* […] κατά τη γνώμη μου, σε ένα σύστημα όσο και αν προχωράει η ηλεκτροκίνηση, δεν πρόκειται ποτέ να είναι ένα σύστημα που θα έχει 100% ηλεκτρόνια και 0 μόρια. Δεν υπάρχει περίπτωση, δεν συμφέρει . Συν ότι έχουμε τεράστιες επενδύσεις σε όλη την Ευρώπη – κυρίως στην Ευρώπη – σε μόρια, δηλαδή, τις υποδομές φυσικού αερίου, οι οποίες δεν μπορεί να απαξιωθούν, ιδίως όταν υπάρχει ισχυρή πιθανότητα να έχουμε στο μέλλον πάρα πολύ χαμηλές τιμές ενέργειας, οι οποίες και θα οδηγήσουν – εδώ θα είναι η επιτυχία – στη δυνατότητα να έχεις και “πράσινα” μόρια, για να κινούνται σε αυτές τις υποδομές. Το κρίσιμο θέμα, για να μην την πατήσουμε, όπως στα παλιά φωτοβολταϊκά, είναι να επενδύσουμε τη σωστή στιγμή”. Στο πλαίσιο αυτό εξήγησε πως η σωστή στιγ μή συνδέεται και με τη βιομηχανική πολιτική. “Πρέπει να επιλέξουμε που έχουμε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. (…) Στο υδρογόνο δεν έχουμε. Υπάρχουν συγκεκριμένα κομ μάτια που παράγεται ήδη υδρογόνο, όπως στα διυλιστήρια, όπου έχουμε ανταγωνιστι κό πλεονέκτημα, γιατί έχουμε πολύ μεγάλες εγκαταστάσεις διύλισης και είμαστε μεγάλος εξαγωγέας προϊόντων διύλισης. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να ανταποκρινόμαστε στα τεχνολογικά και οικονομικά σήματα […]
155 – Θ. Σκυλακάκης – ΝΔ
provide an attachment id!