*[…] Το λέω αυτό, διότι υπάρχουν διαμαρτυρίες από δύο Αντιπεριφερειάρχες της Θεσσαλίας και αυτό που σας είπε και ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Φάμελλος προηγουμένως, είναι ο κ. Ράπτης και ο κ. Λαμπρινίδης, οι οποίοι είναι Αντιπεριφερειάρχες Θεσσαλίας και εκφράζουν την αντίθεσή τους με το Master Planτης συγκεκριμένης εταιρείας από το Άμστερνταμ. Και εδώ μπαίνει το απλό ερώτημα. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, κύριε Υπουργέ, δεν θα έχει λόγο, που ξέρει τη μορφολογία της περιοχής, τα περιβαλλοντικά κενά, τη διαχείριση και τον έλεγχο ποιότητας νερού; Διότι δεν είναι μόνο η διαχείριση, είναι και η ποιότητα ελέγχου νερού και εν πάση περιπτώσει, γνωρίζει τα προβλήματα που έχει όλο το γεωγραφικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας. Εδώ βλέπουμε,όμως, ότι για μία ακόμη φορά, η Αυτοδιοίκηση, ενόψει του Επιτελικού Κράτους που είχε ευαγγελιστεί η κυβέρνηση από το 2019, να μην έχει λόγο και άποψη. Άρα, λοιπόν, εύλογα αυτά τα 500 τόσα σχόλια και από πολλούς Θεσσαλούς, συντοπίτες σας, κύριε Πρόεδρε, είναι εύλογο να θέτουν κάποια ερωτηματικά, όπου και εμείς ως κόμμα λέμε επαναδιαπραγμάτευση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Διότι ο χρόνος των 9 ημερών για ένα τόσο σοβαρό θέμα που αφορά τη διαχείριση υδάτινων πόρων, γιατί η μάχη ιδιωτικοποίησης του νερού καλά κρατεί, όπως έγινε και με την ενέργεια, είναι το επόμενο βήμα, αυτό αφορά αν θέλετε και τον τρόπο λειτουργίας πολλών Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων πλέον με την τιμολογιακή πολιτική στο νερό, που είναι πανάκριβη, το βιώνω και στη δική μου εκλογική περιφέρεια στις Σέρρες και άρα, λοιπόν, θέλει πάρα πολύ μεγάλη προσοχή με μεγαλύτερη χρονική διάρκεια διαβούλευσης. […] Κύριοι του Υπουργείου,κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέσα από αυτό το νομοσχέδιο που είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση να ασχοληθείς για το περιβάλλον, αλλά και τη μελλοντική δράση που πρέπει να έχει η κάθε κυβέρνηση απέναντι σε το κληροδότημα για τις επόμενες γενιές, προκύπτουν πάρα πολλά ερωτηματικά, προκύπτει αυτός ο κίνδυνος που ελλοχεύει για εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση κάτω από άλλου είδους κριτήρια που σχετίζονται με την ποιότητα ζωής των κατοίκων, αλλά, πρωτίστως, με την προστασία του περιβάλλοντος. […] Είναι πάρα πολλά βεβαίως τα ζητήματα. Ας πάμε στα δάση. Ξέρετε τώρα τι κάνουμε; Μιλάμε για το περιβάλλον και είμαστε η μοναδική χώρα της Γηραιάς αυτή την ώρα που δεν έχουμε εκπονήσει δασικούς χάρτες. Στην Ελλάδα δεν ξέρουμε τι είναι δάσος και τι δεν είναι. Θυμάμαι κάνοντας μια παλιά εκπομπή με τον κύριο Παπαχρήστου από την Ορεστιάδα ήταν η πρώτη πανεπιστημιακή ομάδα που μιλούσε για δασικούς χάρτες μόλις το 1997.Δηλαδή από το πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, από τον Καποδίστρια, δεν έχουμε δασικούς χάρτες. Υπάρχουν ιδιωτικά δάση με χρυσόβουλα επί τουρκοκρατίας, όπως είναι το δάσος στηΒουρβουρού, που δεν μπορούν να γίνουν παρεμβάσεις. Άρα, λοιπόν, δεν μπορούμε να μιλάμε για προστασία των δασών όταν ακόμη δεν έχουμε εκπονήσει διαχειριστικά σχέδια δράσης και δασικούς χάρτες. Γίνονται ενστάσεις βεβαίως, αλλά πάμε με πολύ αργούς ρυθμούς.[…] Σε ό τι αφορά τα αιολικά πάρκα, εμείς έχουμε δικές μας προτάσεις στην «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ», έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις, για το πώς μπορούμε να εκμεταλλευθούμε την αιολική, τη γεωθερμική ενέργεια. δηλαδή. Μιλούμε για ανάπτυξη της Περιφέρειας με βάση την κυκλική οικονομία, την αειφόρο ανάπτυξη, τη βιώσιμη ανάπτυξη και το περιβάλλον και η γεωθερμία δεν θεωρείται ΑΠΕ. Για δείτε λίγο το νομό- το έχω πει πολλάκις και το έχουμε αναφέρει πολλάκις. Η γεωθερμία είναι ένας πεπαλαιωμένος νομός και ένα βασιλικό διάταγμα που αφορά το γεωθερμικό πεδίο να μην μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε ως Ανανεώσιμη Πηγή Ενέργειας,γιατί θεωρείται μεταλλευτική δραστηριότητα. Είτε πας να βγάζεις νικέλιο ή σίδηρο ή άργυρο είτε να κάνεις γεώτρηση για ζεστό νερό, είναι ένα και το αυτό. Δεν είναι, πραγματικά, καιρός να αλλάξουμε κάποια πράγματα, αν θέλουμε να μιλάμε για προστασία του περιβάλλοντος; Δεν είναι μόνο για να το λες, δεν είναι μόνο να έχουμε γεμίσει «φουρφούρια»- όπως λέμε εμείς στην «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ», δημιουργώντας ένα διαφορετικό άσχημο αρχιτεκτονικό τοπίο και αυτή τη στιγμή, χωρίς να έχουμε κάνει τις εδαφολογικές μελέτες αν θέλετε και να περιορίζουμε τις χρήσεις της καλλιεργήσιμης γης, διότι για μία ακόμη φορά να θυμίσω, τις παρανομίες που γίνανε, σε ό τι αφορά τα φωτοβολταϊκά πάρκα στην περιοχή της Λιβαδειάς, από τον τοπικό αγροτικό συνεταιρισμό, όπου από τις 6.400 αιτήσεις, έκνομες ήταν οι μισές και φταίει και η ΡΑΕ σε αυτό, δεν είχαν προσχωρήσει τίτλο ιδιοκτησιακό.[…] Τώρα, αν πάμε περαιτέρω- θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε εκτενέστερα σε επόμενες συνεδριάσεις-εδώ χάνουν οι καταναλωτές καθαρόαιμα ηλεκτρικής ενέργειας, κοινωνικά τιμολόγια. Είναι μια άλλη αδικία, δηλαδή αυτοί που θα καταναλώνουν συλλήβδην ηλεκτρική ενέργεια θα απεντάσσονται από κοινωνικό τιμολόγιο, σε αντίθεση με κάποιους άλλους που θα καταναλώνουν πετρέλαιο ή φυσικό αέριο. Αυτό δεν πρέπει να το δούμε, διότι οι τιμές έχουν πάει στα ύψη;
Βλέπουμε τι γίνεται με την ιδιωτικοποίηση της ενέργειας. Δεν θα τους προστατεύσουμε σ’ αυτό; Ο νομοθέτης αναφέρει ότι η παραμονή στο καθεστώς Προμηθευτής Καθολικής Υπηρεσίας είναι επ’αόριστον εάν έχουν εξοφληθεί οι οφειλές κ.λπ. και ορίζει εκεί για την παραμονή. Εδώ, όμως, βλέπουμε ότι δεν υπάρχει μία ουσιαστική μεταρρύθμιση για το ύψος της αποζημίωσης και τα εισοδηματικά κριτήρια να είναι παρόμοια με αυτό των άλλων πηγών θέρμανσης και για τους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτούς θα πρέπει να τους δώσουμε περισσότερα εχέγγυα απέναντι στους άλλους που καταναλώνουν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.