565 – Ρ. Καλυβιώτης – ΝΙΚΗ

[…] Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να γίνει προς αυτή την κατεύθυνση είναι το να ξεφύγει η γραφειοκρατία των Βρυξελλών από την παλαβομάρα των «πράσινων πολιτικών». Που έχουν ως αποτέλεσμα την ενεργειακή φτώχεια και τον οικονομικό μαρασμό. Προφανώς και όλοι θέλουμε την προστασία του περιβάλλοντος, κανένας δεν θέλει την καταστροφή του. Αυτό όμως απέχει πολύ από τις αυτοκτονικές πολιτικές που ακραίες δυνάμεις της αριστεράς επιβάλλουν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Ευρώπη αυτή την στιγμή οφείλει να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που έχει στην διάθεσή της, προκειμένου να έχει ενεργειακή αυτάρκεια. Όταν όμως χώρες όπως η δική μας, που διαθέτουν φυσικό ενεργειακό πλούτο δεν τον χρησιμοποιούν τι μπορεί να περιμένει κανείς; Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πάμπολλα. Και αντί εδώ και χρόνια να έχουμε προχωρήσει σε εξορύξεις περιμένουμε σε κάθε προεκλογική περίοδο ανακοινώσεις δίχως αντίκρυσμα από την κυβέρνηση, όπως είχαμε και τώρα. Ο περίφημος Eastmed επίσης έχει παγώσει. Γιατί; Λόγω των αντιρρήσεων της Τουρκίας και της προσπάθειας της Δύσης να την κρατήσει στο … μαντρί. Για ποια «ενιαία» ενεργειακή πολιτική μπορούμε να μιλάμε όταν οι Βρυξέλλες δεν στέκονται δίπλα στην χώρα μας; Εάν υπήρχε ειλικρινής θέληση για ενιαία ενεργειακή πολιτική θα ξεκινούσε με αυτά. Εκτός και εάν η ενεργειακή αυτονομία δεν είναι ζητούμενο τελικά, αλλά μας ενδιαφέρει η προστασία συγκεκριμένων γερμανικών εταιρειών. […]