Category: ΑΠΕ

[…] Παρά τα προεκλογικά τους συνθήματα, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεσμεύονται να κινηθούν ξανά στις ίδιες ράγες που καθορίζουν η άρχουσα τάξη και η ΕΕ και την επόμενη μέρα, μετά τις εκλογές.

Όλοι τους δεσμεύονται να προωθήσουν τις νέες επενδύσεις των ομίλων, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις, τους όρους και τις προϋποθέσεις του σχεδίου Δίκαιης Πράσινης Μετάβασης της ΕΕ. Και την ίδια στιγμή κατηγορεί ο ένας τον άλλον ότι τάχα δεν διαθέτει σχέδιο και συγκεκριμένες προτάσεις.

Όλοι μαζί προωθούν την απολιγνιτοποίηση, τις δεσμεύσεις του κοινοτικού εμπορίου ρύπων που μετέτρεψαν τεχνητά σε ακριβό το φθηνό ρεύμα της εγχώριας λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής. Και εμφανίζονται να διαφωνούν μόνο για την ημερομηνία θανάτου της τελευταίας σύγχρονης λιγνιτικής μονάδας της Πτολεμαΐδας.

Όλοι τους δεσμεύονται να χορηγήσουν ένα νέο πακτωλό χρηματοδότησης για να προσελκύσουν τις επενδύσεις των πράσινων ομίλων, με ειδικούς αναπτυξιακούς νόμους, με ειδικά φορολογικά κίνητρα και bonus.

Επενδύσεις που θα στηρίξουν την κερδοφορία τους στις μαύρες εργασιακές σχέσεις, την προσωρινή απασχόληση, τους χαμηλούς μισθούς και τις ακριβές τιμές για τα λαϊκά νοικοκυριά.

Και την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ υπόσχονται περισσότερα κοινοτικά κονδύλια για τις μικρές επιχειρήσεις και για έργα των ενεργειακών κοινοτήτων που καλύπτουν την αυτοπαραγωγή ενέργειας για τις τοπικές ανάγκες, κρύβοντας ότι η ΕΕ δίνει προτεραιότητα και εγκρίνει τις επενδύσεις μεγάλης κλίμακας. Κρύβοντας τους όρους διασφάλισης των κερδών τους, που θέτουν οι τράπεζες και οι κατασκευαστικές εταιρείες για να δανείσουν, να εγγυηθούν και να υλοποιήσουν τα έργα των ενεργειακών κοινοτήτων. Γεγονός που εξηγεί γιατί πάνω απ’ το 95% των σημερινών έργων των 1.400 ενεργειακών κοινοτήτων αφορά τις πωλήσεις ρεύματος στο δίκτυο μεταφοράς της Ενέργειας, δηλαδή την παραγωγή με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος.

ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεσμεύονται να προωθήσουν νέο Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο που διευκολύνει την αδειοδότηση των επενδύσεων ΑΠΕ, με βάση το κοινοτικό πλαίσιο που μετατρέπει ολόκληρα δάση και ορεινούς όγκους σε ειδικές οικονομικές ζώνες. Μαζί προωθούν επίσης στα δημοτικά συμβούλια τις δημοπρατήσεις μεγάλων κοινοτικών εκτάσεων. Μαζί διαμόρφωσαν το αντιδραστικό πλαίσιο, με το οποίο ασκούνται διώξεις στις τοπικές αγωνιστικές πρωτοβουλίες που αντιστέκονται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να συγκαλύψει τη στρατηγική σύμπλευσή του με τη ΝΔ, προβάλλοντας ως μεγάλη διαφορά την πρότασή του για την επανακρατικοποίηση του 51% της ΔΕΗ. Ο ΣΥΡΙΖΑ που πρωταγωνίστησε στην πορεία ιδιωτικοποίησης και μείωσης του μεριδίου αγοράς της ΔΕΗ, σύμφωνα με τις μνημονιακές απαιτήσεις.

Όμως ακόμα και αν λέει αυτή τη φορά την αλήθεια, πώς θα διασφαλίσει η ΔΕΗ τα κέρδη των μετοχών της και πώς θα ανταποκριθεί στον ανταγωνισμό με τους άλλους ομίλους στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς;

Ξέρουμε την απάντηση. Με το ξεζούμισμα των εργαζομένων της, με την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης και τις ακριβές τιμές για τα λαϊκά νοικοκυριά. Αυτό συνέβαινε και όταν το κράτος είχε το 51% των μετοχών, αυτό συμβαίνει και τώρα που το κράτος ελέγχει το μάνατζμεντ. Αν πάλι η κυβέρνηση αποφασίσει να τη μετατρέψει ξανά σε ζημιογόνα τη ΔΕΗ, πάλι ο λαός θα φορτωθεί τις ζημιές ως φορολογούμενος και όχι ως καταναλωτής. Αυτό συνέβη πρόσφατα με μεγάλους ενεργειακούς ομίλους στη Γαλλία και στη Γερμανία. Αυτό συνέβη και επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Επομένως, όταν ακούμε τις γενικόλογες υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για «μηδενικό αναπτυξιακό έλλειμμα», μετά τη διάπραξη του εγκλήματος της απολιγνιτοποίησης, πρέπει να σκεφτούμε το ερώτημα: Μηδενικό για ποιον; Για τους πράσινους ομίλους ή για τους εργαζόμενους, για τις ανάγκες του λαού; Φυσικά ξέρουμε την απάντηση.
Πάνω απ’ όλα ο σοσιαλισμός θα κατοχυρώσει ότι όχι μόνο τα καύσιμα, αλλά και το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, τα τρόφιμα, η υγεία και η ίδια η εργατική δύναμη δεν θα αποτελούν πλέον εμπορεύματα.

Μας ρωτούν ορισμένοι, πολλές φορές καλοπροαίρετα: Μπορούν να γίνουν όλα αυτά; Είναι ρεαλιστικά.

Μα έγιναν, υλοποιήθηκαν στον 20ό αιώνα. Γιατί στον 21ο αιώνα, που έχουν αυξηθεί τόσο πολύ οι δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας, να μη μπορούν να ξαναγίνουν;

Σκεφτείτε ότι στη Σοβιετική Ένωση, που γιορτάσαμε τα 100 χρόνια απ’ την ίδρυσή της, δεν υπήρχε ενεργειακή φτώχεια και ενεργειακή ακρίβεια, γιατί η ενέργεια δεν αποτελούσε πλέον εμπόρευμα. Είχε κατοχυρωθεί το σχετικό κοινωνικό δικαίωμα. Στους -15 βαθμούς Κελσίου δεν κρύωνε κανείς στη χιονισμένη Μόσχα και στο Λένινγκραντ. Γιατί είναι λογικό να πεθαίνουν σήμερα από αναθυμιάσεις από μαγκάλια ηλικιωμένοι που δεν βρίσκουν άλλο φτηνό τρόπο να ζεσταθούν και να έχουμε σπίτια με κομμένο ρεύμα, σπίτια που δεν έχουν να βάλουν πετρέλαιο;».

Για να καταργηθούν οι έμμεσοι κρατικοί φόροι, όπως ο ΦΠΑ, στα τρόφιμα, στα καύσιμα, στα είδη βασικής ανάγκης, κόντρα στις απαιτήσεις για ματωμένα πλεονάσματα.

Για φθηνό ρεύμα και νερό για όλο τον λαό, με άμεση μείωση τιμολογίων για τη φτωχή – λαϊκή οικογένεια.

Είμαστε μπροστά ενάντια στο έγκλημα της απολιγνιτοποίησης, για την αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών ενέργειας, κόντρα στις δεσμεύσεις της ΕΕ, όπως το Εμπόριο Ρύπων.

Για την προστασία των χωριών, των δασικών εκτάσεων και του υδροφόρου ορίζοντα απ’ τα «πράσινα γεράκια», που θέλουν να γεμίσουν άναρχα την περιοχή με γιγαντιαία φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα. Στηρίζουμε τους αγώνες στην Καλαμιά, στη Γαλατινή, στη Σιάτιστα. Είμαστε μπροστά στην υπόθεση των μετεγκαταστάσεων, όπως της Ακρινής.