<<Η Θεσσαλία έγινε πείραμα και οι Θεσσαλοί πειραματόζωα»... «Αυτό το σχήμα που η Κυβέρνηση έφερε με τον ΟΔΥΘ ΑΕ και την ολλανδική εταιρεία στη Θεσσαλία δεν έχει ξαναγίνει πουθενά στον κόσμο. Η Περιφέρεια, οι Δήμοι , οι θεσμικοί εταίροι , ολόκληρη η κοινωνία στέκεται απέναντι>>
(…)Ειδικά τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί μηχανισμοί αρκετά γρήγορης διεκπεραίωσης των σχετικών αιτημάτων και έχουν προβλεφθεί χρηματοδοτήσεις για μεγάλα πρότζεκτ Ανανε ώσιμων Πηγών Ενέργειας, σε αρκετά από τα οποία, μάλιστα, πρωταγωνιστούν ελληνικές εταιρείες. Το ζήτημα, ωστόσο, έγινε πολύ πιο σύνθετο από την πανδημία και μετά. Αρχικά τα προβλήματα στην εφοδι αστική αλυσίδα, στη συνέχεια το αυξημένο κόστος δανεισμού, το ακριβό χρήμα δηλαδή, και , πάνω απ’ όλα, η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία δημιούργησαν νέα δεδομένα. Κι αυτό επειδή οι δύο πρώτες παράμετροι έφεραν καθυστέρηση και εμπόδια στην ανάπτυξη μεγάλων μονάδων ΑΠΕ, ενώ η τρίτη έγειρε ζήτημα ενεργειακής ασφάλειας. Αυτό δημιούργησε την ανάγκη για ενεργειακή αυτάρ κεια εδώ και τώρα και όχι με βάση ένα χρονοδιάγραμμα, που, εξ ορισμού και εκ φύσεως, είναι αρθρωτό και εκτείνεται σε βάθος χρόνου. Ωστόσο, αν οι χώρες προχωρήσουν στην εκμετάλλευση των ενεργειακών τους αποθεμάτων χτίζοντας και τις απαραίτητες συμμαχίες με τους κυρίαρχους παίκτες (Βόρεια Αφρική, Εμιρά τα, Σαουδική Αραβία) , η ενεργειακή επάρκεια μπορεί να επιτευχθεί. Είμαι , λοιπόν, αισιόδοξος ότι εάν η Ευρώπη το θελήσει πραγματικά, μπορεί να διορθώσει τις στρεβλώσεις στο χρηματιστήριο ενέργειας και να ξαναμπεί σε τροχιά γρήγορης μετάβασης στην πράσινη ενέργεια, σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό απ ‘ ό,τι σήμερα(…)
Σε δεινή θέση έχουν περιέλθει οι δενδροκαλλιεργητές στην Π.Ε. Κοζάνης και ευρύτερα στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, καθώς οι κερασιές, μηλιές και αμυγδαλιές επλήγησαν βαρύτατα εξαιτίας των κλιματικών συνθηκών, με συνέπεια την -σε συντριπτικό ποσοστό έως ολική- ακαρπία των δένδρων
«Σήμερα η τρίτη πυρκαγιά μέσα σε λίγες μέρες που προλαβαίνει και αντιμετωπίζει επιτυχώς η Πυροσβεστική Υπηρεσία στην ίδια περιοχή στο όρος Αιγάλεω. Εδώ πλέον δεν πρόκειται περί αμέλειας, αλλά εγκληματικής κατ’ επανάληψη συμπεριφοράς. Παρακαλώ τους πολίτες, κάθε φορά που παρατηρούν κάτι ύποπτο να επικοινωνούν άμεσα με το 112 ή το 199»
(…)Αν π.χ. δούμε την κλιματική μετάβαση ως μια υπόθεση για πέντε μεγάλες εταιρείες που θα κερδοσκοπήσουν εις βάρος της κοινωνίας που θα μείνει εκτός και απλά θα υφίσταται τις συνέπειες της φωτιάς και της πλημμύρας, είναι λάθος στρατηγική και πολιτική επιλογή και είναι αυτό που κάνει η σημερινή κυβέρνηση. Αν όμως χαράξουμε πολιτική στην οποία θα επενδύσουμε σε πράσινες μορφές ενέργειας και ενεργειακές κοινότητες από τις οποίες θα μπορούν να εξοικονομούν μικρές επιχειρήσεις, αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την ενεργειακή φτώχεια μέσα από συγκεκριμένα μέτρα, θα επενδύσουμε στις δημόσιες υποδομές για να προστατευτεί η πατρίδα μας κι όχι απλά να πλουτίσουν πέντε κατασκευαστικές, αυτό είναι μια άλλη πολιτική επιλογή, την οποία υποστηρίζει η Νέα Αριστερά»(…)
*Tο ΚΚΕ παλεύει για την προστασία του περιβάλλοντος και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υποκρισία της ΕΕ, των κυβερνήσεων και όλων των κομμάτων που κλαίγονται δήθεν για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, όμως είναι οι ίδιοι που την προκαλούν. Την προκαλούν με τους πολέμους, με την ληστρική εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, με την μετατροπή του σε πεδίο κερδοφόρων επενδύσεων για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια», σημείωσε ο Κ. Παπαδάκης στην ομιλία του και πρόσθεσε πως «μέσα από την πράσινη Συμφωνία, το λεγόμενο “πράσινο New Deal” επιδιώκεται μια εκτεταμένη απαξίωση μεγάλου όγκου υποδομών και ήδη επενδυμένου κεφαλαίου σε ολόκληρο τον κόσμο και αντικατάστασή του με νέο και ταυτόχρονα τη στήριξη των σχετικών επενδύσεων. […] Ο κλάδος της ενέργειας, είναι ένας από τους πλέον εμβληματικούς για να εξεταστεί ως παράδειγμα. Σε αυτόν, όπως και στους σιδηροδρόμους προωθήθηκε η απελευθέρωση της αγοράς, το σπάσιμο της ΔΕΗ σε κομμάτια και ο διαμοιρασμός των πιο κερδοφόρων κομματιών της στους ομίλους. Έτσι προωθήθηκαν κι οι προτεραιότητες του κεφαλαίου με το μανδύα της “πράσινης” δήθεν προστασίας του περιβάλλοντος. Έτσι βαφτίστηκε “πράσινο” ό,τι βγάζει μεγάλα και γρήγορα κέρδη και “μαύρο” ό,τι τα καθυστερεί ή δεν αποφέρει το ύψος της κερδοφορίας που υπολογίζουν […] Με αυτό το κριτήριο ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ως κυβερνήσεις απέρριψαν το λιγνίτη και προώθησαν την απολιγνιτοποίηση και το κλείσιμο όλων των εργοστασίων λιγνιτοπαραγωγής, με το ίδιο κριτήριο επέβαλαν την υποβάθμιση των υδροηλεκτρικών. Με γνώμονα αυτά τα μεγάλα συμφέροντα προωθήθηκε η εφαρμογή της πολιτικής “εμπορίου ρύπων” της ΕΕ. Με αυτές τις κατευθύνσεις μετά την παραγωγή του, το ρεύμα περνά από το “φίλτρο” του χρηματιστηρίου της ενέργειας που εγκαθίδρυσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και επέκτεινε αυτή της ΝΔ. Ως χρηματιστηριακό προϊόν η τιμή του απογειώθηκε κι η οποία αποκλιμάκωση θα κινείται σε πολύ πιο ακριβές τιμές από αυτές πριν την υλοποίηση της λεγόμενης “πράσινης μετάβασης“. Η δική τους κερδοφορία προϋποθέτει την αφαίμαξη του λαού. Γιατί ποτέ άλλοτε δεν περικλειόταν ο λαός από κοιτάσματα, αγωγούς, εξορύξεις και ποντίσεις καλωδίων και πότε άλλοτε η ενέργεια δεν ήταν πιο ακριβή. […] Με τις ΑΠΕ οι ενεργειακοί όμιλοι στο ζύγι κόστος – κέρδος κερδίζουν πολύ περισσότερα από άλλες μορφές ενέργειας ενώ επιδοτούνται σταθερά από την ΕΕ και τη στρατηγική της με επιδοτήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης με τη στήριξη όλων των κυβερνήσεων» και ταυτόχρονα «απολαμβάνουν ως έξτρα μπόνους τα πράσινα χαράτσια που όπως άλλωστε και τις επιδοτήσεις στο κεφάλαιο τις πληρώνει ο λαός. Σε αυτό το περιβάλλον εξασφαλισμένης κερδοφορίας αντισταθμίζεται ως κι η αστάθεια που δημιουργούν οι ΑΠΕ με δεδομένο ότι μέχρι σήμερα υπάρχει πρόβλημα αποθήκευσης της περίσσειας ενέργειας που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές (π.χ. από φωτοβολταϊκά τις μεσημεριανές ώρες) και της απόδοσής της στο δίκτυο σε ώρες αυξημένης ζήτησης. […] Από όπου και να πιάσεις την ευρωενωσιακή νομοθεσία αυτή αβαντάρει τις μπίζνες των ομίλων. Όπως για παράδειγμα η παλαιότερη οδηγία η αποκαλούμενη “για τους οικοτόπους” που αναφέρει χαρακτηριστικά “δεν αποκλείει εκ των προτέρων την υλοποίηση έργων αιολικών πάρκων εντός ή πλησίον τόπων Natura 2000. Αυτά τα έργα πρέπει να αξιολογούνται κατά περίπτωση”» τόνισε και συμπλήρωσε πως «στην Ελλάδα και μόνο τα παρακάτω στοιχεία αρκούν για το πώς εννοούν την προστασία του περιβάλλοντος η ΕΕ, όλες οι κυβερνήσεις και το κεφάλαιο», τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ αναδεικνύοντας τους σχεδιασμούς κυβερνήσεων, ΕΕ και μονοπωλιακών ομίλων.
[…] Γίνεται εμπορευματοποίηση του νερού που έχει ήδη ξεκινήσει με την κοινοτική οδηγία από το 2000, απλώς, αυτή τη στιγμή, με το νομοσχέδιο που πέρασε, η εμπορευματοποίηση αυτή γίνεται με άλματα, δημιουργώντας μία ανώνυμη εταιρεία που παίρνει όλες τις αρμοδιότητες της τοπικής και περιφερειακής διοίκησης αλλά και του κράτους και θα διαχειρίζεται τα πάντα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, χωρίς να εξασφαλίζει ποιοτικό νερό, βασιζόμενη στο κριτήριο κόστους-οφέλους. […]
[…] Αυτό που θα αποτελέσει μεγάλο στοίχημα για το ευρωκοινοβούλιο είναι να αποκτήσει στρατηγική και ενεργειακή αυτονομία, δηλαδή να πάψει να είναι εισαγωγέας αλλά παραγωγός θέσεων εργασίας για την πράσινη μετάβαση. […] Η προσπάθεια απολιγνιτοποίησης της χώρας έγινε με πολύ βιαστικό και όχι σωστό τρόπο και πως η κυβέρνηση έπρεπε να φροντίσει οι διαδικασίες μετάβασης να είναι εφαρμόσιμες, καθώς τα κονδύλια είναι τεράστια αλλά δεν έχουν φτάσει στην κοινωνία, τη στιγμή που χάνονται χιλιάδες δουλειές που δεν έχουν αντικατασταθεί. Οι μεθοδεύσεις αυτές δείχνουν ερασιτεχνισμό και αποτυχία υλοποίησης, δείχνοντας επίσης ολιγωρίες και λάθη. […]
“Πράσινη ανάπτυξη”: Για τους ενεργειακούς ομίλους αμύθητα κέρδη, για τον λαό ενεργειακή φτώχεια και υποβάθμιση του περιβάλλοντος… Καμία ανεμογεννήτρια στη Δίρφη»
«Την ίδια στιγμή που μπαίνουν οι περιορισμοί από την ΕΕ, εκατομμύρια κυβικών νερού του Γεροπόταμου πέφτουν στη θάλασ σα, ανεκμετάλλευτα, ενώ θα μπορούσε ένα μεγάλο μέρος αυτών να αξιοποιηθεί , με σεβασμό πάντα στο περιβάλλον. Το ίδιο και ο Πλατύς Ποταμός, που κατεβάζει κατά μέσο όρο 55 εκατομμύρια κ.μ. νερού τον χρόνο, ενώ σε περιόδους βαρυχειμωνιάς ξεπερνά τα 100 εκατ. κυβικά, και όλο αυτό το νερό χύνεται στη θάλασσα! Και για να δικαιολογήσουν κεντρικό και τοπικό κράτος την εγκληματική πολιτική ερημοποίησης της Μεσσαράς, επικαλούνται την κλιματική αλλαγή, για την οποία δεν παίρνουν κανένα μέτρο αντιμετώπισης των επιπτώσεων στον άνθρωπο και στις καλλιέργει ες, μόνο και μόνο για να κρύψουν τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κομμάτων που ακολουθούν τις Οδηγίες της ΕΕ και των περιφερειακών – δημοτικών τους αρχών, δίνοντας χώρο δράσης στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Η απουσία έργων ύδρευσης και άρδευσης δεν είναι αβλεψία, ούτε παράλειψη, είναι συνειδητή επιλογή! Απόδειξη: Το γεγονός ότι εδώ και δεκαετίες όχι μόνο δεν σχεδίασαν και δεν κατασκεύασαν έργα ανάσχεσης νερών και εμπλουτισμού του υδροφορέα για την ανάπτυξη της περιοχής, για την παραγωγή φτηνών και ποιοτικών προϊόντων με χαμηλό κόστος παραγωγής, που θα βελτιώνει το εισόδημα των αγροτών και θα καλύπτειτις διατροφικές ανάγκες του λαού μας, αλλά και αυτά που ετοιμάζουν, όπως το φράγμα στον Πλατύ Ποταμό, ένα υπερδιαστασιολογημένο έργο, χωρητικότητας 23 εκατ. κυβικών νερού, θα κατασκευαστεί για την ικανοποίηση εν πιχειρηματικών συμφερόντων στη διαχείριση των νερών, για τις ανάγκες των επενδυτών σε ΑΠΕ στην περιοχή του Αμαρίου, με μου ναδικό κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και όχι των αγροτών. Η επιστολή 8 προέδρων ΤΟΕΒ από τον νομό Ηρακλεί ου και 13 προέδρων ΤΟΕΒ από τον νομό Χανίων, που αντιτίθενται στα σχέδια ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης του νερού, μας βρί σκει σύμφωνους»