υποδομών και των κοινωνικών και οικονομικών λειτουργιών και δραστηριοτήτων.
Τα προβλήματα αυξήθηκαν τα τελευταία τέσσερα (4) χρόνια και ο σχεδιασμός και η πρόληψη δεν προχώρησαν. Η κλιματική κρίση αποτέλεσε επίσης και μια «βολική» δικαιολογία για τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2021, ιδίως στη Βόρεια Εύβοια και την Αττική εκ μέρους της κυβέρνησης Μητσοτάκης.
Πρέπει συνεπώς να καλυφθεί τάχιστα το κενό που έχει δημιουργηθεί στο σχεδιασμό και σε επίπεδο εργαλείων και υποδομών, με έμφαση στην πρόληψη και τη βελτίωση της ανθεκτικότητας απέναντι στους κλιματικούς κινδύνους, οι οποίοι όλο και αυξάνονται σε συχνότητα και ένταση.
Απαιτείται αρχικά η άμεση ολοκλήρωση των Περιφερειακών Σχεδίων για την προσαρμογή στην κλιματική κρίση προκειμένου να υπάρχει σαφής οδικός χάρτης και προτεραιότητες σε επίπεδο Περιφέρειας. Η υποχρέωση των Περιφερειών να εκπονήσουν το συγκεκριμένο σχεδιασμό είχε θεσμοθετηθεί ήδη από το 2016! Απαραίτητη επίσης είναι η ολοκλήρωση του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού της χώρας λαμβάνοντας υπόψη την ασφάλεια έναντι της κλιματικής κρίσης.
Η χώρα χρειάζεται ακόμη να ολοκληρώσει άμεσα την 2η Αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμού (ΣΔΛΑΠ) και την 1η Αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας, τα οποία έχουν ήδη καθυστερήσει και ως ευρωπαϊκή υποχρέωση της χώρας (από το 2021). Τα Σχέδια αυτά οφείλουν να συμπληρωθούν από Σχέδια Διαχείρισης Ξηρασίας. Οφείλουμε παράλληλα να προωθήσουμε λύσεις βασισμένες στη φύση και να επενδύσουμε σε ένα μεγάλο πρόγραμμα αποκατάστασης οικοσυστημάτων, τα οποία προσφέρουν “φυσική ασπίδα” απέναντι σε πλημμύρες και σε ξηρασίες.
Στην δασική πολιτική, η αποτελεσματική προστασία των δασών προϋποθέτει την ενεργοποίηση της Εθνικής Στρατηγικής για τα Δάση και του Σχεδίου Δράσης για την πρόληψη δασικών πυρκαγιών, τα οποία μπήκαν στο «ψυγείο» τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Χρειάζεται ριζική στελέχωση και ουσιαστική στήριξη των Δασικών Υπηρεσιών, οι οποίες παραμένουν υποστελεχωμένες και χωρίς τους κατάλληλους υλικοτεχνικούς πόρους. Χρειάζεται επίσης ολοκλήρωση των δασικών χαρτών, όπου το θεσμικό πλαίσιο συνεχώς μεταβάλλεται, τοπικά σχέδια πρόληψης πυρκαγιών με έμφαση στις μικτές ζώνες δάσους-κατοικίας, και νέα εργαλεία για τη μακροπρόθεσμη μείωση των κινδύνων.
Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για χάσιμο και για επικοινωνιακές εξαγγελίες. Χρειάζεται ολοκληρωμένο σχέδιο, μέσα και ιδίως μακροπρόθεσμος σχεδιασμός εφόσον θέλουμε να χτίσουμε την κλιματική ανθεκτικότητα της χώρας