264 – Ν. Μυλόπουλος – Νέα Αριστερά

[…] Η υποψηφιότητα προέκυψε από την ενασχόλησή μου την επαγγελματική , επιστημονική και ερευνητική εδώ και πάνω από 25 χρόνια στο ΠΘ με τα των νερών και των φυσικών πόρων της Θεσσαλίας, την οποία θεωρώ ένα υπόδειγμα, ένα μοντέλο πολιτικής διαχείρισης του περιβάλλοντος αρνητικό μέχρι σήμερα και με την αρνητική συγκυρία της κλιματικής κρίσης των πλημμυρών κτλ η Νέα Αριστερά αποφάσισε να το «σηκώσει» το ζήτημα πολύ ψηλά και να το συμβολοποιήσει με την υποψηφιότητά μου […] Η Ελλάδα είναι Μεσόγειος και έχει να αντιμετωπίσει ένα ειδικό πρόβλημα σε ότι αφορά στην κλιματική κρίση, πράγμα που αποδεικνύεται με τις πλημμύρες,τιςπυρκαγιές και την ξηρασία […] Η έκθεση που κατέθεσε ήταν αντιεπιστημονική με την έννοια ότι μάζεψαν ό,τι έργα, προτάσεις, λύσεις έχουν ακουστεί κατά καιρούς όλων, τις έριξαν σε ένα καζάνι κι αυτό είναι . Δεν υπάρχει μία συνέπεια επιστημονική, μία διαδικασία, μία μέθοδος, μία αξιολόγηση να πει γιατί από εδώ φτάνω εκεί. Απλώς αναφέρουμε προβλήματα και λύσεις. Δεν είναι δομημένη πρόταση και δεν προσφέρει τίποτα στο πως θα τα αξιολογήσεις όλα αυτά […] Σε ότι αφορά στον Οργανισμό, στον φορέα διαχεί ρισης των Υδάτων, ο κ. Μυλόπουλος φάνηκε θετικός ως προς την ιδέα τελείως όμως αρνητικός με την εταιρική του υπόσταση. Σημείωσεπως η έννοια ενός φορέα διαχείρισης των υδάτων δεν είναι καινούργια, καθώς είναι κάτι που προτείνεται εδώ και 30 χρόνια, η αντίρρησή του έγκειται όμως στο γεγονός ότι οι Ολλανδοί προτείνουν αυτός ο Οργανι σμός να είναι Ανώνυμη Εταιρεία που να λειτουργεί υπό το καθεστώς της ιδιωτικής οικονομίας. «Τι μας λύνει αυτό; Εκτός ότι μας «φορτώνει» και μαςπηγαίνει σε ιδιωτικοποιήσεις του νερού. Ποιο πρόβλημα μας λύνει να είναι η εταιρεία ΑΕ και να λειτουργεί με κανόνες ιδιωτικής οικονομίας; Είδαμε και στα τρένα και παντού, που μπήκε η ιδιωτικοποίηση και τι καλά τα κάνανε.Δεν είναι λογικές αυτές, δεν είναι βάση για να συζητήσουμε, εξ’ ου και δεν είναι μόνο η αριστερά που αντιδρά σχεδόν όλος ο κόσμος αντιδρά […] Γιατί δεν λέει κανένας ότι όποια σήραγγα και να ανοίξουν δεν αφορά αυτά τα νερά και αυτή την πλημμύρα, αλλά την επόμενη και πως θα την αν τιμετωπίσουμε. Γιατί δεν λέει κανείς ότι εάν δούμε ζεστά το θέμα της επέκτασης της Κάρλας στα 60.000 στρέμματα, που δεν είναι καθόλου κακή ιδέα, θα λυθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτό το πρόβλημα και ίσως να μην χρειαστεί και καθόλου σήραγγα.Αυτά τα προβλήματα τίθενται σε λάθος βάση και με λάθος σκεπτικό […] Επιμένω στα ζητήματα και στις λύσεις περιορισμού της σπατάλης του νερού , που θα φέρουν πολύ περισσότερα εκατομμύρια κυβικά από ότι ο Αχελώος. Θέλει όμως έργα άλλου πνεύματος, άλλης λογικής, από την αρχή. Και το δυστύχημα- ευτύχημα είναι ότι είναι μία ευκαιρία που μπορείς να χτίσεις από το μηδέν και να φτιάξεις μία περιφέρεια Θεσσαλίας πράσινο μοντέλο για την Ευρώπη και όλο τον κόσμο κι αντ’ αυτού γυρνάμε σε λύσεις του περασμένου αιώνα