Κλιματική ουδετερότητα έως το 2045.
Απεξάρτηση της χώρας από όλα τα ορυκτά καύσιμα, συμπεριλαμβανομένου του ορυκτού αερίου και χωρίς μονομερή παύση του λιγνίτη.
Δίκαιη μετάβαση στις λιγνιτικές περιοχές με συμμετοχικές διαδικασίες και αύξηση των διαθέσιμων πόρων.
Μη ανανέωση αδειών έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.
Νέο Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ με κριτήρια για την προστασία της βιοποικιλότητας.
Τουλάχιστον 50% των νέων αδειών θα αφορά ενεργειακές κοινότητες και αυτοπαραγωγή.
Εξηλεκτρισμός στις μεταφορές, πράσινες δημόσιες μεταφορές και νέα προγράμματα προώθησης της ηλεκτροκίνησης, με ισχυρά κίνητρα για μικρά και μεσαία εισοδήματα.
Έργα εξοικονόμησης ενέργειας τουλάχιστον 1,5 δις τον χρόνο, σε κατοικίες, δημόσια κτίρια, ΜμΕ, επαγγελματική στέγη και τουρισμό.
Κατάργηση του αντιπεριβαλλοντικού νόμου 4685/2020.
Περισσότερα: Πρόγραμμα
Για τον καθαρισμό των δασών διατίθενται δεκάδες εκατομμύρια που μοιάζουν σταγόνα στον ωκεανό, καθώς αρκούν μόνο για απομάκρυνση βιομάζας, στις άκρες των δασών. Στο εσωτερικό τους τα δάση μένουν αφρόντιστα, καθώς η Δασική Υπηρεσία έχει μείνει χωρίς προσωπικό, για να ασχοληθεί ακόμη και με την οργανωμένη υλοτομία.
[…] Σε αυτόν τον δύσκολο κόσμο, σε αυτή την εποχή μετάβασης, σε αυτή την περιβαλλοντική και κλιματική διακινδύνευση, σε αυτή την τεχνολογική καταιγίδα, στην πολεμική Ευρώπη που ζούμε, ας προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε , και γιατί όχι, να επεκτείνουμε το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο. Ας αγωνιστούμε για την ειρήνη και την συνοχή . Δεν μπορούν να υπάρξουν πόροι για πολιτικές πρόνοιας με πολεμικές οικονομίες.
[…] Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πρέπει να απαντήσουμε στον κίνδυνο μιας ακροδεξιάς στροφής. Να πού[1]με ένα ηχηρό «όχι» στον φασισμό και τον ρατσισμό. Και να ενισχύσουμε την προοδευτική παράτα[1]ξη, που θα δουλέψει στους ευρωπαϊκούς θεσμούς για μια Ευρώπη ανεξάρτητη και όχι πιόνι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Μια Ευρώπη πυλώνα ασφαλείας και ειρήνης στον κόσμο. Μια Ευρώπη με πράσινη μετάβαση, ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση με την κλιματική αλλαγή. Με κοινωνικά δίκαιο μοντέλο ανάπτυξης, που δεν αφήνει κανέναν πίσω. Μια Ευρώπη που θα αναγνωρίζει το δικαίωμα όλων σε πλήρη και ασφαλή εργασία, σε ισότητα χωρίς διακρίσεις, σε δημόσια Υγεία και Παιδεία. Η υγεία, η μόρφωση, το νερό, η ενέργεια δεν μπορεί να είναι εμπορεύσιμα αγαθά…[…]
[…] πριν από ακριβώς έναν χρόνο είχε καταγγελθεί η εξαίρεση των βερίκοκων Χαλκιδικής από την ενίσχυση de minimis που είχε δωθεί σε παραγωγούς δενδρώδων καλλιεργειών για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Σήμερα, έναν χρόνο μετά, οι παραγωγοί των βερίκοκων Χαλκιδικής και οι γεωτεχνικοί τηςπεριοχής καταγγέλουν ότι οι πρώιμες κι οι υπερώριμες ποικιλίες του βερύκοκου Χαλκιδικής πλήττονται από ακαρπία, ή από καρπόπτωση, με κυριότερη αιτία το γεγονός ότι οι οφθαλμοί λόγω της κλιματικής κρίσης, δεν συμπλήρωσαν απαιτούμενες ώρες ψύχους το χειμώνα. Το βασικό ερώτημα που τίθεται, στο πλαίσιο αυτό, αυτή τη στιγμή, είναι εάν θα κινητοποιηθεί ο μηχανισμός του ΕΛΓΑ για την καταγραφή του εύρους του φαινομένου, ώστε να αναζητηθούν στη συνέχεια οι πηγές για πιθανές αποζημιώσεις. Επειδή η παραγωγή βερίκοκου της Χαλκιδικής απειλείται από καταστροφική ακαρπία.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός. Έχουν αποσταλεί κλιμάκια του ΕΛΓΑ για την παρακολούθηση και καταγραφή του φαινομένου της ακαρπίας των βερίκοκων Χαλκιδικής;
[…] Επτά μήνες μετά τις καταστροφικές πλημμύρες κι ακόμη δεν έχει υπάρξει μία υπεύθυνη ενημέρωση από την κυβέρνηση για το σχέδιο μετεγκατάστασης των κατοίκων του Βλοχού. Σήμερα δυστυχώς παραμένει ένα χωρίο – «φάντασμα», το οποίο έφθασε σε αυτό το σημείο ως συνέπεια της αδιαφορίας της κυβέρνησης. Τα προβλήματα είναι πολλά και άλυτα. Μεταξύ αυτών, η επιδότηση του ενοικίου, η αποζημίωση των κτηνοτρόφων, ο ΕΝΦΙΑ καιπολλά ακόμη που δυστυχώς παρά την επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης να κρυφτούν κάτω από το χαλί του μιντιακού κατεστημένου, δεν έχουνλυθεί. Καλούμε τον κ. Μητσοτάκη και τους αρμόδιους υπουργούς του, να έρθουν εδώ στον Βλοχό και να δώσουν λύσεις. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει η στοιχειώδης αντιπλημμυρική θωράκιση, με την κυβέρνηση να οχυρώνεται πίσω από ένα αόριστο και προχειρογραμμένο Ολλανδικό σχέδιο. Εμείς αντιπροτείνουμε το Ελληνικό σχέδιο αντιπλημμυρικής προστασίας της Θεσσαλίας που απαντά σε όλες τις προκλήσεις και τα προβλήματα στο νέο περιβάλλον που δημιουργεί η κλιματική κρίση.
Η τελευταία απόφαση του Ε’ Τμήματος – του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματικές τις τροποποιήσεις του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ) για τα ύψη πολυκατοικιών αποδεικνύει την υποκρισία της κυβέρνησης για τα θέματα περιβάλλοντος και πολεοδομίας. Μόνη στόχευση της κυβέρνησης είναι η εξυπηρέτηση οικονομικών και εν προκειμένω εργολαβικών συμφερόντων και όχι τα συμφέροντα των πολιτών. Από το 2019 η «επιτελική» κυβέρνηση Μητσοτάκη νομοθετεί στα θέματα πολεοδομίας και δομημένου περιβάλλοντος αποσπασματικά και φωτογραφικά, απαξιώνοντας κάθε επίπεδο σχεδιασμού και το κράτος δικαίου. Ο ΝΟΚ έχει υποστεί περισσότερες από 35 τροποποιήσεις τα τελευταία χρόνια, χωρίς καμία ουσιαστική διαβούλευση και οι κυριότερες αφορούν αύξηση του ύψους κτιρίων και της δόμησης […] Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η καταπάτηση του πολεοδομικού κεκτημένου σε πολλές περιοχές της χώρας, η υποβάθμιση του δομημένου περιβάλλοντος και της ισονομίας […]
Η κλιματική κρίση απειλεί τη διατροφική ασφάλεια. Η διαπίστωση αυτή έγινε ξανά επίκαιρη με αφορμή τη γιορτή του Πάσχα των Καθολικών και ο το φαινόμενο «chocolate meltdown» που εκτίναξε τις τιμές του κακάο, το οποίο παράγεται σε μεγάλο ποσοστό στη Δυτική Αφρική. Όμως δεν «λιώνει » μόνο η σοκολάτα εξαιτίας της κλιματικής κρίσης. Εδώ και καιρό οι επιστήμονες έχουν σημάνει συναγερμό για το λάδι , τον καφέ ως και τις… πατάτες, υπογραμμίζοντας ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη συνδέεται με προβλήματα συγκομιδής σε σημαντικές περιοχές καλλιεργειών και αλλάζει επίτα χείρω τα οικονομικά δεδομένατου παγκόσμιου διατροφικού χάρτη. Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωσή της στο εξειδικευμένο περιοδικό Nature Communications ομάδα επιστημόνων επισημαίνει τους κινδύνους που συνεπάγεται η υποτίμηση από τα μοντέλα προγνώσεων του συνδυασμού μειωμένων σοδειών με ακραία κλιματικά φαινόμενα, όπως, για παράδειγμα, η σοβαρή ξηρασία που πλήττει από τον Φεβρουάριο χώρες παραγωγής του κακάο, όπως η Γκάνα ή η Ακτή Ελεφαντοστού. Το φαινόμενο πλήττει συνολικά τη Δυτική Αφρική, με τη θερμοκρασία να αυξάνεται κατά 4 ( !) βαθμούς Κελσίου. Η υψηλή θερμότητα αποδυναμώνει τα ήδη γερασμένα κακαόδεντρα, τα οποία είχαν υποστεί και ισχυρές νεροποντές τον περασμένο Δεκέμβριο… Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της ΜΚΟ επιστημόνων World Weather Attribution, ένας τέτοιας έντασης καύσωνας κανονικά θα σημειωνόταν μία φορά σε εκατό χρόνια. Σήμερα, εξαιτίας της κλιματικής κρίσης, παρατηρείται μία φορά κάθε δέκα χρόνια, με αύξηση της θερμοκρασίας κατά μέσο όρο της τάξης του 1,2 βαθμού Κελσίου τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Οι επιστήμονες επισήμαναν ότι αν οι εκπομπές αερίων από τα ορυκτά καύσιμα δεν περιοριστούν σύντομα και αν η παγκόσμια θερμοκρασία αυξηθεί πάνω από 2 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα επίπεδα της προβιομηχανικής περιόδου, τέτοιου είδους καύσωνες θα σημειώνονται κάθε χρόνο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την παραγωγή τροφίμων… Ηδη πριν από τρία χρόνια μια μεγάλη έρευνα του Ινστιτούτου Περιβαλλοντικών Σπουδώντου Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης στις προμήθειες προϊόντων της Ευρώπης, που «στο άμεσο μέλλον μπορεί να διαταραχθούν εξαιτίας σοβαρών ξηρασιών σε άλλες περιοχές του κόσμου. Ο καφές, το κακάο, το ζαχαροκάλαμο, το φοινικέλαιο και η σόγια είναι τα κλιματικά πιο ευάλωτα εισαγόμενα προϊόντα».Έτσι εξηγούσε τότε η καθηγήτρια του έγκριτου βρετανικού Πανεπιστημίου Ρίντινγκ τη σημασία των ευρημάτων εκείνης της έρευνας: « Πρόκειται για σημαντική μελέτη που αναδεικνύει την πολυπλοκότητα της διατροφικής ασφάλειας σε έναν όλο και περισσότερο διασυνδεδεμένο και κλιματικά ανασφαλή κόσμο. Τα νοικοκυριά στην Ευρώπη έχουν ήδη γνωρίσει μεγάλη διατροφική ανασφάλεια εξαιτίας της ξηρασίας εκτός των συνόρων της. Για παράδειγμα, κατά τη διατροφική κρίση το 2008 τα νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα επλήγησαν ιδιαίτερα από τις αυξήσεις τωντιμών των τροφίμων». Αλλά ούτε οι χώρες παραγωγής ούτε οι παραγωγοί κερδίζουν από τις αυξήσεις αυτές. «Οι τιμές του κακάο έφθασαν σε επίπεδα ρεκόρ στη διεθνή αγορά. Παραδόξως, αυτή η εξέλιξη δεν σημαίνει υψηλότερα εισοδήματα για τους παραγωγούς» παρατήρησε, μιλώντας στον βρετανική Guardian, ο Αμουρλάγιε Τουρέ, ανώτατος σύμβουλος της ΜΚΟ Mighty Earth. «Αυτές οι τιμές-ρεκόρ του κακάο ελάχιστα θα ωφελήσουν τις ίδιες τις χώρες παραγωγής, καθώς οι πρώτες ύλες μετατρέπονται σε τελικό προϊόν μετά την εξαγωγή τους» εξήγησε ο ίδιος
*Είναι κοινή πεποίθηση, σε παγκόσμιο επίπεδο, ότι αν η παγκόσμια κοινότητα δεν επιταχύνει τις προσπάθειες αντιμετώπισης και μετριασμού της κλιματικής κρίσης, υλοποιώντας δραστικά μέτρα, ο στόχος του Παρισιού, για συγκράτηση της ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας στα ανεκτά επίπεδα του 1,5 °C μέχρι το τέλος του αιώνα, δεν θα είναι εφικτός. Οι ειδήσεις για την παγκόσμια υπερθέρμανση είναι σημαντικές. Το Ελ Νίνιο (μετεωρολογικό φαινόμενο) συνέβαλε καθοριστικά στην αύξηση της θερμοκρασίας και, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό, τον Δεκέμβριο του 2023 κορυφώθηκε, ενώ είναι ένα από τα πέντε ισχυρότερα, που έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με τη νέα γενική γραμματέα του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, « κάθε μήνας από τον Απρίλιο 2023 σημείωνε νέο μηνιαίο ρεκόρ θερμοκρασίας – και το 2023 ήταν μακράν η πιο ζεστή χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ ». Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται από άρθρο του New Scientist (09.04.2024) που προσθέτει ότι και ο Μάρτιος 2024 τελικά ήταν ο 10ος στη σειρά μήνας που έσπασαν τα ρεκόρ. Το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Copernicus σημειώνει ότι, στην Ελλάδα, ο χειμώνας 2023-24 ήταν ο θερμότερος που έχει καταγραφεί, ενώ, σε παγκόσμιο επίπεδο,τον Φεβρουάριο 2024 η θερμοκρασία ήταν κατά 1,77 βαθμούς υψηλότερη από τα προβιομηχανικά επίπεδα. Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών παρατηρεί ότι, σε διάστημα 30 ετών, η αύξηση της θερμοκρασίας είναι περίπου 1,50C, ενώ υπάρχουν ΗΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟ NOATI POZTA Θεσσαλοί) περιοχές στη βόρεια Ελλάδα που η αύξηση είναι μεγαλύτερη, ξεπερνώντας τους 2 βαθμούς. Η UNEP (Επιτροπή Περιβάλλοντος του ΟΗΕ) με μελέτη της επισημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή και η αλλαγή χρήσεων γης προκαλεί τις χειρότερες δασικές πυρκαγιές, με παγκόσμια αύξηση ακραίων πυρκαγιών, ακόμη και σε περιοχές που δεν είχαν ακόμη επηρεαστεί. Οι δασικές πυρκαγιές είναι καταστροφικές για τους πληθυσμούς,τη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα. Επίσης επιτείνουν την κλιματική αλλαγή, συνεισφέροντας σημαντικές ποσότητες ρύπων και αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Εκτός, βέβαια, από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, οι δασικές πυρκαγιές προκαλούν σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις. Ετσι και στην πατρίδα μας τα δάση μας απειλούνται σοβαρά από την κλιματική αλλαγή. Σε μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου Αιγαίου αναφέρεται ότι υπάρχουν πιθανότητες ακόμη και εξαφάνισης κάποιων ειδών δάσους, λόγω της κλιματικής αλλαγής, μέχρι το τέλος του αιώνα. Φέτος, αν λάβουμε υπόψη μας τις μετεωρολογικές συνθήκες που επικρατούν, την έντονη ξηρασία του περασμένου χειμώνα και τις περιορισμένες χιονοπτώσεις, οι κίνδυνοι δασικών πυρκαγιών είναι οξυμμένοι .Ήδη, πριντην έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, έχουμε μεγάλες δασικές πυρκαγιές, π.χ. Πιέρια όρη και Λασίθι . Την δε 6/4/24, μέσα σε 12 ώρες είχαμε 71 αγροτοδασικές πυρκαγιές. Το μεγάλο ερώτημα είναι σε ποιο βαθμό είναι προετοιμασμένη η Πολιτεία. Υπάρχει σχεδιασμός, εφαρμόζονται , αν υπάρχουν, σε όλες τις Περιφέρειες σχέδια προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, υπάρχει ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό σύστημα Πολιτικής Προστασίας, εστιασμένο κύρια στην πρόληψη, οι δήμοι έχουν εκπονήσει αντίστοιχα σχέδια ή μόνο επικοινωνιακά χειρίζεται τοζήτημα η κυβέρνηση; Πέρα από το «πολυδιαφημιζόμενο» σχέδιο «Αιγίς» των 2,1 δισ. , που υλοποιείται με αργούς ρυθμούς, υπάρχει και ο ανθρώπινος παράγοντας.Έχουμε υποστελεχωμένες Δασικές Υπηρεσίες, 3.500 περίπου κενά στην οργανική δύναμη του Πυροσβεστικού Σώματος, 2.500 περίπου εποχικούς πυροσβέστες, που απασχολούνται μόνον κατά την αντιπυρική περίοδο. Βέβαια, υπάρχουν οι ΕΜΟΔΕ (δασοκομάντος) και 4.000 εθελοντές του Πυροσβεστικού Σώματος. Στις τρέχουσες κλιματικές συνθήκες λοιπόν και με τους κινδύνους που διατρέχει ο δασικός μας πλούτος, έρχεται προς συζήτηση στη δημόσια σφαίρα η ανάγκη επέκτασης της αντιπυρικής περιόδου. Τα στατιστικά στοιχεία αγροτοδασικών πυρκαγιών άλλωστε αποδεικνύουν αυτή την αναγκαιότητα. Για να θεσμοθετηθεί όμως η επέκταση της αντιπυρικής περιόδου, πρέπει να υπάρξουν κάποιες προϋποθέσεις. Η διαρκής καταπόνηση του πυροσβεστικού προσωπικού, με τις συνεχείς επιφυλακές (λόγω έλλειψης προσωπικού), δεν θα φέρει και τα αναμενόμενα επιχειρησιακά αποτελέσματα. Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η δασοπυρόσβεση δεν μπορεί να αφήνεται μόνον στο «φιλότιμο των πυροσβεστών», καθώς είναι εργαζόμενοι με εργασιακά δικαιώματα και διεκδικήσεις. Απαιτούνται προσλήψεις στο Πυροσβεστικό Σώμα, κατάλληλα μέσα ατομικής προστασίας για όλους, επαρκής υλικοτεχνικός εξοπλισμός, καλοσυντηρημένα εθνικά εναέρια μέσα και συντηρημένος επίγειος στόλος. Οι συμβάσεις μίσθωσης εναέριων μέσων να ξεκινούν νωρίτερα από την 1η Ιουνίου, ώστε να αντιμετωπίζονται τα πυκνά πλέον δασικά περιστατικά. Και , τέλος, να δοθεί επιτέλους οριστική λύση για τους εποχικούς πυροσβέστες! Οι διαρκείς υποσχέσεις του υπουργείου περί μονιμοποίησής τους δεν πείθουν πλέον.
[…] Ο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία αποτελείτον κορμό της προοδευτικής παράταξης. Έχει συγκεκριμένο και συγκροτημένο ιδεολογικό πρόσημο και ιδεολογική ταυτότητα. Βάσει αυτών προσδιορίζονται και οι πολιτικές θέσεις του. Βεβαίως αυτές χρει άζονται επικαιροποίηση, ανταπόκριση στα νέα δεδομένα καιτις νέες προκλήσεις (τοΔημογραφικό, την κλιματική κρίση, την αντιμετώπιση του Προσφυγικού-Μεταναστευτικού, τη βία και άλλα/ες) και προβολή στο πεδίο. Η αξιοπιστία έναντιτης κοινωνίας κατακτάται μέσω των πολιτικών θέσεών του, της συνέπειας λόγων και έργων και βέβαια του ανοίγματος του κόμματος στην κοινωνία […]
[…] αποδέχεται η Κυβέρνηση την πρόταση της Ολλανδικής Εταιρείας για σταδιακή αντικατάσταση του βαμβακιού στη Θεσσαλία, ενώ σε περίπτωση που δεν την αποδέχεται ποια είναι ακριβώς η πολιτική να στηρίξει το βαμβάκι, στα πλαίσια πάντα της κλιματικής αλλαγής; Γιατί, εδώ απαιτούνται συγκεκριμένες αποφάσεις. Και ποιο είναι το συνολικό σχέδιο -δεν το έχουμε δει επτά μήνες μετά. Και αυτό δεν είναι αντιπολιτευτική τακτική- ανασυγκρότησης του πρωτογενούς τομέα στη Θεσσαλία, είτε αφορά το βαμβάκι είτε αφορά άλλα προϊόντα, με συγκεκριμένους άξονες; Αυτό δεν έχει παρουσιαστεί μέχρι σήμερα στον κόσμο τον οποίο τον απασχολεί