Εκσυγχρονισμός και αναβάθμιση του δικτύου, δημιουργία υποδομών αποθήκευσης ενέργειας αξιοποιώντας τα κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Εκτεταμένο πρόγραμμα αναβάθμισης των κτιρίων, ιδιαίτερα για τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά και επιχορήγηση για την εγκατάσταση ηλιακών θερμοσιφώνων.
Επενδύσεις στα δίκτυα – πρόσβαση όλων των πολιτών στην παραγωγή ΑΠΕ με ανάπτυξη ενεργειακών κοινοτήτων.
Δίκαιη μετάβαση στις λιγνιτικές περιοχές.
Κατάρτιση διαχειριστικών σχεδίων για τις περιοχές Natura 2000
Ολοκληρωμένα σχέδια προστασίας οικισμών σε δασικές ή περιοχές μίξης αστικού και δασικού περιβάλλοντος
Ενίσχυση της πολιτικής προστασίας με σύγχρονα μέσα και ανανεωμένα σχέδια πρόληψης. Αξιοποίηση και ενσωμάτωση στον μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας των εθελοντικών ομάδων.
Ενίσχυση των διαχειριστικών φορέων των οικοσυστημάτων.
Αποκομιδή της καύσιμης ύλης και αξιοποίηση στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας.
Αύξηση των κονδυλίων της δασοπροστασίας και κατανομή 50& πρόληψη και 50% καταστολή.
Περισσότερα: Πρόγραμμα, Για μια αποτελεσματική και δίκαιη απάντηση στην ενεργειακή κρίση, Προτείνουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αποκατάστασης του φυσικού πλούτου και των καταστροφών στον πρωτογενή τομέα ώστε να νιώσουν ασφάλεια οι πολίτες, Προτάσεις για ένα νέο μοντέλο αντιπυρικής προστασίας
Ο ειδικός αγορητής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ., Μανώλης Χριστοδουλάκης, τάχθηκε υπέρ της απόσυρσης του νομοσχεδίου, πρόσθεσε ότι η μελέτη για τη Θεσσαλία έπρεπε να είχε περάσει από τη Βουλή καιτόνισε ότι η κυβέρνηση έχει θέσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση εκτός του φορέα ΟΔΥΘ.
*Κατευθυνόμενοι προς μια κλιματική ουδετερότητα που μας επιβάλλει ο ίδιος ο πλανήτης, δενπρέπεινα μείνει πίσω κανείς». Με αυτήντη ρήση σφραγίστηκε η δημιουργία του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης από το Ευρωκοινοβούλιο καιτο Συμβούλιο της Ευρώπης. Η Πολιτική Συνοχής 2021-2027της ΕΕ θέσπισε μια σειρά χρηματοοικονομικών εργαλείωνπροσβλέποντας στη λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα των ομοσπονδιακών οργανισμών, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Τα εργαλεία αυτά επιχειρούννα απαντήσουν αποτελεσματικά στις τωρινές κλιματικές, οικονομικές και κοινωνικές απαιτήσεις. Εκφρασμένος στόχος της ΕΕείναι η διαρκής εμβάθυν ση στην ευρωπαϊκή συνοχή και ανάπτυξη. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της επίλυσης των διαφορών μεταξύ των επιπέδων ανάπτυξης των διαφορετικών περιοχών με ιδιαίτερη έμφαση στηνανάπτυξητων μη προνομιακών. Αφετηρίατης Δίκαιης Μετάβασης είναι οι αγροτικές περιοχές στις οποίες συντελείται η βιομη χανική μετάβαση και οι περιοχές που πλήττονται από φυσικά ή δημογραφικά προβλήματα (αραιοκατοικημένες, νησιωτικές, ορεινές, ακριτικές) . Πηγαίες αρτηρίες της δρα Μαριζέτας Διδάσκουσα Οικονομικής& Κοινωνικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, υποψήφια ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ των εθνικών οικονομιών, όπως ο αγροτικός και βιομηχανικός τομέας, θα πρέπεινα αποτελούντο σημείο μηδέντωνευρωπαϊ κών «ενέσεων» χρηματοοικονομικής υποστήριξης, καθώς ιστορικά αποδεικνύονται οι πιο αποδοτικές φλέβες ανάπτυξης. Ανέκαθεν η Ευρώπη ήταν οι περιφέρειέςτης. Η βιώσιμη μεττάβαση βρίσκει πρόσφορο έδαφος στις περιφέρειες όπου ξεδιπλώνεται το μέγιστο ποσοστό του αγροτικού και βιομηχανικού τομέα στα κράτη-μέλη. Συνεπώς οι ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις στον ελλαδικό χώρο οφείλουν να προσβλέπουν στη στήριξη της παραγωγής και εξαγωγής ελαιόλαδου, εσπεριδοειδών και λοιπών οπωροκηπευτικών στις περιοχές της Μεσσηνίας, της Λακωνίας, της Αρκαδίας αλλά και στην σημαντική Περιφέρεια Κρήτης. Παρόμοιο πλάνο αποτελεσματικής διαχείρισης των ευρωπαϊκών πόρων οφείλει να μπει σε δράση άμεσα για τις παραγωγικές Περιφέρειες Δυτικής, Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, οι οποίες πέραν των παραπάνω προϊόντων αποτελούν παραγωγικές κοιτίδες σιτηρών, καιπνού και βαμβακιού. Μάλιστα, οι τελευταίες Περιφερειακές Ενότητες από κοινού με τις Περιφέρειες Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας κατέχουν ανταγωνιστική πρωτοκαθεδρία στον βιομηχανικό τομέα για παραγωγή βιομηχανικών πρώτων υλών. Ωστόσο, από το ευρωπαϊκό Ταμείο που στηρίζει τις πλέον πληγείσες περιοχές για την άμβλυνση των κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων της μετάβασης, η Ελλάδα εισέπραξε 1,7 δισ. , με την κυβέρνηση της ΝΔ να δίνει γραπτή υπόσχεση στην ΕΕ πως τα χρήματα αυτά θα εκμεταλλευτούν για μια « μεταλιγνιτική» Μεγαλόπολη στον Νομό Αρκαδίας. Πέραν των ζητημάτων γραφειοκρατίας που έχει προβάλει η κυβέρνηση, ουσιαστική πρόοδος στα έργα μέχρι στιγμής δεν έχει παρουσιαστεί αλλά ούτε και κάποιο επίσημο διαχειριστικό πλάνο στη δημοσιότητα . Το τελευταίο επιβεβαιώνει τη γενική αίσθηση παραμέλησης των ελληνικών περιφερειών παρά την ειδική ευρωπαϊκή χρηματοδοτική μέριμνα για την ενίσχυσή τους ύψους 13 δισ. Ειδικότερα, την απουσία ουσιαστικής οικονομικής περιφερειακής διαχείρισης, παρ’ όλες τις μεγαλοστομίες της κυβέρνησης, πιστοποιούνοι πληγείσες περιοχές από φυσικές καταστροφές, όπως ο θεσσαλικός κάμπος, που προσπαθούννα αναγεννηθούν από τις στάχτες τους. Για τους λόγους αυτούς οι συνεργατικές προσπάθειες δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όπως αυτές αναφέρονται αναλυτικά στο πρόγραμμα ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων,την επιτάχυνσητης τεχνολογίας. την εξασφάλιση εγκαταστάσεων, τη δημιουργία ερευνητικών δεσμών και, προπάντων, για την επένδυση σε υποδομές που επιτρέπουντην ανάπτυξη. Δεδομένου πως καμία χώρα δεν μπορεί να γίνει εύκολα κλιματικά ουδέτερη, η λύση έγκειται στο να επιδιωχθεί αυτό μέσω υποδομών περιφερειακής κλίμακας και μακροπρόθεσμου στρατηγικού σχεδιασμού σε περιφερειακό επίπεδο. Αυτό είναι ικανό να πετύχει οικονομίες κλίμακας στην έρευνα και στην ανάπτυξη. Δυνάμει , μετοντρόπο αυτό, ικανές περιφερειακές στρατηγικές μπορούν να αναπτύξουν διασυνδέσεις με περιφέρειες και εκτός εθνικού πλαισίου.
*[…] Πράγματι υπάρχει πρόβλημα που έχει κοινή βάση ότι η σημερινή κυβέρνηση του κου Μητσοτάκη πολιτεύεται υπέρ των μεγάλων οικονομικών ομίλων και όχι υπέρ του συμφέροντος των πολλών. Θα έπρεπε να δοθεί η δυνατότητα συμπράξεων μικρών παραγωγών –οι οποίοι να πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας των Αναλώσιμων Πηγών Ενέργειας, ειδικά ως προς τα φωτοβολταϊκά- και να γίνει πολύ απλούστερη η διαδικασία για οικιακά φωτοβολταϊκά ώστε να γίνει δικαιότερη κατανομή της πίτας. Σήμερα επωφελούνται οι μεγάλοι όμιλοι. Στη Δυτική Μακεδονία, εκεί θα έπρεπε να υπάρξει ένα κοινωνικό αντιστάθμισμα. Κλείνουμε τους λιγνιτικούς σταθμούς αλλά δεν έγινε μια πρόβλεψη πώς θα μείνει ζωντανή η περιοχή εκεί. Γιατί να μην πάνε οι υπηρεσίες της ΔΕΗ από την Αθήνα στην Πτολεμαΐδα; Δεν πρέπει κάποτε να γίνει μια αποκέντρωση σε αυτή τη χώρα, να μειωθεί αυτός ο υδροκεφαλισμός του ελληνικού κράτους; Χρειάζεται να φύγουν οι υπηρεσίες από το λεκανοπέδιο της Αθήνας. Η Γερμανία τα έχει όλα διασκορπισμένα, η Ελλάδα γιατί να τα έχει όλα συγκεντρωμένα στην Αθήνα; […]
[…] Ποιο είναι το ακριβές χρονοδιάγραμμα για την -όπως ανακοινώθηκε- έκδοση νέας διευκρινιστικής Εγκυκλίου με οδηγίες. Ποιες συνέργειες προβλέπονται μεταξύ των συναρμόδιων Υπουργείων για τη βέλτιστη παροχή πυροπροστασίας των ιδιοκτησιών κοντά σε δάση. • Σε ποιες άμεσες πρωτοβουλίες ενίσχυσης του ανθρώπινου δυναμικού των Δήμων θα προβεί, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στο επιπρόσθετο γραφειοκρατικό βάρος. • Ποια αντισταθμιστικά μέτρα θα λάβει σε περίπτωση που διαπιστωθεί πραγματική αδυναμία συνδρομής του τεχνικού και επιστημονικού προσωπικού κατά την υλοποίηση των σχετικών διατάξεων. την • Πόσες αυτοψίες και δειγματοληπτικοί έλεγχοι έχουν πραγματοποιηθεί ανά επικράτεια μέχρι σήμερα και ποιος είναι ο ακριβής στόχος που έχειτεθεί από την Πολιτεία.
*[…] Χάθηκαν σχεδόν 600 εκατομμύρια από τις επιδοτήσεις από την ΚΑΠ επειδή διέλυσαν τον ΟΠΕΚΕΠΕ και είναι ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης όλο αυτό και φυσικά εμείς αναδείξαμε την ανάγκη αναβάθμισης του ΕΛΓΑ των αποζημιώσεων σε μια εποχή στην οποία η κλιματική αλλαγή πλήττει συνεχώς τον πρωτογενή τομέα.Να κάνουμε έργα πρόληψης και αναβάθμισης πολιτικής προστασίας για να μη θρηνούμε ανθρώπινες ζωές και εκτάσεις οι οποίες καταστρέφονται από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
[…] εύλογη ανησυχία και έντονος προβληματισμός επικρατεί σε όλους τους Δήμους της Περιφερειακής ενότητας Ηρακλείου καθώς και στους αγρότες παραγωγούς, εξαιτίας της λειψυδρίας που απειλεί τις καλλιέργειες, αλλά αναμένεται να προκαλέσει προβλήματα και στην ύδρευση τους επόμενους μήνες. Η λειψυδρία είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα, το οποίο αναμένεται να ενταθεί ενόψει και της τουριστικής περιόδου, αν δεν ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα (προληπτικά-κατασταλτικά) και δράσεις για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της. […] Οι λιγότερες βροχοπτώσεις των τελευταίων ετών που έχουν ως συνέπεια οι ποσότητες νερού στα φράγματα να είναι μειωμένες, σε συνδυασμό με τις ακραίες μετεωρολογικές μεταβολές, την έλλειψη διαχειριστικού σχεδίου και την διαχρονική έλλειψη απαραίτητων υποδομών, καθιστούν επιβεβλημένη την δημιουργία ενός πλαισίου διαχείρισης και ανάπτυξης του υδατικού δυναμικού που θα είναι βιώσιμο, αποτελεσματικό και θα αντιμετωπίζει τις προκλήσεις του μέλλοντος, με συνεργασία εμπλεκομένων φορέων και υιοθέτηση πολιτικών, προγραμμάτων, αναγκαίων χρηματοδοτήσεων προς τους ΟΤΑ αλλά και ανάληψη πρωτοβουλιών σε διάφορα επίπεδα, με έμφαση στις νησιωτικές περιοχές και στους ορεινούς Δήμους, όπως ο Δήμος Βιάννου που χρήζουν άλλωστε ιδιαίτερης μέριμνας και αρωγής από την πολιτεία.[..]
[…] Διανύουμε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από μεγάλες προκλήσεις, όπως πόλεμοι, γεωπολιτικές εντάσεις, οικονομικές κρίσεις σε συνδυασμό με τις εντεινόμενες ανισότητες, τα μεταναστευτικά κύματα, την παγκόσμια πανδημία, τις τεχνολογικές επαναστάσεις και φυσικά την κλιματική κρίση. […]ο Συμβούλιο της Ευρώπης με τις Αρχές του Ρέικιαβικ, αποφάσισε να δώσει έμφαση σε αυτές τις νέες προσεγγίσεις και ο ΟΟΣΑ πρωτοστατεί επίσης στην εξεύρεση τρόπων για την εφαρμογή αυτών των νέων πρακτικών.Πιστεύω, ότι με την πολυπλοκότητα και τη δύναμη των αλλαγών γύρω μας, πρέπει να έχουμε τους πολίτες μας στο πλευρό μας στη λήψη αποφάσεων.
Να τους δώσουμε στην πραγματικότητα μεγαλύτερη – και όχι λιγότερη – εξουσία στην διαμόρφωση των πολιτικών μας, σε θέματα όπως το περιβάλλον, την μετανάστευση, την τεχνητή νοημοσύνη. […]
[…] Η Κυβέρνηση ξεχάσει και δεν έχει δώσει για το 2024 στην ειδική απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ που ισχύει εδώ και χρόνια για ακίνητα σε συγκεκριμένους οικισμούς φαντάσματα” των Ενοτήτων Κοζάνης , Φλώρινας και Γρεβενών, που είναι σε αναγκαστική απαλλοτρίωση , σε μετεγκατάσταση ή πολεοδομικά ανενεργοί […] Η παράταση για το 2024 είναι αναγκαία, δεδομένου ότι παραμένουν σε ισχύ και δεν έχουν αρθεί τα πραγματικά περιστατικά που επέβαλαν τη θέσπισή της για τα κτίρια που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της. Οι λόγοι διακινδύνευσης των ιδιοκτησιών, της ζωής και της υγείας των κατοίκων, ο ανενεργός χαρακτήρας οικισμών και η απόφαση μετεγκατάστασης, αντιστοίχως ανά περίπτωση, καθιστούν αυτονόητη και απαραίτητη την απαλλαγή κατ’ ελάχιστον για το 2024, λαμβάνοντας επιπρόσθετα υπόψη τη σημασία εφαρμογής της ρήτρας δίκαιης μετάβασης προς στήριξη πληττόμενων περιοχών της Δυτικής Μακεδονίας
[…] δηλώσατε ότι εξετάζεται η ένταξη των ΔΕΥΑ στις ενεργειακές κοινότητες του ν. 4513/2018 και ειδικότερα στο πρόγραμμα «Απόλλων» που σημαίνει μία ενεργειακή κοινότητα ανά περιφέρεια, δηλώνοντας παράλληλα ότι το κράτος θα καλύψει το 50% των χρεών των ΔΕΥΑ […]
[…] ο προδιαγεγραμμένο σχέδιο ανατροπής όλων όσων γνωρίζαμε για τη διαχείριση υδάτων στον Τόπο μας –τη Θεσσαλία- βρίσκεται σε εξέλιξη και είναι μαθηματικά βέβαιο πως, μεσοπρόθεσμα, στοχεύει στην παράδοση του δημόσιου, κοινωνικού αγαθού του νερού στα χέρια των ιδιωτών, κατά την πάγια τακτική της νέο-συντηρητικής ΝΔ.
Η ‘’κερκόπορτα’’ ανοίγει τώρα στη Βουλή, όπου μετά από προσχηματική δημόσια διαβούλευση των 123 άρθρων του νομοσχεδίου, η οποία με ‘’σπουδή’’ συντμήθηκε από τις δεκατέσσερις ημέρες στις οχτώ (!) και ακόμη πιο προσχηματική ‘’μελέτη’’ και ‘’ενσωμάτωση’’ των εκατό (100) και πλέον σχετικών σχολίων φορέων και πολιτών μέσα σε μία μόλις ημέρα (!), το νομοσχέδιο κατατέθηκε ‘’νύχτα’’, για τη συνηθισμένη συζήτηση και ψήφισή του από την πλειοψηφία των –ως συνήθως- ‘’προθύμων’’ βουλευτών της ΝΔ.
Πάγια θέση του ΠΑΣΟΚ είναι, ωστόσο, πως η διαχείριση του νερού στην ελληνική περιφέρεια –και δη στη Θεσσαλία που βρίσκεται στην ‘’πρώτη γραμμή’’ της μάχης για την κλιματική αλλαγή και κρίση- είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, για να την αναλάβουν ‘’πειραματικά’’ υβρίδια και ‘’οχήματα’’ ιδιωτικοποίησης, όπως ο ‘’ΟΔΥΘ ΑΕ’’, και όχι οι τοπικές κοινωνίες.
Γιατί μόνο αυτές μπορούν να διαφυλάξουν τον δημόσιο, κοινωνικό, αλλά και –ειδικά στην αγροτική Θεσσαλία- παραγωγικό χαρακτήρα του νερού, πάνω στο οποίο στηρίζεται το σύνολο σχεδόν της οικονομικής μας δραστηριότητας