*Στη συζήτηση που διεξάγεται για την προστασία του περιβάλλοντος, συχνά ξεχνάμε πως τα 7/10 της επιφάνειας του πλανήτη μας καλύπτο νται από θάλασσες και ωκεανούς. Οπως και το ότι η Ελλάδα με τα νησιά της διαθέτειτην 11η μεγαλύτερη ακτογραμμή στον κόσμο. Είναι παράδοξο, λοιπόν, το γεγονός ότι, αν και είμαστε μια χώρα θαλασσινή, στην πολιτική μας για τη φύση προτάσσουμε μονοσήμαντα κυρίως την προστασία του «πρασίνου» . Οχι, όμως, εξίσου και τη διαφύλαξη του «απέραντου γαλάζιου» που μας περιβάλλει. Γι ‘ αυτό, ακριβώς, την επόμενη εβδομάδα η Ελλάδα διοργανώνει το φετινό «Our Ocean Conference». Τη σημαντικότερη ετήσια διεθνή διοργάνωση για την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας καιτη διαφύλαξη του αγαθού των νερών σε όλα τα πεδία. Στο πλαίσιό της, κάθε χρόνο, αντιπροσωπείες από δεκάδες κράτη καλούνται να αναλάβουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Ετσι, η Αθήνα θα φιλοξενήσει 120 κυβερνητικές αποστολές. Σε μία συνάντηση όπου παγκόσμιοι ηγέτες, φορείς της λεγόμενης «μπλε οικονομίας», αλλά και εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών θα εξετάσουν από κοινού τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης στους ωκεανούς και στις θάλασσες. Ωστε όλοι να αναλάβουμε δράση.
Ηδη η πατρίδα μαςπροωθεί 21 πρωτοβουλίες, συνολικού προϋπολογισμού 780.000.000 ευρώ, ως μέρος μιας δομημένης, πλέον, στρατηγικής: για την προστασία της ελληνικής θαλάσσιας βιοποικιλότητας. Για τον καθαρισμό ακτών και θαλασσών στην επικράτεια. Καιγια τη διαμόρφωση δύο μεγάλων θαλάσσιων πάρκων, στο Ιόνιο και στο Αιγαίο, τα οποία καλύπτουν περίπου το 32% των εθνικών μας υδάτων. Παράλληλα, δημιουργούμε ένα νέο σύστημα παρακολούθησης των προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών, απαγορεύοντας αλιευτικές πρακτικές που καταστρέφουν τον βυθό. Αναπτύσσουμε, επίσης, ειδικές εκστρατείες για την απομάκρυνση των πλαστικών. Ενώ η πολιτεία χρηματοδοτεί την κατασκευή υποδομών φόρτισης σε 12 λιμάνια της χώρας, ώστε να ενισχυθεί η ηλεκτροκίνητη ακτοπλοΐα.
Αθόρυβα αλλα μεθοδικά λοιπόν, η Ελλάδα πρωταγωνσιτεί στην άμυνα απέναντι στις δραματικές κλιματικές μεταβολές που αποδεδειγμένα επιηράζουν κάθε περιοχή και κάθε δραστηριότητά της. Από την αγροτική παραγωγή και τον τουρισμό μέχρι την ασφάλεια και την υγεία των πολιτών. Με βάσιη μια Εθνική Στρατηγική 4 πυλώνων.
Ο πρώτος είναι η επιτάχυνση της πράσινης μετάβασης. Βρισκόμαστε ήδη στην τέταρτη θέση στην Ευρώπη ως προς το ποσοστό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο. Και με ευρωπαϊκούς πόρους προωθούμε διαρκώς επενδύσεις σε ΑΠΕ, οι οποίες σταδιακά θα μας επιτρέψουν να καλύπτουμε τις ανάγκες μας σε ηλεκτρισμό από φυσικές πηγές. Φέτος σε ποσοστό 60% και το 2030 κατά 80%. Με στόχο αμέσως, μετά, όχι μόνο να είμαστε αυτόνομοι με καθαρή και φθηνή ενέργεια, αλλά και να την εξάηουμε.
Ταυτόχρονα, συνδέουμε τα νησιά μας με το ηπειρωτικό δίκτυο, προωθώντας καινοτόμες λύσεις που αλλάζουν την εικόνα τους. Και δίνουμε κίνητρα για τη μετάβαση στην πράσινη οικονομία στη βιομηχανία, στη γεωργία και στην κτηνοτροφία μας. Πρόκειται για μέτρα τα οποία εξοικονομούν ενέργεια και περιορίζουν το κόστος παραγωγής χωρίς να στερούν από τους τομείς αυτούς την ανταγωνιστικότητά τους. Ο εκσυγχρονισμός της οικονομίας συναντάει έτσι, την προστασία του περιβάλλοτς και τη βελτίωσης της ποιότητας ζωής.
Τίποτα, ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλείσει επιθέσεις της φύσης και θεομηνίες όπως ο Daniel. Περισσότερους καύσωνες, πυρκαγιές, ξηρασία και πλημμύρες. Συνεπώς, ο δεύτερος πυλώνας της στρατηγικής μας αφορά την ανθεκτικότητα του τόπου και τους κράτους σε καταστροφικά φαινόμενα. Είναι γνωστή η προσπάθεια που καταβάλλεται για την οργάνωση, τη στελέχωση και τον εξοπλισμό της Πολιτικής Προστασίας με τα πιο σύγχρονα μέσα. Όπως είναι γνστό και το πρόσφατο σχέδιο της πολιτείας για τον καθαρισμό των δασών από καύσιμη ύλη και την παραγωγική της αξιοποίηση. Και, τέλος, βρίσκεται πλέον σε εξέλιξη και η χάραξη ενός συνολικού προγράμματος διαχείρισης των υδάτων της Θεσσαλίας.
Μια προσπάθεια που θα παρακολουθεί μια νέα Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή στα πολλά που πρέπει να γίνουν σε πολλά επίπεδα. Για την πιο αποτελεσματική ‘υδρευση και άρδευση. Για την προσαρμογή των καλλιεργειών, της κτηνοτροφίας και της αλιείας στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής. Και βέβαια, για τη στήριξη αγροτών, κτηνοτρόφων και αλιέων ώστε να κερδίσουν το στοίχημα της νέας εποχής.
Ο τρίτος πυλώνας είναι η τάξη στον δημόσιο χώρο και το δομημένο περιβάλλον. Γιατί, πράγματι, η αυθαιρεσία δεν αλλοιώνει μόνο τοπία και στερεί δικαιώματα από τον πολίτη. Αλλά δημιουργεί και πρόσθετα προββλήματα, τα οποία συντείνουν στις καταστροφές.
Θυμίζω ότι πέρυσι δώσαμε τη μάχη για τις παραλίες, που φέτος έχει οργανωμένη μορφή. Θεσπίσαμε, επίσης τα απάτητα βουνά και τις απάτητες ακτές, αποκλείοντας κάθε οικονομική δραστηιότητα σε περιοχές ιδιαίτερης περιβαλλοντικής αξίας. Και τώρα προωθείτε στη Βουλή ένα συγκροτημένο πλάνο για την αυθαίρετη δόμηση. Με ρυθμίσεις που θα συνοδεύει ένα σοβαρό σύστημα παρακολούθησης και ασυνόμευσης, ώστε να μπει τέλος στο παράνομο και το καταχρηστικό. Ο δήμοσιος χώρος θα μείνει δημόσιος. Ενώ η δόμηση θα ακολουθεί, πλέον, τους κανόνες που θα ορίζει ο νόμος.
Κλείνω με τον πυλώνα με τον οποίο ξεκίνησα για την προστασία των θαλασσών και των υδάτων μας. Μια προτεραιότητα που παίρνει ισότιμα τη θέση της δίπλα στους άλλους εθνικούς στόχους. Δεν υπάρχει, άλλωστε, οικονομική και κοινωνική ευημερία αν δε βρίσκεται σε αρμονία με τη φύση και το περιβάλλον. Και κυρίαρχο φυσικό στοιχείο ήταν, είναι και θα είναι το νερό. Στην εποχή της κλιματικής κρίσης, λοιπόν το πρστατεύουμε.
Σε μια Ελλάδα πράσινη αλλά και γαλάζια