174 – Θ. Σκυλακάκης – ΝΔ

*[…] Να μην βάλουμε πιο φιλόδοξους από τους στόχους που, ήδη, έχουμε. Να πιέσουμε στη διεθνή διαπραγμάτευση περισσότερο. Και να βάλουμε στην άκρη χρήματα για την προσαρμογή, διότι στο τέλος της ημέρας η κλιματική αλλαγή -για τα επόμενα 30 με 40 χρόνια- είναι δεδομένη, ότι και αν κάνουμε στο CO2. Η Ευρώπη έχει ένα μικρό κομμάτι των ρύπων του πλανήτη και με λιγότερο από 500 εκατ. πληθυσμό είναι η πιο «πράσινη» Ήπειρος. Όταν, όμως, κινείσαι πιο γρήγορα, αλλά δεν φέρνεις αποτέλεσμα, διότι ο υπόλοιπος πλανήτης δεν κινείται με την ίδια ταχύτητα, μπορεί να σε προλάβει η προσαρμογή, αυτό που συμβαίνει τώρα δηλαδή. Και να έχεις μπροστά σου, στα επόμενα χρόνια, να πληρώσεις και την προσαρμογή, που είναι τρομακτικά τα κόστη και άγνωστα. […] Η οριακή απόδοση των επενδύσεων σε CO2 και η οικονομική απόδοση μίας Ηπείρου μειώνεται δραματικά, αν δεν ακολουθούν όλοι. Συνεπώς, αν δεν επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας, που σημαίνει κινητοποίηση και δράση και των άλλων Ηπείρων, τότε το κόστος θα είναι πολύ μεγαλύτερο. […] Για τις ΑΠΕ σημαίνει πως δεν δίνουμε πια ταρίφες, ως γενική αρχή. Τις ελαχιστοποιούμε. Δεν δίνουμε πια net metering και πάμε στο net billing. Και “σπρώχνουμε” όσο μπορούμε πράγματα που δεν έχουμε κάνει -όπως είναι η ανταπόκριση της ζήτησης- και δουλεύουμε στη δομή του συστήματος, διότι ο κίνδυνος με τις ΑΠΕ είναι ότι αν δεν προσαρμόσεις τη δομή του συστήματος, να έχεις αρκετές μπαταρίες, αρκετές διασυνδέσεις, αρκετή ανταπόκριση ζήτησης, μπορείς να φτιάξεις ένα σύστημα πολύ αναποτελεσματικό.