124 – Κ. Μπούμπας – Ελληνική Λύση

[…] Σε ό,τι αφορά βεβαίως τις περιοχές για τις οποίες αναφερθήκατε, εγώ είμαι από το νομό Σερρών. Εκεί, ευτυχώς, τουλάχιστον έχουμε κάποια δάση που δεν έχουν πειραχθεί. Υπάρχουν,όμως, άλλα φαινόμενα στην ευρύτερη περιοχή,όπως, για παράδειγμα, οι μεγάλες πυρκαγιές της Θάσου από τη δεκαετία του 1980 και πώς μπόρεσε το νησί από μόνο του να αντισταθεί, διότι η φύση από μόνη της αντιστέκεται και δημιουργεί την αναδάσωση, την ανακύκλωση, αλλά πρέπει να προσέξουμε, στις περιοχές για τις οποίες λέτε, και τους σπόρους.
Τα ίδια τα δέντρα, δηλαδή, δημιουργούν αυτούς τους ώριμους σπόρους, εάν, όμως,το δάσος έχει καεί πριν από 17, 20 χρόνια ή νωρίτερα,δεν μπορούν να δημιουργηθούν αυτοί οι σπόροι.
Άρα, λοιπόν, πρέπει να δούμε και πώς μπορούμε να διαφυλάξουμε αυτό που λέμε αειφόρο ανάπτυξη μέσω της βιοποικιλότητας, αλλά κυρίως για περιοχές που η μορφολογία του εδάφους είναι τέτοια, δηλαδή η κλίση του εδάφους είναι από πάνω από 50% και δεν μπορούν να διατηρηθούν οι σπόροι. Τι κάνουμε σ’ αυτή την περίπτωση και κατά πόσο μας έχει απασχολήσει, για να μην χαθούν και κάποιοι σημαντικοί σπόροι στην Ελλάδα που δημιουργούν αυτό το μεσογειακό ελλαδικό κλίμα της βιοποικιλότητας. Είναι θέματα που νομίζω ότι πρέπει να μας απασχολήσουν και ως Επιτροπή αλλά κυρίως τους επιστήμονες, για να δούμε τι γη θα παραδώσουμε στις επόμενες γενεές μετά από αυτές τις ολέθριες πύρινες λαίλαπες που είχαμε. […] Εμείς ως Ελληνική Λύση το έχουμε πει πολλές φορές ότι πρέπει να προσέξουμε και τα είδη, για παράδειγμα τα πεύκα, τα οποία πρέπει να ευδοκιμήσουν και τα οποία μπορούν να περιορίσουν, ενδεχομένως, κάποια δέντρα με βάση αυτά τα οποία θα επιλεγούν, για να μην έχουμε και πάλι φαινόμενα του μέλλοντος ή τουλάχιστον να αφήσουμε και κάποιες περιοχές στις δενδροφυτεύσεις που γίνονται πιο αραιές για να δημιουργήσουμε και κάποιες αντιπυρικές ζώνες που στο παρελθόν δεν είχαμε, καθώς έχουμε και πολλά ιδιωτικά δάση, πρέπει να το επισημάνουμε και αυτό. […] Εν κατακλείδι, να δούμε τι κάνουμε και με κάποιες διαχειρίσιμες χρήσεις γης βοσκοτόπων, να μη χαθούν αυτοί οι βοσκότοποι γιατί είναι πολύ αναγκαίο και σημαντικό για την ελληνική κτηνοτροφία, καθώς και δασικούς χάρτες ακόμη δεν έχουμε ολοκληρωμένους και πώς μπορείς να πας σε μια αναδάσωση όταν αυτή η χώρα καθυστέρησε πάρα πολύ στη σύνταξη δασικών χαρτών.