*[…] Ένα νομοσχέδιο που αντιμετωπίζει τις πολυεπίπεδες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στον τομέα της διαχείρισης των υδάτων, των δασών, της ανθεκτικότητας του δομημένου περιβάλλοντος και της ενεργειακής ασφάλειας.Το νομοσχέδιο συζητήθηκε αναλυτικά και επί της αρχής και επί των άρθρων και αξίζει να σημειωθεί ότι τουλάχιστον για μένα και την δική μου εμπειρία, ήταν η πρώτη φορά που τόσοι πολλοί φορείς εξέφρασαν τις απόψεις τους κατά τη διάρκεια της ακρόασης που προβλέπεται από την κοινοβουλευτική διαδικασία, αφού κλήθηκαν 35 φορείς υπερτριπλάσιοι από τους 10 τους οποίους προβλέπει ο κανονισμός. […] εριγράφεται η σύσταση του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου με την μορφή ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία οργανισμός διαχείρισης υδάτων Θεσσαλίας ανώνυμη εταιρεία ΟΔΥΘ. Καταργείται ο Οργανισμός εγγείων βελτιώσεων Θεσσαλίας ο οποίος υπάγεται πλέον στο ΟΔΥΘ ΑΕ, οι οργανισμοί ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ, η διεύθυνση υδάτων Θεσσαλίας, που επίσης υπάγονται πλέον στον ΟΔΥΘ. Το προσωπικό όλων των καταργούμενων φορέων μεταφέρεται στον ΟΔΥΘ με την μισθοδοσία του να βαρύνει τον προϋπολογισμό του. Το καθεστώς μεταφοράς του προσωπικού θα είναι με αποσπάσεις, με διατήρηση των μισθολογικών. Προνομίων του και με δυνατότητα επιστροφής στο Δημόσιο αν κλείσει ο φορέας όπως ήδη έχει γίνει και σε άλλες περιπτώσεις. Με το νομοσχέδιο αυτό αντίθετα και ουσιαστικά κρατικοποιούνται οι φορείς αυτοί και οι υπάλληλοι τους γίνονται ουσιαστικά υπάλληλοι κρατικού φορέα. Πού λοιπόν κάποιος βλέπει πρόθεση ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης του νερού; Ο στόχος είναι να γίνει ενιαία διαχείριση των υδάτων αποφεύγοντας τον πολυκερματισμό με έναν οργανισμό που προφανώς δεν λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος γι’ αυτό άλλωστε και δεν προβλέπει μέρισμα όπως ακούστηκε από κάποιους συναδέλφους στην επιτροπή. Αν θέλουμε να δούμε που οφείλονται οι αστοχίες στην αντιμετώπιση των ακραίων φαινομένων στην Θεσσαλία, θα συμφωνήσουμε ότι οφείλεται στον πολυκερματισμό των φορέων, στην πολυδιάσπαση της ευθύνης και τελικά στην έλλειψη συντονισμού. […] το νομοσχέδιο προβλέπεται η μεταφορά δασεργατών σε περιπτώσεις που απαιτείται η συνδρομή για περιστατικά μεγάλης πυρκαγιάς, για δημιουργία μεγάλων αντιπυρικών ζωνών ή άλλη φυσικής καταστροφής και παρέχεται προτεραιότητα στην μεταφορά των δασεργατών μετά από απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Έχει σημασία να τονίσουμε ότι εκτός από τη νέα φιλοσοφία που αφορά τη ζωή, την διαχείριση, την αξιοποίηση του δάσους, την απομάκρυνση της υπερβάλλουσας εύφλεκτης βιομάζας, το νομοσχέδιο ξαναφέρνει τους δασικούς στην θέση που πρέπει να έχουν μέσα στο δασικό Οικοσύστημα αφού προβλέπει την επίβλεψη από αυτούς όλων των Δασικών παρεμβάσεων. Ξεκάθαρο επίσης είναι ότι με το νομοσχέδιο δεν καλούνται οι μεγάλες επιχειρήσεις, αφού στο νομοσχέδιο ορίζονται συμμετέχουσες οι επιχειρήσεις με 5 εκατομμύρια τζίρο στην τριετία. Συνεπώς, είμαστε στην κατηγορία των μικρών επιχειρήσεων. Η προβλεπόμενη διαχειριστική μελέτη στην οποία αναφέρθηκε θα έχει την έγκριση της δασικής υπηρεσίας και μάλιστα με νέες προδιαγραφές οι οποίες είχαν να αλλάξουν από την δεκαετία του 60. Επιβάλλεται να δημιουργήσουμε ανθεκτικές αστικές περιοχές, που να μπορούν να διατηρήσουν τις βασικές τους λειτουργίες, τις δομές και την ταυτότητα τους, να απορροφούν τους κινδύνους και να ανακάμπτουν από προκλήσεις και κάθε μορφής κρίσεις, γι’ αυτό με το νομοσχέδιο θεσμοθετείται η Εθνική στρατηγική αστικής ανθεκτικότητας η οποία είναι πενταετής, αλλά και η Εθνική στρατηγική για την διαχείριση του οικιστικού αποθέματος που επίσης είναι πενταετής. […] Το Νομοσχέδιο θεσπίζει πρόγραμμα του Υπουργείου περιβάλλοντος και ενέργειας με την ονομασία «Απόλλων», με σκοπό την μείωση του ενεργειακού κόστους συγκεκριμένων ομάδων και οργανισμών. Οι Δήμοι, οι περιφέρειες, ευάλωτα νοικοκυριά, ΤΟΕΒ, δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης αποχέτευσης, δημιουργούν μία ενεργειακή κοινότητα πολιτών ΕΚΠ ανά περιφέρεια μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο, στη συνέχεια το Υπουργείο προχωράει σε Διαγωνισμό ανεύρεσης αναδόχου με κριτήριο επιλογής το ποιος θα δώσει την χαμηλότερη τιμή κιλοβατώρας και ακολούθως εκτελείται το έργο το οποίο χρηματοδοτείται από τον ειδικό λογαριασμό έργων ΑΠΕ. Ουσιαστικά το έργο το πληρώνει η πολιτεία. Ένα έργο με προφανείς ευεργετικές επιπτώσεις στην οικονομία των ευάλωτων νοικοκυριών αλλά και στην οικονομία των ΟΤΑ. […] Η ανάπτυξη των υπεράκτιων αιολικών πάρκων, είναι πολύ σημαντική για την Ελλάδα, η οποία ως γνωστόν έχει το καλύτερο αιολικό δυναμικό της ανατολικής Μεσογείου και μέχρι σήμερα δεν έχει να επιδείξει κάτι στην ανάπτυξη αιολικών πάρκων στην θάλασσα. Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι τις μελέτες που χρειάζονται για να διαπιστωθεί ποιες περιοχές είναι κατάλληλες για την εγκατάσταση τέτοιων αιολικών πάρκων τις αναλαμβάνει η Εταιρεία Υδρογονανθράκων , και ποιες είναι αυτές οι μελέτες;
Δεν είναι άλλες από μελέτες του αιολικού δυναμικού, βυθομετρικές μελέτες , γεωλογικές μελέτες και μελέτες της θαλάσσιας ζωής στην περιοχή ενδιαφέροντος.Θεωρώ ότι είναι ένα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο το οποίο τελικά πετυχαίνει το στόχο του, που είναι η αντιμετώπιση των πολυεπίπεδων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην πατρίδα μας και προτείνω την υπερψήφιση του.