[…]Βρέθηκε δίπλα στους εργαζόμενους της COSCO, της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, στους ντελιβεράδες της «e-food», που έκαναν μεγάλα βήματα, δεν το έβαλαν κάτω, αντιστάθηκαν και πέτυχαν νίκες. Εκεί που επιχειρηματικοί όμιλοι προσπαθούν να εγκαταστήσουν νύχτα και πίσω από την πλάτη των κατοίκων, αλλά δίπλα στα σπίτια τους, φωτοβολταϊκά πάρκα […]
[…] Είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι πρόκειται για πολύ επικίνδυνες εγκαταστάσεις που σχεδιάζονται να γίνουν δίπλα σε κατοικημένες περιοχές και που προκαλούν και σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον, πόσο μάλλον σε μια περίκλειστη θάλασσα όπως ο Παγασητικός. Είναι, δε, ακόμα μεγαλύτερη και δικαιολογημένη η ανησυχία του λαού της Μαγνησίας μιας και βλέπουμε το πώς αντιμετωπίζεται η ζωή, η υγιεινή και ασφάλεια στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Τα παραπάνω συνδέονται άμεσα με τον σκοπό της συγκεκριμένης επένδυσης. Δηλαδή την προώθηση της στρατηγικής της “πράσινης ανάπτυξης” και την ενίσχυση του πολεμικού ανταγωνισμού των ΗΠΑ και των συμμάχων της με τη Ρωσία για την ενεργειακή αγορά της Ευρώπης. Το κέρδος για αυτά το έχουν κύρια οι εφοπλιστές που μεταφέρουν το LNG και οι επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στον κλάδο. Για το λαό σημαίνουν μεγαλύτερα βάρη, ενεργειακή φτώχεια. Ταυτόχρονα, όμως, και μαζί με τις αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις στην περιοχή μας, γινόμαστε διπλός στόχος στα πλαίσια των σοβαρών πολεμικών ανταγωνισμών. Είδαμε πρόσφατα τι έγινε με τις εκρήξεις στον αγωγό Nord Stream. Ένα τέτοιο «ατύχημα» θα ήταν καταστροφικό για τον Βόλο και τις γύρω περιοχές. Για όλους αυτούς τους λόγους το ΚΚΕ ήταν από την πρώτη στιγμή στο δρόμο, μπροστά, μαζί με τους συλλόγους των κατοίκων, τις περιβαλλοντικές ομάδες, τα εργατικά σωματεία και τους άλλους φορείς, ενάντια στο συγκεκριμένο σχέδιο. Τη δική τους φωνή και αγωνία, την απαίτηση να σταματήσει κάθε σχέδιο για την εγκατάσταση της μονάδας αυτής στον Παγασητικό, θα εκφράσουν με τον πιο καθαρό και μαχητικό τρόπο οι βουλευτές του ΚΚΕ μέσα κι έξω από τη βουλή. Και είναι ένας επιπλέον λόγος για να μείνει η έδρα του ΚΚΕ στη Μαγνησία! […]
Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος φέρνει ακόμη πιο επιτακτικά στο προσκήνιο το δίλημμα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». Ο γιορτασμός αυτής της ημέρας δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υποκρισία των επιτελείων του συστήματος, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των πολιτικών εκπροσώπων τους, που για ακόμη μία χρονιά χύνουν «κροκοδείλια δάκρυα» για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, ενώ είναι οι ίδιοι που την προκαλούν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι παραπάνω πρωταγωνιστούν αυτήν τη στιγμή στη συνέχιση, κλιμάκωση και επέκταση του ιμπεριαλιστικού πόλεμου ΝΑΤΟ και Ρωσίας στην Ουκρανία, ενώ γνωρίζουν ότι ο πόλεμος επιφέρει την πιο μεγάλη καταστροφή του περιβάλλοντος. Αν αναλογιστούμε τη λεηλασία των φυσικών πόρων, τη μόλυνση του εδάφους και των υδάτων από τους βομβαρδισμούς, την καταστροφή των δασών, μπορούμε εύκολα να συλλάβουμε το μέγεθος της καταστροφής. Οι περιοχές πολεμικών συγκρούσεων αλλά κι άλλες περιοχές του πλανήτη οδηγούνται σε κατάρρευση.
Είναι οι ίδιοι που εντείνουν τη ληστρική εκμετάλλευση του περιβάλλοντος. Είναι οι ίδιοι που το μετατρέπουν σε πεδίο κερδοφόρων επενδύσεων για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, αλλά και σε ευκαιρία για να «εμπορευτούν» και τη διαχείριση περιβαλλοντικών προβλημάτων, τα οποία γεννά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και η πολιτική τους.
Αυτή τη στρατηγική της ΕΕ για το περιβάλλον, την «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία» προωθούν αποφασιστικά και εξειδικεύουν στην Ελλάδα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΜέΡΑ25, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα του συστήματος.
Την ίδια ώρα, η ΕΕ βαφτίζει «πράσινο» το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) και την πυρηνική ενέργεια, ενώ στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος γενικεύει την πολιτική της εμπορευματοποίησης. Γη, νερά, δάση, αέρας, θάλασσα, παραλίες, βουνά πωλούνται, αγοράζονται, υποβαθμίζονται, καταστρέφονται.
Όλες οι αστικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα συνέβαλαν για να «απελευθερωθούν» τα επιχειρηματικά σχέδια των ομίλων από κάθε ουσιαστικό έλεγχο, με τις fast track διαδικασίες προς όφελος κυρίως του κατασκευαστικού, τουριστικού κεφαλαίου και των «πράσινων» ομίλων. Δεν μπορούν να κρύψουν όμως τις τεράστιες συνέπειες για την υγεία του λαού, από την αύξηση της φτώχειας, από τη ρυπογόνο και καρκινογόνο καύση των αποβλήτων, από τη βιομηχανική ρύπανση, την εξόρυξη «σπάνιων γαιών», που είναι αναγκαίες στην «πράσινη μετάβαση».
Έχουν γεμίσει άναρχα ολόκληρες περιοχές με γιγαντιαία αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα, που παράγουν ακριβή Ενέργεια, ενώ για την κατασκευή τους καταστρέφονται βουνά, δάση, γη υψηλής παραγωγικότητας, βραχονησίδες και νησιά, χωρίς σεβασμό στην πολιτισμική κληρονομιά ή στην προστασία περιοχών ειδικού φυσικού κάλλους. Την ίδια ώρα τα εργατικά – λαϊκά στρώματα βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, πληρώνουν το βαρύ κόστος της «πράσινης μετάβασης», ενώ οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι οι «πράσινοι επενδυτές» της απελευθερωμένης Ενέργειας, οι όμιλοι παραγωγής «πράσινου» εξοπλισμού, υποδομών και εμπορευμάτων.
Την ίδια στιγμή η περιβόητη «αναβάθμιση» της πολιτικής προστασίας, με τη δημιουργία αρμόδιου υπουργείου, αποδεικνύεται χωρίς αντίκρισμα. Δεν έχουν εξασφαλιστεί οι προϋποθέσεις ώστε να μην ξανασυμβεί ένα νέο Μάτι, μια νέα Μάνδρα, ένας άλλος πύρινος όλεθρος, όπως αυτός στη Β. Εύβοια, στη Β. Αττική, στην Ηλεία.
Οι υποδομές για την πολιτική προστασία του λαού παραμένουν ισχνές. Τα δάση αφήνονται στην τύχη τους. Οι πλημμύρες συνεχίζουν να αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους κίνδυνους. Η Πυροσβεστική και η Δασική Υπηρεσία υποχρηματοδοτούνται και παραμένουν υποστελεχωμένες, καλύπτοντας κατά μέσο όρο το 30% των αναγκών σε προσωπικό όλων των κατηγοριών, ενώ τα μέσα, ιδιαίτερα τα επίγεια, είναι το 1/3 των αναγκαίων.
Η πραγματική διέξοδος για τον λαό βρίσκεται σε μια ριζικά ανώτερη μορφή οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας: Την εργατική εξουσία, με το ξερίζωμα του καπιταλιστικού κέρδους. Στον σοσιαλισμό λαμβάνονται υπόψη συνδυασμένα οι επιπτώσεις κάθε δραστηριότητας στο περιβάλλον και οι συνολικές ανάγκες του λαού. Ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός στο έδαφος της κοινωνικής παραγωγής, απαλλαγμένης από την καπιταλιστική ιδιοκτησία και την εμπορευματοποίηση της γης, του νερού, της Ενέργειας και των φυσικών πόρων, μπορεί να εξασφαλίσει μια σχετικά ισόρροπη σχέση του ανθρώπου με τη φύση.
Το ΚΚΕ βρίσκεται σταθερά και ουσιαστικά στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να ανοίξει ο δρόμος για αυτή τη διέξοδο, στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο που καταστρέφει το περιβάλλον και ύστερα εμπορεύεται την «προστασία του».
Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά ενάντια στην εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, ενάντια σε κάθε σχέδιο και πολιτική της άρχουσας τάξης και των κυβερνήσεών της, που επιδεινώνει και υποβαθμίζει το περιβάλλον, ενάντια στην εμπορευματοποίηση του νερού και των δασών, ενάντια στην – πανάκριβη για τον λαό αλλά κερδοφόρα για τους ομίλους – «πράσινη» Ενέργεια.
Βρίσκεται σταθερά μπροστά στον αγώνα για τα οξυμένα προβλήματα και στο δυνάμωμα της πάλης ενάντια στις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου που βρίσκονται απέναντι στις δικές τους ανάγκες.
Στις 25 Ιούνη, πολλοί περισσότεροι μπορούν και πρέπει να κάνουν το επόμενο βήμα, για να βγει πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ, απέναντι στη νέα κυβέρνηση της ΝΔ και στην κάλπικη αντιπολίτευση ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών που θα προωθούν από κοινού την αντιλαϊκή πολιτική της «πράσινης μετάβασης» και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος χάριν της κερδοφορίας των ομίλων
[…]Με ισχυρό το κύρος του ΚΚΕ η παρέμβασή του μπορεί να αναδείξει ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας στην Εκπαίδευση, στην Υγεία, στην ουσιαστική και πολυεπίπεδη προστασία του περιβάλλοντος, στον πολιτισμό και τις τέχνες, στην αναβάθμιση των συγκοινωνιών με βάση τις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας για τους πολλούς και όχι για τους λίγους, τη θωράκιση της δημοκρατίας. Οι αγώνες του μπορούν να έχουν όλο και μεγαλύτερο θετικό αποτέλεσμα, αλλά και να δυναμώσουν την ελπίδα για τον λαό […]
Ο κ. Τσίπρας μίλησε για μια μεγάλη ευκαιρία με το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και τα 70 δισ. ευρώ που θα μοιραστούν, οι πόροι του οποίου θα ανακατευθυνθούν με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στους μικρομεσαίους. Σε σχέση με την Εύβοια, σημείωσε πως λείπουν οι υποδομές, επικρατεί αποβιομηχάνιση, αλλά κι ανασφάλεια για τη δημόσια υγεία κι έλλειμμα χωροταξικού σχεδιασμού για τις ΑΠΕ. Ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε την κυβέρνηση Μητσοτάκη πως χρησιμοποιεί τις «ενεργειακές κοινότητες για να δίνει πρόσβαση στο δίκτυο στις μεγάλες επιχειρήσεις
[…] Την ώρα που η Συμμαχία διαλύεται μπροστά στα μάτια μας πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί αυτές οι μεγάλες επιχειρήσεις, με τις ορδές των δικηγόρων τους, δεν είδαν τα ζητήματα παρεμπόδισης του ανταγωνισμού ως βασικό εμπόδιο όταν ίδρυαν τη Συμμαχία» σχολίασε με νόημα ο Πάτρικ Μακ Κάλι, αναλυτής ενεργειακών ζητημάτων της ΜΚΟ Reclaim Finance. «Οι πραγματικοί ηγέτες σε κλιματικά ζητήματα πρέπει να παλεύουν κόντρα στην άρνηση της κλιματικής κρίσης και όχι να υποχωρούν απέναντί της. Αυτό που είναι κρίσιμο σήμερα είναι οι ασφαλιστικές εταιρείες να μην αναθεωρούν τις δεσμεύσεις τους για τα κλιματικά θέματα» εξήγησε ο ίδιος.
Ισως, όμως, την καλύτερη έμπρακτη απάντηση στις μεγάλες εταιρείες που αποσύρθηκαν από τη Συμμαχία να έδωσε εμμέσως ο Ζαν Φρανσουά Σαλιφού, πρόεδρος της Beneva, μία από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες του Καναδά με πάνω από 3,5 εκατομμύρια μέλη, που εντάχθηκε στις 30 Απριλίου στη Συμμαχία: «Με την ένταξή μας στην Πρωτοβουλία του ΟΗΕ για Βιώσιμες Ασφάλειες και στη Συμμαχία των Ασφαλιστών για μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα με περηφάνια συμβάλλουμε στην οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος για τις επόμενες γενιές. Τα επιτεύγματα που απορρέουν από τη σημαντική δουλειά της Πρωτοβουλίας του ΟΗΕ και της Συμμαχίας δεν θα ωφελήσουν μόνο τα μέλη μας, πελάτες και εταίρους, αλλά θα είναι κτήμα και της κοινωνίας». Σωστά. Όμως ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Ακόμη κι όταν αυτή απειλείται από τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης…
[…] • Στο πλευρό του λαού όπως στο
μικρό χωριό της Καλαμιάς Κοζάνης
που αγωνίζεται για την υπεράσπιση
της περιουσίας και.της ζωής τους
φτιάχνοντας από κοινού μια ανθρώ¬
πινη αλυσίδα αλληλεγγύης κόντρα
στα επιχειρηματικά συμφέροντα της
πράσινης καπιταλιστικής ανάπτυξης
Από την άλλη οι κάτοικοι είδαν
από πρώτο χέρι ότι τόσο με αυτοδύναμη
κυβέρνηση όσο και με υπηρεσιακή
οι δυνάμεις καταστολής και
το κράτος βρίσκονται στην υπηρεσία
των κερδών Αλλωστε αέρα στα
πανιά των πράσινων αρπακτικών
για να λυμαίνονται το φυσικό πλούτο
της περιοχής έδωσαν τα προηγούμενα
χρόνια όσα αστικά κόμματα συναινούσαν
στο έγκλημα της απολιγνιτο
ποίησης έπιναν νερό στο όνομα της
πράσινης ανάπτυξης ψηφίζοντας
από κοινού ΝΔ ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ
την οδηγία της Ε.Ε που μετατρέπει
βουνά και λαγκάδια σε Ειδικές Οικονομικές
Ζώνες για fasl track ανεμογεννήτριες
και βαφτίζει τις επενδύσεις
υπέρτατο δημόσιο αγαθό νομιμοποιώντας
την άγρια κρατική καταστολή
σε βάρος των δίκαιων λαϊκών
αντιδράσεων […]
Οι κάτοικοι της Καλαμιάς, ενός μικρού χωριού δίπλα από την πόλη της Κοζάνης, οργανώνουν εδώ και καιρό έναν αγώνα ενάντια στην εγκατάσταση ενός γιγαντιαίου φωτοβολταϊκού πάρκου, έκτασης περίπου 750 στρεμμάτων, κυριολεκτικά δίπλα στις αυλές τους. Για να καταλάβουν και οι αναγνώστες το μέγεθος, το φωτοβολταϊκό πάρκο που σχεδιάζεται θα καλύπτει μια έκταση τριπλάσιας του χωριού! Οι κάτοικοι επειδή δε θέλουν να παραδώσουν τους κόπους μιας ζωής για τις «πράσινες» μπίζνες εταιρειών, μπήκαν μπροστά, για να μην προχωρήσουν τα σχέδια της εταιρείας. Σε μια επιχείρηση τρομοκράτησης αυτού του αγώνα «επιστρατεύτηκαν» αστυνομικές δυνάμεις που εξαπέλυσαν άγρια επίθεση και καταστολή, με αποτέλεσμα να υπάρχουν τραυματίες αλλά και 6 συλληφθέντες. Βεβαίως, δεν ήταν μόνοι, στο πλευρό τους είχαν από την πρώτη στιγμή σωματεία και φορείς, φοιτητές καθώς και τα στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Η απάντηση όμως των κατοίκων αλλά και δεκάδων άλλων φορέων, την επόμενη κιόλας μέρα, με μαζική κινητοποίηση στην πλατεία της Κοζάνης, είναι πραγματικά ελπιδοφόρα και δείχνει ότι ο αγώνας όχι απλά δεν καταστέλλεται και δεν τρομοκρατείται, αλλά δυναμώνει. Αυτό έδειξε και η μεγάλη παλλαϊκή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στη 1 Ιούνη στην πόλη, όπου εκατοντάδες εργαζόμενοι, με τους φορείς και τα σωματεία τους, άνθρωποι από δεκάδες μέρη της Κοζάνης που βιώνουν τις συνέπειες της «πράσινης» καπιταλιστικής ανάπτυξης και υπερασπίζονται τις ζωές τους, κόντρα στα επιχειρηματικά συμφέροντα, δυναμώνουν έναν αγώνα για να μην παραδοθεί ο φυσικός πλούτος στα κέρδη των λίγων, για ρεύμα φθηνό για το λαό. Αυτούς τους αγώνες στηρίζουμε και ενισχύουμε και εμείς ως ΚΚΕ. Για να βαδίσει ο αγώνας σε ένα δρόμο σύγκρουσης με τον υφιστάμενο δρόμο ανάπτυξης που εξυπηρετεί τους λίγους. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να ανοίξει ένας άλλος δρόμος, που η ενέργεια θα είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα για τα κέρδη των λίγων, κάτω από μια γνήσια εργατική-λαϊκή διακυβέρνηση. Τότε μπορούν να αξιοποιηθούν όλες οι μορφές ενέργειας, όπως πχ. ο λιγνίτης με σύγχρονες μεθόδους αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, τα αιολικά και ηλιακά πάρκα, η γεωθερμία κ.α., με κριτήριο τις ανάγκες του λαού, την προστασία του περιβάλλοντος.
[…] με τους αναπτυξιακούς νόμους και τα ειδικά χωροταξικά όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις ξηλώνουν βήμα το βήμα ακόμα και τους πιο στοιχειώδεις περιορισμούς, αφαιρούν και τα πιο υποτυπώδη εμπόδια για την ανάπτυξη της επιχειρηματικής δράσης σε δάση και αιγιαλούς, στο έδαφος της πολιτικής εμπορευματοποίησης της γης[…]
[…] Το ΠΕΣΔΑ 23, το τροποποιημένο πλέον ΕΣΔΑ 2022 της
ΝΔ, προχωράει παραπέρα. Δεν περιορίζεται στη «δυνατότητα
συναποτέφρωσης των αποβλήτων», αλλά ανοίγει τον δρόμο
για την αυτόνομη καύση και των σύμμεικτων αποβλήτων
σε εργοστάσια καύσης, μια ακόμη υγειονομική και περιβαλλοντική
βόμβα για τα κέρδη του κεφαλαίου […] Απέναντι στην αντιλαϊκή αυτή κλιμάκωση, το ΚΚΕ ήταν η
μόνη πολιτική δύναμη που όρθωσε όλα αυτά τα χρόνια το
ανάστημά της, που πρόβαλε αντίσταση σε όλα τα επίπεδα.
Με την Κοινοβουλευτική και Ευρωκοινοβουλευτική του Ομάδα,
με τους κομμουνιστές περιφερειακούς και δημοτικούς
της συμβούλους, με τον «Ριζοσπάστη» και το «902.gr», με
τις Κομματικές του Οργανώσεις. Που αποκάλυπτε έγκαιρα
τα αίτια και τους υπαίτιους των επικίνδυνων για τον λαό επιλογών
των αστικών κομμάτων. Που αναδείκνυε με τεκμηριωμένες
αναλύσεις τις συνέπειες των πολιτικών τους σε βάρος
της υγείας, της ποιότητας ζωής των λαϊκών στρωμάτων,
του λεηλατημένου εισοδήματός του. Και, πάνω απ’ όλα, που
στάθηκε με τις τοπικές του Οργανώσεις ανυποχώρητος συμπαραστάτης,
οργανωτής όπου χρειάστηκε, των αγώνων του
μαζικού κινήματος, δείχνοντας ταυτόχρονα τον δρόμο «για
να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση».
Υπάρχει πια συσσωρευμένη πείρα και γνώση στην εργατική
τάξη, στα λαϊκά στρώματα, στη νεολαία, ότι το ΚΚΕ θα
συνεχίσει να στηρίζει τους αγώνες τους, να παλεύει μαζί
τους για να χαλάσουμε τα σχέδια της νέας κυβέρνησης. Ας
αποτελέσει η πείρα αυτή ένα ακόμη κριτήριο ψήφου για
τις εκλογές στις 25 του Ιούνη που έρχονται […]