660 – Κ. Παπαδάκης – ΚΚΕ

*Tο ΚΚΕ παλεύει για την προστασία του περιβάλλοντος και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υποκρισία της ΕΕ, των κυβερνήσεων και όλων των κομμάτων που κλαίγονται δήθεν για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, όμως είναι οι ίδιοι που την προκαλούν. Την προκαλούν με τους πολέμους, με την ληστρική εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, με την μετατροπή του σε πεδίο κερδοφόρων επενδύσεων για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια», σημείωσε ο Κ. Παπαδάκης στην ομιλία του και πρόσθεσε πως «μέσα από την πράσινη Συμφωνία, το λεγόμενο “πράσινο New Deal” επιδιώκεται μια εκτεταμένη απαξίωση μεγάλου όγκου υποδομών και ήδη επενδυμένου κεφαλαίου σε ολόκληρο τον κόσμο και αντικατάστασή του με νέο και ταυτόχρονα τη στήριξη των σχετικών επενδύσεων. […] Ο κλάδος της ενέργειας, είναι ένας από τους πλέον εμβληματικούς για να εξεταστεί ως παράδειγμα. Σε αυτόν, όπως και στους σιδηροδρόμους προωθήθηκε η απελευθέρωση της αγοράς, το σπάσιμο της ΔΕΗ σε κομμάτια και ο διαμοιρασμός των πιο κερδοφόρων κομματιών της στους ομίλους. Έτσι προωθήθηκαν κι οι προτεραιότητες του κεφαλαίου με το μανδύα της “πράσινης” δήθεν προστασίας του περιβάλλοντος. Έτσι βαφτίστηκε “πράσινο” ό,τι βγάζει μεγάλα και γρήγορα κέρδη και “μαύρο” ό,τι τα καθυστερεί ή δεν αποφέρει το ύψος της κερδοφορίας που υπολογίζουν […] Με αυτό το κριτήριο ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ως κυβερνήσεις απέρριψαν το λιγνίτη και προώθησαν την απολιγνιτοποίηση και το κλείσιμο όλων των εργοστασίων λιγνιτοπαραγωγής, με το ίδιο κριτήριο επέβαλαν την υποβάθμιση των υδροηλεκτρικών. Με γνώμονα αυτά τα μεγάλα συμφέροντα προωθήθηκε η εφαρμογή της πολιτικής “εμπορίου ρύπων” της ΕΕ. Με αυτές τις κατευθύνσεις μετά την παραγωγή του, το ρεύμα περνά από το “φίλτρο” του χρηματιστηρίου της ενέργειας που εγκαθίδρυσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και επέκτεινε αυτή της ΝΔ. Ως χρηματιστηριακό προϊόν η τιμή του απογειώθηκε κι η οποία αποκλιμάκωση θα κινείται σε πολύ πιο ακριβές τιμές από αυτές πριν την υλοποίηση της λεγόμενης “πράσινης μετάβασης“. Η δική τους κερδοφορία προϋποθέτει την αφαίμαξη του λαού. Γιατί ποτέ άλλοτε δεν περικλειόταν ο λαός από κοιτάσματα, αγωγούς, εξορύξεις και ποντίσεις καλωδίων και πότε άλλοτε η ενέργεια δεν ήταν πιο ακριβή. […] Με τις ΑΠΕ οι ενεργειακοί όμιλοι στο ζύγι κόστος – κέρδος κερδίζουν πολύ περισσότερα από άλλες μορφές ενέργειας ενώ επιδοτούνται σταθερά από την ΕΕ και τη στρατηγική της με επιδοτήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης με τη στήριξη όλων των κυβερνήσεων» και ταυτόχρονα «απολαμβάνουν ως έξτρα μπόνους τα πράσινα χαράτσια που όπως άλλωστε και τις επιδοτήσεις στο κεφάλαιο τις πληρώνει ο λαός. Σε αυτό το περιβάλλον εξασφαλισμένης κερδοφορίας αντισταθμίζεται ως κι η αστάθεια που δημιουργούν οι ΑΠΕ με δεδομένο ότι μέχρι σήμερα υπάρχει πρόβλημα αποθήκευσης της περίσσειας ενέργειας που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές (π.χ. από φωτοβολταϊκά τις μεσημεριανές ώρες) και της απόδοσής της στο δίκτυο σε ώρες αυξημένης ζήτησης. […] Από όπου και να πιάσεις την ευρωενωσιακή νομοθεσία αυτή αβαντάρει τις μπίζνες των ομίλων. Όπως για παράδειγμα η παλαιότερη οδηγία η αποκαλούμενη “για τους οικοτόπους” που αναφέρει χαρακτηριστικά “δεν αποκλείει εκ των προτέρων την υλοποίηση έργων αιολικών πάρκων εντός ή πλησίον τόπων Natura 2000. Αυτά τα έργα πρέπει να αξιολογούνται κατά περίπτωση”» τόνισε και συμπλήρωσε πως «στην Ελλάδα και μόνο τα παρακάτω στοιχεία αρκούν για το πώς εννοούν την προστασία του περιβάλλοντος η ΕΕ, όλες οι κυβερνήσεις και το κεφάλαιο», τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ αναδεικνύοντας τους σχεδιασμούς κυβερνήσεων, ΕΕ και μονοπωλιακών ομίλων.