445 – Δ. Τζανακόπουλος – Νέα Αριστερά

Έχουμε καταθέσει ένσταση αντισυνταγματικότητας, διότι έχουμε επιφυλάξεις και προβληματισμούς αν τα άρθρα 3-13 που συστήνουν τον ΟΔΥΘ Α.Ε. (Οργανισμός Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας Ανώνυμη Εταιρεία) είναι πράγματι σε συμφωνία με το Σύνταγμα ή αν η ίδρυση αυτού του Οργανισμού και η παραχώρηση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων για εγγειοβελτιωτικά και αντιπλημμυρικά έργα έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα. -Πρώτο επιχείρημα: Όπως έχει κριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, η ανάθεση δραστηριοτήτων που ανήκουν στο σκληρό πυρήνα του κράτους, δηλαδή η ασφάλεια, η δημόσια τάξη, η δικαιοσύνη, η εθνική άμυνα, δεν μπορούν παρά να ασκούνται άμεσα από το κράτος. Άμεσα σημαίνει από την -με τη στενή έννοια- διοίκηση, για την οποία δεν μπορεί να ορίζεται ότι το έργο της εκτελείται από όργανα τα οποία βρίσκονται υπό την απλή εποπτεία αρμόδιου υπουργού. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να υπάρξει ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, το οποίο θα ασκεί δραστηριότητες αστυνόμευσης ή φύλαξης κρατουμένων ή δραστηριότητες που σχετίζονται με την άμυνα της χώρας. -Επιπλέον, η κλιματική αλλαγή δεν αφορά ένα μελλοντικό κίνδυνο ασφάλειας του κράτους. Αντίθετα, είναι μια παρούσα και ενεργή πραγματικότητα. Βασίμως λοιπόν ισχυρίζομαι ότι η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, με όλα όσα αυτό συνεπάγεται για την ίδια την ασφάλεια εθνικών υποδομών, κρατικών και ιδιωτικών περιουσιών, δεν είναι μια ακόμα δραστηριότητα ανάμεσα στις άλλες, αλλά πλέον υπό το φως των εξελίξεων και υπό το φως της ενεργούς και παρούσας κλιματικής κρίσης, η οποία οδήγησε σε τεράστιες πυρκαγιές, σε αλλεπάλληλες φυσικές καταστροφές ανήκουν πλέον αποκλειστικά στον σκληρό πυρήνα του κράτους και δεν μπορούν να ανατίθενται σε οργανισμούς οι οποίοι βρίσκονται απλώς και μόνο υπό την εποπτεία των αρμόδιων υπουργείων. -Δεύτερο επιχείρημα: Με τα άρθρα 3-13 μεταφέρονται αρμοδιότητες από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση προς μία ανώνυμη εταιρεία. Αυτό είναι συζητήσιμο συνταγματικά για το αν και κατά πόσο μπορεί να συμβεί. Όμως η μεταφορά αρμοδιοτήτων από την Περιφέρεια προς μία ανώνυμη εταιρεία, η οποία πλέον υπάγεται στην εποπτεία του Υπουργείου είναι ευθέως αντίθετη με το άρθρο 102 του Συντάγματος. Πράγματι η νομοθετική εξουσία έχει τη δυνατότητα να κρίνει αν οι συγκεκριμένες αρμοδιότητες θα ανήκουν στην -με τη στενή έννοια- δημόσια διοίκηση ή θα μεταφέρονται στην τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό όμως που δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει είναι να ακολουθεί την αντίστροφη πορεία, δηλαδή εφόσον έχει παραχωρήσει συγκεκριμένες αρμοδιότητες στην Τοπική αυτοδιοίκηση, όπως τα εγγειοβελτιωτικά και αντιπλημμυρικά έργα στις Περιφέρειες, δεν έχει τη διακριτική ευχέρεια να ακολουθήσει την αντίστροφη πορεία, δηλαδή να αφαιρέσει αρμοδιότητες από την Αυτοδιοίκηση και να τις μεταφέρει στην εποπτεία της κεντρικής διοίκησης και μάλιστα υπό τη μορφή ενός νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου. Αυτά είναι τα δύο κεντρικά επιχειρήματα που υποστηρίζουν τις σοβαρές επιφυλάξεις που έχουμε για τη συνταγματικότητα των άρθρων 3 έως 13 Ένσταση αντισυνταγματικότητας στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος που αφορά α) τη διαχείριση των υδάτων β) τη διαχείριση και προστασία των δασών, γ) την αστική ανθεκτικότητα και πολιτική, δ) την καταπολέμηση της αυθαίρετης δόμησης, ε) την ενεργειακή ασφάλεια