488 – Μ.Παπαδόπουλος – ΝΔ

provide an attachment id!

[…] Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά αν κάνει κανείς τη σύγκριση των δύο κυβερνήσεων. Για την απολιγνιτοποίηση, όλος ο όρος της απολιγνιτοποίησης και δίκαιης μετάβασης, χτυπούσε αρνητικά στον κόσμο πρώτον γιατί δεν υπήρχε λεπτομερής ενημέρωση και δεύτερον γιατί όλοι οι πολίτες, όλοι μας, περιμένουμε να δούμε κάτι να εφαρμόζεται στην πράξη. Αυτό καθυστέρησε πάρα πολύ και καθυστέρησε γιατί υπάρχουν ονοματεπώνυμα για τις καθυστερήσεις που υπάρχουν, δεν είναι τυχαίες. Παρόλα αυτά άλλαξε το κλίμα γιατί δεν ήταν βίαιη η απολιγνιτοποίηση, όπως ισχυρίζονταν οι αριστερές δυνάμεις της περιοχής. Αν παρατηρήσει κανείς την καμπύλη της κρίσης του λιγνίτη στην παραγωγή ενέργειας θα δει ότι μειώνεται συνεχώς η χρήση του εδώ και 15 χρόνια, όχι τώρα. Μειώθηκε εντονότατα την περίοδο του 2015 – 2019, κλείσανε μονάδες εκείνη την περίοδο επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ και κανείς δεν μίλησε για αυτό. Γιατί έκλεισαν μονάδες; Γιατί είχαν ημερομηνία λήξης. Βλέπουμε λοιπόν ότι όταν αυτά έγιναν γνωστά, όταν ο κόσμος τα συνειδητοποίησε, κατάλαβε ότι ο μύθος της κακής και βίαιης απολιγνιτοποίησης παραμένει ένας μύθος. Από την άλλη, πρέπει να δει κινήσεις και είδαμε μόνο ένα μεγάλο Φ/Β, το μεγαλύτερο στην Ευρώπη που έγινε στα Λιβερά. Αλλά τι άλλο έγινε και άλλαξε το κλίμα; Όλα αυτά τα οποία λέγαμε με εξαγγελίες, με συνεχείς παρεμβάσεις, ο κ. Παπαθανάσης είχε έρθει πάρα πολλές φορές στην περιοχή, ο κ. Μουσουρούλης παλαιότερα, ο κ. Καλλίρης διοικητής της Δίκαιης Μετάβασης, ο κ. Μπούκης Δ.Σ. Μετάβασης. Αποδείξαμε στον κόσμο ότι όλα αυτά που λέγαμε νομοθετήθηκαν, έγιναν νόμοι του κράτους. Άρα αμέσως μετά, αλλάζει η αντίληψη του κόσμου. Είναι διαφορετικό να υπόσχεσαι και να κάνεις διαγγέλματα και είναι διαφορετικό όλα αυτά που λες να γίνονται νόμοι του κράτους. Άρα σήμερα έχουμε νόμους του κράτους που μιλάνε για τη Δίκαιη Μετάβαση. Άρα έχουμε κάτι δεδομένο […]

Είναι απόλυτα δικαιολογημένη [η αγωνία των κατοίκων] , για αυτό κανείς, τουλάχιστον εγώ προσωπικά αλλά και κανείς άλλος, δεν εναντιώθηκε στην αγωνία των κατοίκων. Ίσα – ίσα προσπαθούσαμε και προσπαθώ συνεχώς να ενημερώνω για το ποιο είναι το πρόγραμμα. Το πρόγραμμα είναι ότι υπάρχουν νόμοι. Ότι προχώρησε και ολοκληρώθηκε επιτέλους το χωροταξικό και εδώ υπάρχουν ευθύνες για την καθυστερηση το,υ και το τρίτο είναι οι συνομιλίες που έχουμε και εγώ σαν Υφυπουργός Μεταφορών και άλλοι συνάδελφοι είχαν, με εταιρείες που επιδιώκουν να έρθουν στην περιοχή, γιατί υπάρχει ειδικό φορολογικό καθεστώς για αυτές τις επενδύσεις, υπάρχουν κίνητρα που βοηθούν στο να προσελκύσουν να έρθουν επενδύσεις. Άρα, όταν αυτές οι εταιρείες έρθουν, όταν οι δικές μας εταιρείες αλλάξουν ρόλο, να επικαιροποιήσουν την παραγωγή τους, να δούμε μια απίστευτη αύξηση των θέσεων εργασίας στο Ν. Κοζάνης, στη Φλώρινα και στη Μεγαλόπολη. Και το τρίτο και σημαντικό, είναι ότι ήδη υπάρχει ένα τεράστιο ποσό που ξεπερνάει τα 4 δις το οποίο είναι έτοιμο προς χρήση. Τι σημαίνει όμως, έτοιμο προς χρήση; Σημαίνει ότι θα πρέπει η περιφέρεια, οι δήμοι, οι ιδιώτες, να έχουν μελέτες που θα μπορούν να ωριμάσουν για να μπορούν να απορροφήσουν τα χρήματα. Αλλιώς θα τα βλέπουν όλοι τα χρήματα, αλλά δε θα μπορεί να τα πάρει κανείς. Εγώ κατ’ επανάληψη έχω κάνει παράκληση στην περιφέρεια, στους δήμους, τους ιδιώτες, να ωριμάσουν τις μελέτες για αυτά που έχουν αποφασίσει να κάνουν. Με προσοχή, με σοβαρότητα, χωρίς βιασύνη, χωρίς πολλά λόγια και πολλές υποσχέσεις, να προχωρήσουμε, για να αλλάξει η περιοχή, ο νομός μας. Να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας, η καθημερινότητα, να φύγουμε από τη μονοκαλλιέργεια της ΔΕΗ, ενώ ταυτόχρονα και αυτό το έχω πει πολλές φορές, ο λιγνίτης παραμένει η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, και αποδείχθηκε αυτό. Το ευέλικτο σχήμα της Δίκαιης Μετάβασης, φάνηκε στο όταν το φυσικό αέριο ανέβηκε σε μεγάλα ύψη, τι έκανε η κυβέρνηση, μεγάλωσε το μείγμα χρήσης του λιγνίτη στην παραγωγή ενέργειας. Σήμερα που το φυσικό αέριο πέφτει οικονομικά, άρα η παραγωγή ενέργειας πέφτει κι είναι φθηνότερη, μειώνει το μείγμα χρήσης λιγνίτη. Είναι ένα οικονομικό σταυρόλεξο που εμείς θέλουμε να ταυτιστούμε πλήρως. Είμαστε ταυτισμένοι με την πραγματικότητα, με αυτό που θέλουμε να πετύχουμε.