Η Νέα Αριστερά αντιτίθεται στην αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών, που στερούν πόρους από τις κοινωνικές δαπάνες και τις επενδύσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Υποστηρίζει, ότι η ΕΕ πρέπει να είναι δύναμη ειρήνης και σταθερότητας και να αποκτήσει στρατηγική αυτονομία έναντι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ
<<Η Θεσσαλία έγινε πείραμα και οι Θεσσαλοί πειραματόζωα»... «Αυτό το σχήμα που η Κυβέρνηση έφερε με τον ΟΔΥΘ ΑΕ και την ολλανδική εταιρεία στη Θεσσαλία δεν έχει ξαναγίνει πουθενά στον κόσμο. Η Περιφέρεια, οι Δήμοι , οι θεσμικοί εταίροι , ολόκληρη η κοινωνία στέκεται απέναντι>>
(…)Ειδικά τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί μηχανισμοί αρκετά γρήγορης διεκπεραίωσης των σχετικών αιτημάτων και έχουν προβλεφθεί χρηματοδοτήσεις για μεγάλα πρότζεκτ Ανανε ώσιμων Πηγών Ενέργειας, σε αρκετά από τα οποία, μάλιστα, πρωταγωνιστούν ελληνικές εταιρείες. Το ζήτημα, ωστόσο, έγινε πολύ πιο σύνθετο από την πανδημία και μετά. Αρχικά τα προβλήματα στην εφοδι αστική αλυσίδα, στη συνέχεια το αυξημένο κόστος δανεισμού, το ακριβό χρήμα δηλαδή, και , πάνω απ’ όλα, η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία δημιούργησαν νέα δεδομένα. Κι αυτό επειδή οι δύο πρώτες παράμετροι έφεραν καθυστέρηση και εμπόδια στην ανάπτυξη μεγάλων μονάδων ΑΠΕ, ενώ η τρίτη έγειρε ζήτημα ενεργειακής ασφάλειας. Αυτό δημιούργησε την ανάγκη για ενεργειακή αυτάρ κεια εδώ και τώρα και όχι με βάση ένα χρονοδιάγραμμα, που, εξ ορισμού και εκ φύσεως, είναι αρθρωτό και εκτείνεται σε βάθος χρόνου. Ωστόσο, αν οι χώρες προχωρήσουν στην εκμετάλλευση των ενεργειακών τους αποθεμάτων χτίζοντας και τις απαραίτητες συμμαχίες με τους κυρίαρχους παίκτες (Βόρεια Αφρική, Εμιρά τα, Σαουδική Αραβία) , η ενεργειακή επάρκεια μπορεί να επιτευχθεί. Είμαι , λοιπόν, αισιόδοξος ότι εάν η Ευρώπη το θελήσει πραγματικά, μπορεί να διορθώσει τις στρεβλώσεις στο χρηματιστήριο ενέργειας και να ξαναμπεί σε τροχιά γρήγορης μετάβασης στην πράσινη ενέργεια, σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό απ ‘ ό,τι σήμερα(…)
“Τα θαλάσσια πάρκα βεβαίως και θα γίνουν”…”Η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωπαίκής Ένωσης έχει αυξημένες υποχρεώσεις ως προς την προστασία του περιβάλλοντος. Έχουμε το θαλάσσιο πάρκο της Αλοννήσου, δε θυμάμαι να πήραμε την άδεια κανενός. Βεβαίως και θα γίνουν τα πάρκα εντός περιοχής ελληνικής κυριαρχίας. Διερωτώμαι εάν ένα θαλάσσιο πάρκο στις Κυκλάδες αφορά την Τουρκία; Σας διαβεβαιώ ότι Ελλάδα προσέρχεται σε αυτές οι συζητήσεις με αυστηρά οριοαθετημένη την εθνική της γραμμή.”, πρόσθεσε ο πρωθυπουργός. “Ξεκαθαρίζω ότι πίσω από την πρωτοβουλία των θαλασσών πάρκων δεν υποκρύπτεται τίποτα πέρα από το να προστατέψουμε το θαλάσσιο οικοσύστημα μας.
«Σήμερα η τρίτη πυρκαγιά μέσα σε λίγες μέρες που προλαβαίνει και αντιμετωπίζει επιτυχώς η Πυροσβεστική Υπηρεσία στην ίδια περιοχή στο όρος Αιγάλεω. Εδώ πλέον δεν πρόκειται περί αμέλειας, αλλά εγκληματικής κατ’ επανάληψη συμπεριφοράς. Παρακαλώ τους πολίτες, κάθε φορά που παρατηρούν κάτι ύποπτο να επικοινωνούν άμεσα με το 112 ή το 199»
«Την ίδια στιγμή που μπαίνουν οι περιορισμοί από την ΕΕ, εκατομμύρια κυβικών νερού του Γεροπόταμου πέφτουν στη θάλασ σα, ανεκμετάλλευτα, ενώ θα μπορούσε ένα μεγάλο μέρος αυτών να αξιοποιηθεί , με σεβασμό πάντα στο περιβάλλον. Το ίδιο και ο Πλατύς Ποταμός, που κατεβάζει κατά μέσο όρο 55 εκατομμύρια κ.μ. νερού τον χρόνο, ενώ σε περιόδους βαρυχειμωνιάς ξεπερνά τα 100 εκατ. κυβικά, και όλο αυτό το νερό χύνεται στη θάλασσα! Και για να δικαιολογήσουν κεντρικό και τοπικό κράτος την εγκληματική πολιτική ερημοποίησης της Μεσσαράς, επικαλούνται την κλιματική αλλαγή, για την οποία δεν παίρνουν κανένα μέτρο αντιμετώπισης των επιπτώσεων στον άνθρωπο και στις καλλιέργει ες, μόνο και μόνο για να κρύψουν τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κομμάτων που ακολουθούν τις Οδηγίες της ΕΕ και των περιφερειακών – δημοτικών τους αρχών, δίνοντας χώρο δράσης στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Η απουσία έργων ύδρευσης και άρδευσης δεν είναι αβλεψία, ούτε παράλειψη, είναι συνειδητή επιλογή! Απόδειξη: Το γεγονός ότι εδώ και δεκαετίες όχι μόνο δεν σχεδίασαν και δεν κατασκεύασαν έργα ανάσχεσης νερών και εμπλουτισμού του υδροφορέα για την ανάπτυξη της περιοχής, για την παραγωγή φτηνών και ποιοτικών προϊόντων με χαμηλό κόστος παραγωγής, που θα βελτιώνει το εισόδημα των αγροτών και θα καλύπτειτις διατροφικές ανάγκες του λαού μας, αλλά και αυτά που ετοιμάζουν, όπως το φράγμα στον Πλατύ Ποταμό, ένα υπερδιαστασιολογημένο έργο, χωρητικότητας 23 εκατ. κυβικών νερού, θα κατασκευαστεί για την ικανοποίηση εν πιχειρηματικών συμφερόντων στη διαχείριση των νερών, για τις ανάγκες των επενδυτών σε ΑΠΕ στην περιοχή του Αμαρίου, με μου ναδικό κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και όχι των αγροτών. Η επιστολή 8 προέδρων ΤΟΕΒ από τον νομό Ηρακλεί ου και 13 προέδρων ΤΟΕΒ από τον νομό Χανίων, που αντιτίθενται στα σχέδια ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης του νερού, μας βρί σκει σύμφωνους»
[…] Πάμε σε ιδιωτικοποίηση του νερού, δεν διασφαλίζεται έτσι η δημόσια διαχείριση ενός δημόσιου αγαθού. […] Ο Φορέας είναι ο προπομπός ενός συνολικότερου σχεδιασμού για την ιδιωτικοποίηση του νερού, ξεκινώντας από τη Θεσσαλία, όπου δεν έχει γίνει τίποτα για την αντιπλημμυρική θωράκιση […] Ιδρύουν μία Α.Ε. που θα διαχειρίζεται το νερό των Θεσσαλών που θα πούνε το νερό νεράκι. Άλλωστε, πρόκειται για ένα σχέδιο που βασίστηκε σε μία ιδιωτική εταιρεία Ολλανδών, η οποία δεν είναι καν επιστημονικός φορέας, ενώ ζήτημα χρόνου είναι να βρεθεί και η εταιρεία που θα πουλάει πανάκριβο το νερό στους αγρότες. […]
[…] Γίνεται εμπορευματοποίηση του νερού που έχει ήδη ξεκινήσει με την κοινοτική οδηγία από το 2000, απλώς, αυτή τη στιγμή, με το νομοσχέδιο που πέρασε, η εμπορευματοποίηση αυτή γίνεται με άλματα, δημιουργώντας μία ανώνυμη εταιρεία που παίρνει όλες τις αρμοδιότητες της τοπικής και περιφερειακής διοίκησης αλλά και του κράτους και θα διαχειρίζεται τα πάντα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, χωρίς να εξασφαλίζει ποιοτικό νερό, βασιζόμενη στο κριτήριο κόστους-οφέλους. […]
Οκτώ μήνες μετά τις πλημμύρες η αγροτική οικονομία της περιοχής, η δημόσια υγεία αλλά και οι υποδομές παραμένουν τραυματισμένες με τους κατοίκους να εκφράζουν τον έντονο προβληματισμό τους για το μέλλον
*Tο ΚΚΕ παλεύει για την προστασία του περιβάλλοντος και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υποκρισία της ΕΕ, των κυβερνήσεων και όλων των κομμάτων που κλαίγονται δήθεν για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, όμως είναι οι ίδιοι που την προκαλούν. Την προκαλούν με τους πολέμους, με την ληστρική εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, με την μετατροπή του σε πεδίο κερδοφόρων επενδύσεων για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια», σημείωσε ο Κ. Παπαδάκης στην ομιλία του και πρόσθεσε πως «μέσα από την πράσινη Συμφωνία, το λεγόμενο “πράσινο New Deal” επιδιώκεται μια εκτεταμένη απαξίωση μεγάλου όγκου υποδομών και ήδη επενδυμένου κεφαλαίου σε ολόκληρο τον κόσμο και αντικατάστασή του με νέο και ταυτόχρονα τη στήριξη των σχετικών επενδύσεων. […] Ο κλάδος της ενέργειας, είναι ένας από τους πλέον εμβληματικούς για να εξεταστεί ως παράδειγμα. Σε αυτόν, όπως και στους σιδηροδρόμους προωθήθηκε η απελευθέρωση της αγοράς, το σπάσιμο της ΔΕΗ σε κομμάτια και ο διαμοιρασμός των πιο κερδοφόρων κομματιών της στους ομίλους. Έτσι προωθήθηκαν κι οι προτεραιότητες του κεφαλαίου με το μανδύα της “πράσινης” δήθεν προστασίας του περιβάλλοντος. Έτσι βαφτίστηκε “πράσινο” ό,τι βγάζει μεγάλα και γρήγορα κέρδη και “μαύρο” ό,τι τα καθυστερεί ή δεν αποφέρει το ύψος της κερδοφορίας που υπολογίζουν […] Με αυτό το κριτήριο ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ως κυβερνήσεις απέρριψαν το λιγνίτη και προώθησαν την απολιγνιτοποίηση και το κλείσιμο όλων των εργοστασίων λιγνιτοπαραγωγής, με το ίδιο κριτήριο επέβαλαν την υποβάθμιση των υδροηλεκτρικών. Με γνώμονα αυτά τα μεγάλα συμφέροντα προωθήθηκε η εφαρμογή της πολιτικής “εμπορίου ρύπων” της ΕΕ. Με αυτές τις κατευθύνσεις μετά την παραγωγή του, το ρεύμα περνά από το “φίλτρο” του χρηματιστηρίου της ενέργειας που εγκαθίδρυσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και επέκτεινε αυτή της ΝΔ. Ως χρηματιστηριακό προϊόν η τιμή του απογειώθηκε κι η οποία αποκλιμάκωση θα κινείται σε πολύ πιο ακριβές τιμές από αυτές πριν την υλοποίηση της λεγόμενης “πράσινης μετάβασης“. Η δική τους κερδοφορία προϋποθέτει την αφαίμαξη του λαού. Γιατί ποτέ άλλοτε δεν περικλειόταν ο λαός από κοιτάσματα, αγωγούς, εξορύξεις και ποντίσεις καλωδίων και πότε άλλοτε η ενέργεια δεν ήταν πιο ακριβή. […] Με τις ΑΠΕ οι ενεργειακοί όμιλοι στο ζύγι κόστος – κέρδος κερδίζουν πολύ περισσότερα από άλλες μορφές ενέργειας ενώ επιδοτούνται σταθερά από την ΕΕ και τη στρατηγική της με επιδοτήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης με τη στήριξη όλων των κυβερνήσεων» και ταυτόχρονα «απολαμβάνουν ως έξτρα μπόνους τα πράσινα χαράτσια που όπως άλλωστε και τις επιδοτήσεις στο κεφάλαιο τις πληρώνει ο λαός. Σε αυτό το περιβάλλον εξασφαλισμένης κερδοφορίας αντισταθμίζεται ως κι η αστάθεια που δημιουργούν οι ΑΠΕ με δεδομένο ότι μέχρι σήμερα υπάρχει πρόβλημα αποθήκευσης της περίσσειας ενέργειας που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές (π.χ. από φωτοβολταϊκά τις μεσημεριανές ώρες) και της απόδοσής της στο δίκτυο σε ώρες αυξημένης ζήτησης. […] Από όπου και να πιάσεις την ευρωενωσιακή νομοθεσία αυτή αβαντάρει τις μπίζνες των ομίλων. Όπως για παράδειγμα η παλαιότερη οδηγία η αποκαλούμενη “για τους οικοτόπους” που αναφέρει χαρακτηριστικά “δεν αποκλείει εκ των προτέρων την υλοποίηση έργων αιολικών πάρκων εντός ή πλησίον τόπων Natura 2000. Αυτά τα έργα πρέπει να αξιολογούνται κατά περίπτωση”» τόνισε και συμπλήρωσε πως «στην Ελλάδα και μόνο τα παρακάτω στοιχεία αρκούν για το πώς εννοούν την προστασία του περιβάλλοντος η ΕΕ, όλες οι κυβερνήσεις και το κεφάλαιο», τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ αναδεικνύοντας τους σχεδιασμούς κυβερνήσεων, ΕΕ και μονοπωλιακών ομίλων.