Category: ορυκτό αέριο

802 – Γ. Σταθάκης – Νέα Αριστερά

provide an attachment id!

[…] Το δεύτερο φάντασμα της Ευρώπης είναι η ενεργειακή κρίση. Η ανταγωνιστικότητα των οικονομιών της Κεντρικής Ευρώπης, της Γερμανίας και της Ιταλίας πάνω απ’ όλα, στηριζότανγια 30 και πλέον χρόνια στο φυσικό αέριο της Ρωσίας. Η ίδια η πράσινη μετάβαση, η ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο 60% το 2030 και στο 100% το 2050, στηριζόταν στη χρήση φτηνού αερίου ως μεταβατικού καυσίμου. Με την εκδήλωση της ουκρανικής κρίσης, το ενεργειακό μοντέλο της Ευρώπης κατέρρευσε, ενώ οι άμεσες οικονομικές συνέπειεςγια της οικονομίες της Ευρωζώνης ήταν δραματικές. […]

782 – Κ. Μητσοτάκης – ΝΔ

provide an attachment id!

Θα φτάσει το φυσικό αέριο στην περιοχή κι αυτό θα μειώσει το κόστος θέρμανσης για τους κατοίκους, ενώ μέχρι το τέλος του χρόνου η κυβέρνηση θα δώσει σαφή απάντηση γιατο πώς μπορεί να χρηματοδοτηθείτο έργο σύνδεσης της Φλώρινας με την Πτολεμαίδα

787 – Α. Σδούκου – ΝΔ

provide an attachment id!

[…] Το φυσικό αέριο αποτελεί καύσιμο του μέλλοντος, αφού αναπόφευκτα θα χρειαστεί να αναπληρώνει τις ενεργειακές ανάγκες που θα παρουσιάζονται καθώς εξελίσσεται η πράσινη μετάβαση αλλά και λόγω των γεωπολιτικών εντάσεων με τη Ρωσία. Ο κρίσιμος ρόλος του φυσικού αερίου επίσης οφείλεται στην ευέλικτη και αξιόπιστη φύση του η οποία εξισορροπεί τις ακαθόριστες έως τώρα μεταβλητές γύρω από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. […] Η Ελλάδα είναι σε στρατηγική θέση, έχουμε υλοποιήσει μεγάλα έργα υποδομών στο αέριο, αναπτύξαμε τα δίκτυα και έτσι καταφέραμε να μειώσουμε την εξάρτηση από λίγους μόνο προμηθευτές. Αυτή τη στρατηγική κίνηση που μπορέσαμε να τη δούμε χρόνια πριν θα συμβάλει και στην ευρύτερη ευρωπαϊκή ασφάλεια. Χάρη σε αυτές τις υποδομές εξασφαλίσαμε την προμήθεια όλης της περιοχής. […] Ακόμα και εν μέσω φιλόδοξων σχεδίων για ΑΠΕ, η χώρα μας θα συνεχίσει να καταναλώνει αέριο αν και με μειωμένους ρυθμούς, για αυτό και χρειάζεται μια ρεαλιστική στάση στην εθνική πολιτική. Έστω και με μειωμένες ποσότητες, θα χρειαστεί αντικατάσταση του ορυκτού αερίου με ανανεώσιμα καύσιμα όπως βιομεθάνιο και πράσινο υδρογόνο. Άρα η κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει να δίνει το σήμα ότι έχει σημασία το αέριο για τον ενεργειακό τομέα της χώρας. […] Χάρη σε αυτές τις υποδομές εξασφαλίσαμε την προμήθεια όλης της περιοχής. […]

747 – Ι. Σιώζιου – Νέα Αριστερά

provide an attachment id!

* Η πρωτοφανής ενεργειακή κρίση και κρίση ακρίβειας που βίωσαν οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία κορυφώθηκε με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, ήταν μια κρίση που οφείλεται πρωταρχικά στο ορυκτό, φυσικό αέριο.

Η κρίση αυτή ανέδειξε πολλαπλά ζητήματα. Πρώτον, πόσο λανθασμένη ήταν η στρατηγική επιλογή της ΕΕ το ορυκτό και εισαγόμενο, φυσικό αέριο να διατηρεί πολύ σημαντικό ποσοστό στο ενεργειακό της μείγμα, με το «δόγμα» του φυσικού αερίου ως καύσιμο-γέφυρα στην ενεργειακή μετάβαση. Δεύτερον, ότι η κοινή ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική της αγοράς ηλεκτρισμού είναι βασισμένη στην κυριαρχία των ορυκτών καυσίμων, καθώς και ότι δεν έχει σχεδιαστεί για να αντιμετωπίζει κρίσεις.

Την αποτυχία και τα όρια στη λειτουργία της ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρισμού παραδέχτηκε και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν[1] τον Αύγουστο του 2022. Την είχαν πληρώσει ήδη όμως πολύ ακριβά οι ευρωπαίοι πολίτες και ειδικά οι πιο ευάλωτοι. Η παραδοχή της αποτυχίας αυτής ήταν και η εκκίνηση για τη διαδικασία αναθεώρησης, μεταρρύθμισης του τρόπου λειτουργίας της αγοράς. Τα κράτη μέλη της ΕΕ είχαν αντιδράσει, εξάλλου, με εντελώς διαφορετικό τρόπο στις ακραία υψηλές τιμές ρεύματος, με κάποιες χώρες, την Ισπανία και την Πορτογαλία, να πετυχαίνουν να εξαιρεθούν από κάποιους κανόνες της κοινής αγοράς.

Η πρόταση της Κομισιόν για τη μεταρρύθμιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο Κανονισμός και η Οδηγία, υιοθετήθηκαν τελικά από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από έναν μήνα, τον Απρίλιο[2] με 433 υπέρ, 140 κατά and 15 αποχές, καθώς και 473 υπέρ, 80 κατά και 27 αποχές αντίστοιχα.

Η Ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο GUE/NGL (The Left) καταψήφισε την πρόταση επειδή την θεωρεί συντηρητική καθώς, δεν «ακουμπάει» τον πυρήνα του προβλήματος, τη βασική στρέβλωση που είναι η αρχή της οριακής τιμολόγησης (marginal pricing). Τη θέση αυτή είχε διατυπώσει από το 2022 όπου είχαμε και την «έκρηξη» των τιμών ρεύματος[3].

Οριακή τιμολόγηση σημαίνει ότι η τελευταία μονάδα ηλεκτροπαραγωγής που μπαίνει στο σύστημα για να καλύψει τη ζήτηση είναι αυτή που καθορίζει την τελική τιμή χονδρικής και είναι σχεδόν κατά κανόνα το φυσικό αέριο.

Η Ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο GUE/NGL (The Left) πρότεινε, κατά τη διαδικασία συζήτησης και ψήφισης της μεταρρύθμισης, τροπολογίες για τα εξής ζητήματα:

Για τη μετατροπή της οριακής τιμολόγησης (marginal pricing) σε average pricing, ώστε να μην υπάρχει χώρος για χειραγώγηση της τιμής χονδρικής και για την παραγωγή άδικων, ουρανοκατέβατων κερδών για τους ηλεκτροπαραγωγούς από ορυκτά καύσιμα και για την εφαρμογή κανόνων στην αγορά που δεν οδηγούν σε περιορισμό στην καθολική πρόσβαση των πολιτών στο αγαθό του ηλεκτρισμού. Αν και η πρόταση της Κομισιόν δεν αγγίζει το ζήτημα της οριακής τιμολόγησης περιλαμβάνει και κάποια μέτρα που βρίσκονται σε θετική κατεύθυνση. Τις αμφίδρομες συμβάσεις επί διαφοράς, two ways contracts for differences (CFD), ένα σχήμα στήριξης των ΑΠΕ που θέτει κατώτατο όριο, ελάχιστο εγγυημένο επίπεδο αποζημίωσης στα έσοδα των παραγωγών και ανώτατο όριο για να επιστρέφουν τυχόν υπερέσοδα στους καταναλωτές.

Η πρόταση αναθεώρησης της αγοράς ηλεκτρισμού περιλαμβάνει επίσης μέτρα ενίσχυσης της προθεσμιακής αγοράς και των διμερών συμβολαίων, Power Purchase Agreements (PPAs) ώστε, να μειωθεί το ποσοστό ηλεκτρικής ενέργειας που συμμετέχει στο Χρηματιστήριο Ενέργειας. Στα υπόλοιπα κράτη μέλη άλλωστε, μόλις το 10% με 20% συμμετέχει στο Χρηματιστήριο Ενέργειας.

Στην Ελλάδα αυτό που συμβαίνει δυστυχώς είναι ότι:

– δεν λειτουργεί η προθεσμιακή αγορά

– δεν έχει ενεργοποιηθεί ακόμη μεγάλος αριθμός διμερών συμβολαίων, αναμένεται με βιομηχανία και αγρότες

– σχεδόν το 100% της ηλεκτρικής ενέργειας «περνάει» από την spot αγορά

– η κυβέρνηση επιτρέπει τη χειραγώγηση τιμών, λειτουργία καρτέλ στην αγορά, με τις εποπτικές αρχές να παρακολουθούν παθητικά

– η ηλεκτρισμένη ισχύς έργων αυτοπαραγωγής αντιστοιχεί μόλις στο 3.9% της αιτούμενης ισχύος (στοιχεία Green Tank, Φεβρουάριος 2024)

Όλα τα παραπάνω αποτελούν όμως επιλογές της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Για αυτό, πάνω από όλα, για να μειωθεί το κόστος ρεύματος χρειάζεται ακόμη πιο ισχυρή αντιπροσώπευση της Ομάδας της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά, και σε εθνικό επίπεδο χρειάζεται μια σοβαρή, αριστερή και αξιόπιστη πολιτική δύναμη που μπορεί να αλλάξει στο μέλλον τους συσχετισμούς και να ανατρέψει την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Για αυτούς τους λόγους είναι κοινωνικά και πολιτικά χρήσιμη η στήριξη της Νέας Αριστεράς στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου!

683 – Ρ. Δούρου – ΣΥΡΙΖΑ

provide an attachment id!

*Ο πλανήτης χάνει το στοίχημα της υπερθέρμανσής του και η ευθύνη αφορά την έλλειψη πολιτικής βούλησης των κυβερνήσεων και τα συμφέροντα των εταιρειών ορυκτών καυσίμων. Αυτά, συνοπτικά, υποστηρίζει η πλειοψηφία των 380 κορυφαίων επιστημόνων του κλίματος που ανταποκρίθηκαν σε έρευνα του Γκάρντιαν. «Αν ο απίστευτα πλούσιος κόσμος αδρανήσει, δεν αντιδράσει και κάνει ελάχιστα για να αντιμετωπίσει το μαρτύριο των φτωχών, στο τέλος θα χάσουμε όλοι» παρατηρεί ο Ντίπακ Ντακούπτα του Ινστιτούτου Ενέργειας και Πηγών στο Νέο Δελχί, ένας από τους 380 (επί συνόλου 843) επιστήμονες που μετείχαν στη Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, που ρωτήθηκαν από τη βρετανική εφημερίδα.

Συγκεκριμένα το 80% των ερωτηθέντων προβλέπει αύξηση κατά 2.5 βαθμούς Κελσίου της θερμοκρασίας του πλανήτη και το 42% μιλά για αύξηση τουλάχιστον 3 βαθμών! Μόλις το 6% πιστεύει ότι ο παγκόσμιος στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού για περιορισμό της αύξησης στον 1.5 βαθμό μπορεί να επιτευχθεί. Μια έρευνα πέρσι τον Μάιο υπολόγισε ότι στην περίπτωση αύξησης κατά 2.7 βαθμούς Κελσίου της θερμοκρασίας του πλανήτη, περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα εκτεθούν σε επικίνδυνα ζεστές θερμοκρασίες πριν από το τέλος του αιώνα. «Για κάθε 0.1 βαθμούς υπερθέρμανσης πάνω από τα σημερινά επίπεδα, περίπου άλλα 140 εκατομμύρια άνθρωποι θα εκτεθούν σε επικίνδυνη ζέστη» σχολίαζε ο Τιμ Λέντον, καθηγητής και διευθυντής του Ινστιτούτου Global Systems στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ και της Ναντζίνγκ.

Οι πιο απαισιόδοξοι από τους ερωτηθέντες είναι οι νεότεροι επιστήμονες. Το 52% των κάτω των 50 ετών θεωρεί αναπόφευκτη την αύξηση κατά 3 βαθμούς της παγκόσμιας θερμοκρασίας, σε σχέση με το 38% των άνω των 50 ετών. Οι δε επιστημόνισσες εκφράζουν τη μεγαλύτερη απογοήτευση: το 49% πιστεύει ότι η θερμοκρασία θα αυξηθεί κατά 3 βαθμούς τουλάχιστον. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια της Ρουθ Σερέζο Μότα, ειδικής στη μοντελοποίηση στο Αυτόνομο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Μεξικού: «Πιστεύω ότι οι 3 βαθμοί είναι η ελπιδοφόρα, συντηρητική εκδοχή, ο 1.5 βαθμός είναι ήδη κακό νέο, αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει τρόπος να μείνουμε σε αυτό. Δεν υπάρχει σαφές σημάδι από κάποια κυβέρνηση ότι θα περιοριστούμε κάτω από τον 1.5 βαθμό»…

Αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους ο πλανήτης δεν καταφέρνει να αντιμετωπίσει την κλιματική κρίση, οι επιστήμονες είναι ομόφωνοι. Τα 3/4 αναφέρουν την έλλειψη πολιτικής βούλησης, ενώ το 60% καταγγέλλει τα συμφέροντα της βιομηχανίας των ορυκτών καυσίμων και των πετρελαιοπαραγωγών χωρών που έχουν διασυνδέσεις με πολιτικούς και ΜΜΕ. «Τα οικονομικά συμφέροντα των κρατών συχνά παίρνουν το πάνω χέρι» εξηγεί ο Λίνκολν Άλβες, ερευνητής κλιματικών ζητημάτων στο Εθνικό Ινστιτούτο της Βραζιλίας για τη Διαστημική Έρευνα. Αρκετοί ήταν επίσης όσοι αναφέρθηκαν στις ανισότητες και την αποτυχία του πλούσιου κόσμου να βοηθήσει τους φτωχούς, που υποφέρουν περισσότερο από την κλιματική κρίση. Μια απαισιοδοξία που όμως δεν μοιράζονται όλοι. Για παράδειγμα, ο Μίκαελ Μέρεντιθ του British Antarctic Survey, που παρατήρησε ότι «τα καλά νέα είναι ότι το χειρότερο σενάριο μπορεί να αποφευχθεί». «Είναι ακόμη στο χέρι μας να κτίσουμε ένα μέλλον που να είναι κλιματικά πιο φιλικό από αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα» πρόσθεσε ο ίδιος, παρατηρώντας πάντως ότι «οι κοινωνίες μας θα αναγκαστούν να αλλάξουν» και ότι «ο πόνος και οι ζημιές στις ζωές και στα μέσα επιβίωσης θα είναι σοβαρά».

715 – Γ. Μανιάτης – ΠΑΣΟΚ

provide an attachment id!

*[…] Θα έλεγα ότι η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να ξανακερδίσει το ενδιαφέρον καιτην εμπιστοσύνη των ευρωπαίων πολιτών. Να μην πιστέψουν δηλαδή οι πολίτες ότι η ΕΕ είναι ένας ξέπνοος γραφειοκρατικός μηχανισμός. Αυτός ο κίνδυνος οφείλεται κυρίως στη στασιμότητα στην οποία έχει φέρει την Ευρώπη η κυριαρχία των Συντηρητικών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Και βέβαια, στρώνει τον δρόμο στην ευρωπαϊκή Ακροδεξιά, που απειλεί τις
δημοκρατίες μας. Γι ‘ αυτό χρειαζόμαστε μια νέα πνοή στην Ευρώπη. Εναν προοδευτικό άνεμο αλλαγής, που θα μας επιτρέψει να πάρουμε κοινές πρωτοβουλίες στο πεδίο της
κοινής άμυνας και ασφάλειας, της προστασίας της αγροτικής παραγωγής με υψηλά περιβαλλοντικά στάνταρ, της κοινωνικής συνοχής ενάντια στις ανισότητες. […] Γιατί η Ευρώπη να
εισάγει ενέργεια αλλά και πρώτες ύλες καιτεχνολογία που συνδέονται με την πράσινη ανάπτυξη, και μάλιστα από τη Ρωσία και την Κίνα; Πρέπει να βρεθούμε στην παγκόσμια πρωτοπορία και να διασφαλίσουμε ταυτόχρονα την ενεργειακή μας ασφάλεια. Και ο ρόλος της Ελλάδας εδώ μπορεί και πρέπει να είναι σημαντικός. Με την εκμετάλλευση των ενεργειακών μας πόρων, την ενίσχυση ελληνικών επιχειρήσεων που παράγουν παγκόσμιας κλάσης προϊόντα που συνδέονται με την πράσινη μετάβαση, και με τη Διπλωματία των αγωγών” ώστε να γίνουμε ένας ενεργειακός κόμβος που θα συνδέει Ανατολή καιΔύση, Βορρά και Νότο. […]

697 – Γ. Γεραπετρίτης – ΝΔ

provide an attachment id!

«Η Ελλάδα εργάζεται σκληρά για να υποστηρίξει τη διαφοροποίηση των ευρωπαϊκών ενεργειακών οδών, ειδικά στον απόηχο της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι στρατηγικές υποδο μές μας, οι διασυνδέσεις των κάθετων διαδρόμων αερίου, η λειτουργία του ελληνικού τερματικού σταθμού LNG στη Ρεβυθούσα και η νέα FSRU (πλωτή μονάδα επαναεριοποίησης αποθήκευσης LNG) στην Αλεξανδρούπολη είναι ζωτικής σημασίας και αναγκαίες για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας και αυτονομίας

568 – Π. Κόκκαλης – Kosmos

provide an attachment id!

Πρόκειται για παράνομη δραστηριότητα η οποία συνδέεται μετο λαθρεμπόριο ρωσικού πετρελαίου και έθεσε την ελληνική κυβέρνηση προ των ευθυνώντης, κατηγορώντας την ότι βαφτίζει το λαθρεμπόριο «συνήθη πρακτική διεθνώς» αρνούμενη να λάβει μέτρα.

353 – Γ. Μανιάτης – ΠΑΣΟΚ

provide an attachment id!

[…] Αναφορικά με τα ενεργειακά κοιτάσματα, πρόκειται για κοιτάσματα εκτιμώμενης ακαθάριστης αξίας 250 δισ. €, λέει η κρατική Αρχή Υδρογονανθράκων, και η εκτίμηση είναι ότι αυτά τα 250 δισ., αν πάμε με σοβαρότητα, μπορούν τα επόμενα 25 χρόνια να φέρουν δημόσια έσοδα της τάξης των 60 με 70 δισ. €, γιατί τα υπόλοιπα είναι κέρδη των εταιρειών.[…] Η αξιοποίηση ενός κοιτάσματος κρατάει περίπου κατά μέσο όρο μια τριακονταετία. Για να αρχίσουμε να εισπράττουμε τα πρώτα έσοδα από τις πιο ώριμες περιοχές μας, που είναι η Νότια Κρήτη, τα Ιωάννινα και το Κατάκολο, θα πρέπει να προηγηθούν οι πρώτες δοκιμαστικές γεωτρήσεις και στη συνέχεια σε 2-3 χρόνια να γίνουν οι παραγωγικές γεωτρήσεις, οι οποίες στη συνέχεια θα αρχίσουν σιγά -σιγά να φέρνουν έσοδα, άρα μετά από 4-5 χρόνια. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι αυτό το πολύ σπουδαίο κοινωνικό και αναπτυξιακό ζήτημα δεν πρέπει να μπει ποτέ στη μέγγενη της τρέχουσας μικροπολιτικής εκμετάλλευσης. Η Ευρώπη έχει ξεκαθαρίσει ότι μέχρι το 2050 θα χρειαζόμαστε πολλές-πολλές ποσότητες φυσικού αερίου, που θα το χρησιμοποιήσουμε ως καύσιμο μετάβασης, ώστε το 2050 ελπίζουμε να πετύχουμε στον στόχο, που είναι το 80%-90% του ηλεκτρισμού μας να προέρχεται από πράσινες ενέργειες. Το φυσικό αέριο το χρειαζόμαστε, γιατί άλλες επιλογές είναι είτε πυρηνικά είτε άνθρακας. Το φυσικό αέριο είναι εδώ, είναι δωρεάν, είναι δικό μας, θέλει με απόλυτη περιβαλλοντική αυστηρότητα να κάνουμε αυτό που πρέπει.

155 – Θ. Σκυλακάκης – ΝΔ

provide an attachment id!

* […] κατά τη γνώμη μου, σε ένα σύστημα όσο και αν προχωράει η ηλεκτροκίνηση, δεν πρόκειται ποτέ να είναι ένα σύστημα που θα έχει 100% ηλεκτρόνια και 0 μόρια. Δεν υπάρχει περίπτωση, δεν συμφέρει . Συν ότι έχουμε τεράστιες επενδύσεις σε όλη την Ευρώπη – κυρίως στην Ευρώπη – σε μόρια, δηλαδή, τις υποδομές φυσικού αερίου, οι οποίες δεν μπορεί να απαξιωθούν, ιδίως όταν υπάρχει ισχυρή πιθανότητα να έχουμε στο μέλλον πάρα πολύ χαμηλές τιμές ενέργειας, οι οποίες και θα οδηγήσουν – εδώ θα είναι η επιτυχία – στη δυνατότητα να έχεις και “πράσινα” μόρια, για να κινούνται σε αυτές τις υποδομές. Το κρίσιμο θέμα, για να μην την πατήσουμε, όπως στα παλιά φωτοβολταϊκά, είναι να επενδύσουμε τη σωστή στιγμή”. Στο πλαίσιο αυτό εξήγησε πως η σωστή στιγ μή συνδέεται και με τη βιομηχανική πολιτική. “Πρέπει να επιλέξουμε που έχουμε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. (…) Στο υδρογόνο δεν έχουμε. Υπάρχουν συγκεκριμένα κομ μάτια που παράγεται ήδη υδρογόνο, όπως στα διυλιστήρια, όπου έχουμε ανταγωνιστι κό πλεονέκτημα, γιατί έχουμε πολύ μεγάλες εγκαταστάσεις διύλισης και είμαστε μεγάλος εξαγωγέας προϊόντων διύλισης. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να ανταποκρινόμαστε στα τεχνολογικά και οικονομικά σήματα […]