Author: Μ. Παπαδόπουλος

169 – Μ. Παπαδόπουλος – ΚΚΕ

provide an attachment id!

[…] Ολοι μαζί συμφώνησαν και προώθησαν την “απελευθέρωση” της αγοράς Ενέργειας και την “πράσινη μετάβαση”, που οδήγησε στην αύξηση της ενεργειακής φτώχειας απ ‘ τη μια και στα υπέρογκα κέρδη των πράσινων ομίλων από την άλλη […]

78 – Μ. Παπαδόπουλος – ΚΚΕ

provide an attachment id!

*[…] Όσοι ζουν εδώ στην Κοζάνη, στην Πτολεμαΐδα, στη Δυτική Μακεδονία, γνωρίζουν τι έφερε η υλοποίηση των κατευθύνσε ων της ΕΕ, η απολιγνιτοποίηση και η “πράσινη μετάβαση”. Και τευθύνσεις που εφαρμόζονται με πρόσχηματην προστασία του περιβάλλοντος, για να βρουν κερδοφόρα διέξοδο τα υπερσυσ σωρευμένα κεφάλαια των ευρωπαϊκών καιτων εγχώριων ομίλων. Το 25,4% του πληθυσμού της Δυτικής Μακεδονίας αντιμε τωπίζει πλέον κίνδυνο φτώχειας. Το ποσοστό αυξήθηκε κι άλλο μετά το 2020, που ήταν στο 21,8%. (…) Η ανεργία της περιοχής ξεπερνά κατά πολύ τον μέσο όρο της χώρας καιτην κατάσταση στην πρώτη θέση, αγγίζοντας το 17,7%. (…) Τα “δώρα” που έφερε η πολιτική της ΕΕ για τον λαό στο Ενεργειακό Κέντρο, στην καρδιά της βαριάς βιομηχανίας της Ελλάδας, είναι πράγματι εντυπωσιακά […] τα « οφέλη» της «πράσινης μετάβασης» για τον λαό είναι οι μαύρες εργασιακές σχέσεις, τα 8μηνα, η εντατικοποίηση, η δουλειά χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις. Είναι η “κανονικότητα” των εργοδοτικών εγκλημάτων – ατυχημάτων, όπως το πρόσφατο στο Βέρμιο. Είναι η χωροθέτηση των φωτοβολταϊκών “όπου και όπως θέλει ο επενδυτής”, ότ πως το πρόσφατο σχέδιο για πλωτά φωτοβολταϊκά στη λίμνη Πολυφύτου. Είναι οι τιμές της τηλεθέρμανσης που θα αυξηθούν σημαντικά, όπως κι αν καταλήξουν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των ομίλων και της διαδημοτικής επιχείρησης […] Η δημιουργία των ενεργειακών κοινοτήτων στην ΕΕ δεν εξαφάνισε ούτε μπορεί να εξαφανίσει τα “πράσινα” κέρδη των ομίλων καιτην ενεργειακή ακρίβεια για τον λαό. Στην Ελλάδα λειτουργούν ήδη 1689 ενεργειακές κοινότητες και 294 στηΔυτική Μακεδονία […] Οι εργαζόμενοι δεν θα αναζητούσαν δουλειά μέσα στη ζούγκλα της αγοράς και της εκμετάλλευσης. Δεν θα αγωνιούσαν αν θα λήξει η οχτάμηνη σύμβασή τους και θα βρεθούν ξανά στην ουρά των ανέργων. Οι οδηγοί των φορτηγών δεν θα ανέμεναν αν η ΔΕΗ θα τους ανανεώσει ή όχι τη σύμβαση, όπως σήμερα συμβαίνει στα Σέρβια. Τα εργοδοτικά εγκλήματα – ατυχήματα δεν θα ήταν κανονικότητα. Το ηλεκτρι κό ρεύμα δεν θα ήταν εμπόρευμα. Η τιμή δεν θα επιβαρυνόταν από τους έμμεσους κρατικούς φόρους για να δοθούν πακέτα ενισχύσεωνστους ομίλους. Η ενεργειακή φτώχεια θα ανή κε στο ιστορικό παρελθόν. Το δικαίωμα στην επαρκή τηλεθέρ μανση θα ήταν διασφαλισμένο για όλους. Ο χωροταξικός σχε διασμός, η επιλογή των διαφορετικών χρήσεων γης θα λαμβάνονταν με γνώμονα το σύνολο των λαϊκών αναγκών. Δεν θα ε γκρίνονταν σχέδια εγκατάστασης γιγαντιαίων αιολικών πάρκων σε δάση περιοχών Natura (…) Η ενεργειακή ακρίβεια και η εν νεργειακή φτώχεια θα ανήκαν στο ιστορικό παρελθόν. Οι λιγνι τικοί σταθμοί θα συνέχιζαν να λειτουργούν, με τεχνολογία πιο φιλική στο περιβάλλον, χωρίς την επιβάρυνση στο κόστος ηλεκτροπαραγωγής από τις δεσμεύσεις στην ΕΕ. Θα αξιοποιού νταν το σύνολο των εγχώριων ενεργειακών πηγών για να ικανοποιηθεί το σύνολο των αναγκών της κοινωνίας, όπως η μείω ση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, η προστασία της υγείας των κατοίκων και των εργαζομένων, η αναλογική ανάπτυξη των περιοχών και των κλάδων της οικονομίας, η προστασία του περιβάλλοντος […] «Εμπιστευτείτε το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που είχε προειδοποιήσει έγκαιρα τον λαό για το παραμύθι της “δίκαιης πράσινης μετάβασης” όταν τα κόμματα του συστήμα τος προσπαθούσαν να τον εξαπατήσουν. (…) Ελάτε μαζί μας, πάρτε τη θέση σας στη μάχη δίπλα μας, για να αποκτήσει ο αγώνας συνέχεια, διάρκεια και νικηφόρα προοπτική. Ελάτε μαζί μας για να φοβηθούναυτοί που όλα αυτά ταχρόνια φοβίζουν και απειλούντηζωή καιτα δικαιώματά μας […]