[…] Παρότι μιλώντας σήμερα κανείς για ηλεκτροκίνηση, συνήθως σκέφτεται επιδοτήσεις, η πολιτική του κράτους δεν είναι μόνο επιδοτήσεις, η μεταστροφή του τομέα των μεταφορών προς την ηλεκτροκίνηση είναι μια διαρκής άσκηση ισορροπίας. […] Αν δούμε τι έδαφος έχουμε καλύψει τα τελευταία πέντε χρόνια που έχει αναπτυχθεί η οικονομία μας, αναμένουμε να κάνουμε catchup με την υπόλοιπη Eυρώπη σε λιγότερο από 3,5χρόνια.[…]
[…] Στη χώρα μας, έχουμε ένα φορτιστή ανά δυο ηλεκτρικά οχήματα και αυτή την αναλογία στοχεύουμε να την διατηρήσουμε κατά το δυνατό. Όραμά μας είναι η αλλαγή κουλτούρας που θα μας οδηγήσει εν τέλει στην χρήση μη ρυπογόνων μέσων μεταφοράς όπως τα ηλεκτρικά λεωφορεία που δεν ρυπαίνουν και δεν ηχορυπαίνουν εκεί που κινούνται. Ήδη στο κέντρο της Αθήνας κινούνται 140 ηλεκτρικά λεωφορεία τα οποία κάνουν δοκιμές προσομοίωσης μεταφοράς επιβατών. […]
[…] Το μέλλον των αστικών μετακινήσεων όπως το οραματιζόμαστε περιλαμβάνει ηλεκτροκίνηση στο κέντρο της πόλης, με έμφαση στη μικροκινητικότητα, αποθάρρυνση της χρήσης θερμικών κινητήρων, κοινόχρηστα οχήματα και εκτεταμένη χρήση των ΜΜΜ. Τελικός στόχος είναι η μείωση του κυκλοφοριακού και κατ’ επέκταση των ρύπων και του θορύβου μέσα από την ελαχιστοποίηση του ενεργειακού αποτυπώματος των μεταφορών η οποία θα επιτευχθεί με σταθερή πρόοδο σε 3 επίπεδα: Χρήση πιο αποδοτικών εξηλεκτρισμένων οχημάτων, Αύξηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, Αλλαγή φιλοσοφίας τρόπου ζωής όλων μας
Για ν’ αλλάξει η συνήθεια ετών «της βολής του Ι.Χ. » θα πρέπει να βελτιωθεί η υπηρεσία που προσφέρουν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, να μειωθεί το όριο ταχύτητας εντός αστικού ιστού στα 30km/h για να προαχθεί η μικροκινητικότητα και να δοθεί προτεραιότητα σε πεζούς και δικυκλιστές έναντι των αυτοκινήτων. Πιστεύω ότι λογικά ο πολίτης θα επιλέξει μια πιο ήπια μορφή μετακίνησης αν δει ότι εξοικονομεί χρόνο και χρήμα.