Role: βουλευτής/τρια

485 – πολλαπλά πρόσωπα – ΣΥΡΙΖΑ

provide an attachment id!

*Στις 12 Ιανουαρίου 2024, αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Περιφέρειας Κρήτης η πρόσκληση για συμμετοχή στην ανοιχτή διαβούλευση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για το έργο «γραμμή μεταφοράς Υψηλής Τάσης 150 KV Χανιά – Δαμάστα, συνολικού μήκους 101,3 χλμ. δια μέσου και εντός των ορίων των Δήμων Χανίων, Αποκορώνου, Ρεθύμνης, Αμαρίου, Μυλοποτάμου, και Μαλεβιζίου, με φορέα την εταιρεία ΑΔΜΗΕ ΑΕ». Το συγκεκριμένο έργο, περιλαμβάνει την κατασκευή γραμμής μεταφοράς υψηλής τάσης από τον υφιστάμενο υποσταθμό στην Ξυλοκαμάρα, έως τον υπό κατασκευή υποσταθμό στη Δαμάστα, του Δήμου Μαλεβιζίου, η οποία θα είναι εναέρια για μήκος 96,8 χλμ. και θα περιλαμβάνει 269 πυλώνες, διπλού κυκλώματος, βαρέως τύπου, το ύψος των οποίων θα φτάνει τα 35 μέτρα. Ο ΑΔΜΗΕ, πέρα από κάθε λογική, κατέληξε πως η καλύτερη λύση είναι να περάσει η γραμμή μεταφοράς υψηλής τάσης μέσα από ημιορεινές περιοχές, με τεράστιες δυσκολίες στην πρόσβαση, όπου για να στηθούν οι πυλώνες θα πρέπει να διανοιχτούν νέοι δρόμοι μέσα σε περιοχές Natura 2000, που αποτελούν εκτός των άλλων και καταφύγιο άγριων ζώων. Σύμφωνα με τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), η γραμμή θα περνά και από περιοχές με αρχαιολογικό ενδιαφέρον όπως είναι το Αρκάδι και η Ελεύθερνα. Πέρα όμως από τη βίαιη παρέμβαση στο φυσικό περιβάλλον και το οικοσύστημα σε περιοχές οι οποίες είναι ακόμη παρθένες και χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, η κατασκευή των πυλώνων εγκυμονεί και άλλους κινδύνους. Η εμπειρία που υπάρχει από αντίστοιχα έργα σε άλλες παρόμοιες περιοχές, μας έχει δείξει ότι η τοποθέτηση των πυλώνων αυξάνει τον κίνδυνο πρόκλησης δασικής πυρκαγιάς ενώ είναι γνωστό ότι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που δημιουργείται, μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινή υγεία αλλά και στη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής, γεγονός που ανησυχεί τους κατοίκους των οικισμών που βρίσκονται κοντά στη γραμμή μεταφοράς. Άλλωστε, ο Ιατρικός Σύλλογος Χανίων έχει πάρει σαφή θέση επικαλούμενος πλήθος ερευνητικών μελετών, κάνοντας λόγο για “οξειδωτικό stress και βλάβη στο DNA, κάτι που οδηγεί σε κυτταρικό θάνατο και γήρανση”. Στην εναλλακτική της αναβάθμισης του υπάρχοντος δικτύου, ο ΑΔΜΗΕ απαντά με την αστεία δικαιολογία ότι έτσι δεν θα υπάρχει σε περίπτωση κάποιας βλάβης ένα δεύτερο εναλλακτικό δίκτυο. Στην εναλλακτική της υπογειοποίησης του μεγαλύτερου μέρους της γραμμής, ο ΑΔΜΗΕ απαντά πως με τη συγκεκριμένη λύση θα υπάρξει σημαντική καθυστέρηση στην υλοποίηση του έργου, ενώ αυξάνεται σημαντικά το κόστος και σχεδόν απειλώντας δηλώνει, ότι αυτό θα μετακυληθεί στους καταναλωτές. Για τους περισσότερους, η καλύτερη λύση θα ήταν η πόντιση του καλωδίου. Ο χρόνος υλοποίησης του έργου σε σχέση με την υπογειοποίηση μειώνεται σημαντικά, αφού πραγματοποιείται με απευθείας όδευση του καλωδίου, χωρίς εκσκαφές ενώ επιπλέον δεν χρειάζεται να γίνουν και απαλλοτριώσεις. Τέλος, το κόστος επισκευής του καλωδίου σε ενδεχόμενη βλάβη αφορά κυρίως στην ανάσυρση του καλωδίου, μια σαφώς πιο εύκολη διαδικασία σε σχέση με τα υπερπόντια καλώδια, λόγω της παράκτιας θέσης και του μικρού βάθους. Σε κάθε περίπτωση, το κόστος επισκευής και συντήρησης στην περίπτωση αυτή είναι σημαντικά μικρότερο, ενώ πέρα των άλλων, στην περίπτωση του υποθαλάσσιου καλωδίου οι όποιες εργασίες δεν επηρεάζουν την καθημερινότητα του πολίτη. ‘Άλλωστε, άλλες χώρες όπως το Ισραήλ και η Ιταλία επιλέξαν ανάλογες λύσεις παράκτιας πόντισης, με μηδενικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Μιας και τα επιχειρήματα του ΑΔΜΗΕ μόνο πειστικά δεν είναι, εύλογα οι τοπικές κοινωνίες υποψιάζονται ότι η χάραξη νέας εναέριας γραμμής υψηλής τάσης, ως σκοπό έχει να εξυπηρετήσει τους ιδιώτες παραγωγούς ρεύματος που σκοπεύουν να εγκαταστήσουν ανεμογεννήτριες. Η ολοκλήρωση της γραμμής υψηλής τάσης, θα διευκολύνει τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους οι οποίοι δραστηριοποιούνται στο χώρο των ΑΠΕ και παράλληλα θα αποτελέσει την αρχή του τέλους για τον τουρισμό στην ορεινή Κρήτη. Με το υπάρχον δίκτυο υψηλής τάσης, οι νέοι παραγωγοί θα έπρεπε να κατασκευάσουν πολλά χιλιόμετρα γραμμών μεταφοράς υψηλής τάσης για να συνδεθούν. Η νέα εναέρια γραμμή ανοίγει τον δρόμο για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε ολόκληρη την Κρήτη και ειδικότερα στα Σφακιά. Με μικρό κόστος διασύνδεσης, καθώς η γραμμή θα περνά κοντά από τον ορεινό όγκο, οι επενδυτές θα μπορούν να αποκτήσουν αγροτεμάχια κάτω από αυτήν, να κατασκευάσουν υποσταθμούς υψηλής τάσης που θα διακόπτουν τη γραμμή κατάλληλα και στη συνέχεια θα απομένει μόνο μια μικρή απόσταση από τους νέους υποσταθμούς μέχρι τις ανεμογεννήτριες. Κάθε ένας από τους 269 πυλώνες της γραμμής υψηλής τάσης προκειμένου να στηθεί, προϋποθέτει τη διάνοιξη δρόμου κάτι που θα διευκολύνει και την μετέπειτα μεταφορά των ανεμογεννητριών. Η τοπική κοινωνία έχει ξεσηκωθεί με την απόφαση του ΑΔΜΗΕ και κάθε μέρα που περνά Δήμοι, συλλογικότητες, φορείς αλλά και η πλειοψηφία των πολιτών εκφράζουν την αντίθεση τους, ειδικά από την στιγμή που ο ΑΔΜΗΕ κατέληξε στην επιλογή της συγκεκριμένης γραμμής, χωρίς να έχει προηγηθεί καμιά διαβούλευση με τις τοπικές κοινότητες. Από τις αρχές Μαρτίου, οι αντιδράσεις στους Δήμους Χανίων, Σφακίων, Αποκόρωνα, Κισσάμου, Κανδάνου-Σελίνου είναι έντονες. Κοινό αίτημα όλων, είναι η αλλαγή της απόφασης και η από μηδενικής βάσης διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες. Σχεδόν ταυτόχρονα με την ΜΠΕ για τη γραμμή υψηλής τάσης, δημοσιοποιήθηκε άλλη μία Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, αυτή της τοποθέτησης 6 Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) στους Δήμους Κισάμου, Σφακίων, Αποκορώνου και Καντάνου – Σελίνου από την εταιρεία ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΒΕΤΕ. Η συγκεκριμένη ΜΠΕ, έχει ξεσηκώσει επίσης την τοπική κοινωνία και ειδικά τους Δήμους Σφακίων και Αποκορώνου. Συνολικά, σχεδιάζεται η κατασκευή 48 ανεμογεννητριών με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 288 MW. Από τους 6 ΑΣΠΗΕ, οι τρείς τοποθετούνται εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου Σφακίων (26 από τις 48 ανεμογεννήτριες), ο οποίος επηρεάζεται και περισσότερο. Οι ανεμογεννήτριες που θα εγκατασταθούν, θα έχουν ύψος 105 μέτρα, διάμετρο ρότορα 150 μέτρα και μέγιστο ύψος από το έδαφος (πυλώνας και πτερύγιο) 180 μέτρα. Για την κατασκευή δε των αιολικών πάρκων προβλέπεται η διάνοιξη δρόμων συνολικού μήκους 89,5 περίπου χιλιόμετρων εκ των οποίων τα 32,1 χιλ. θα αφορούν βελτιώσεις σε ήδη υφιστάμενο αγροτικό δίκτυο και τα υπόλοιπα στη διάνοιξη νέων τμημάτων. Με την υλοποίηση του προτεινόμενου έργου, η Δυτική και η Ανατολική πλευρά των ορεινών όγκων των Λευκών Ορέων, θα μετατραπεί χωρίς επιστροφή σε ένα απέραντο βιομηχανικό αιολικό πάρκο με σημαντικές επιπτώσεις στο οικοσύστημα της περιοχής. Όπως είναι γνωστό, για να στηθούν οι 48 ανεμογεννήτριες, θα χυθούν αμέτρητοι τόνοι τσιμέντου στις βουνοκορφές, μιας και κάθε ανεμογεννήτρια χρειάζεται τεράστιες ποσότητες για τα θεμέλια και τη βάση της. Επιπλέον, το συγκεκριμένο έργο θα υποβαθμίσει σημαντικά και τις υφιστάμενες παραδοσιακές οικονομικές δραστηριότητες όπως είναι η κτηνοτροφία, η μελισσοκομία και ο περιπατητικός και φυσιολατρικός τουρισμός. Όπως και στην περίπτωση της γραμμής υψηλής τάσης, έτσι και με τις ανεμογεννήτριες, καμία διαβούλευση δεν έγινε με τις τοπικές κοινότητες ενώ επιπλέον δεν προσφέρθηκαν κανενός είδους αντισταθμιστικά οφέλη στους κατοίκους της περιοχής. Το αποτέλεσμα είναι κάθε μέρα που περνά, οι αντιδράσεις να γίνονται πιο έντονες, ενώ οι κάτοικοι της περιοχής δηλώνουν αποφασισμένοι να αγωνιστούν με κάθε τρόπο για την αποτροπή της υλοποίησης του συγκεκριμένου έργου. Η ανάπτυξη των αιολικών πάρκων θα έπρεπε να γίνεται στα πλαίσια ενός οργανωμένου χωροταξικού σχεδιασμού, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής. Αντί αυτού, βλέπουμε να επιβάλλονται έργα ΑΠΕ, χωρίς καμία προηγούμενη διαβούλευση με την τοπική κοινωνία ενώ το περίφημο αναθεωρημένο Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ, πηγαίνει από παράταση σε παράταση. Ειδικότερα για την Κρήτη, τα φαραωνικά έργα που έχουν προγραμματιστεί αναμένεται να παράγουν υπερδιπλάσια ηλεκτρική ενέργεια από τις ανάγκες του νησιού. Όταν δηλωμένος στόχος της κυβέρνησης είναι η χώρα μας να μετατραπεί σε εξαγωγέα πράσινης ενέργειας προς την Ευρώπη και με την ενίσχυση των ενεργειακών διασυνδέσεων, είναι λογικό οι κάτοικοι του νησιού να φοβούνται ότι αυτό θα γίνει σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και της τοπικής οικονομίας. Επειδή, δεν είναι δυνατόν μπροστά στο μεγαλύτερο οικονομικό κόστος να γίνονται εκπτώσεις σε θέματα δημόσιας υγείας όπως στην περίπτωση του σχεδιασμού της γραμμής μεταφοράς υψηλής τάσης. Επειδή, οι τοπικές κοινωνίες έχουν με έντονο τρόπο δηλώσει την αντίθεση τους στα σχεδιαζόμενα έργα. Επειδή, η εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο Νομό Χανίων θα έχει σημαντικές και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στην περιοχή. Ερωτάται ο κ. Υπουργός: 1. Με ποια λογική έγινε ο συγκεκριμένος σχεδιασμός στη γραμμή μεταφοράς υψηλής τάσης Χανίων, Δαμάστας και για ποιους λόγους απορρίφθηκαν οι εναλλακτικές λύσεις που προτάθηκαν; 2. Είναι διατεθειμένος να συζητήσει σε μηδενική βάση με τους τοπικούς φορείς προκειμένου να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση, ειδικά από τη στιγμή που οι αντιδράσεις παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας; 3. Έχει καμία σχέση η επιλογή της συγκεκριμένης γραμμής για τη μεταφορά υψηλής τάσης με το σχεδιασμό για εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα ορεινά της Κρήτης; 4. Στο σχεδιασμό για την εγκατάσταση 48 ανεμογεννητριών στα ορεινά του Νομού Χανίων έχει λάβει υπόψη τις ιδιαιτερότητες της περιοχής; 5. Είναι διατεθειμένος να λάβει υπόψη τις ανησυχίες και τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας σχετικά με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα βουνά του Νομού Χανίων και αν ναι σε ποιες άμεσες ενέργειες θα προβεί;α

486 – Δ. Καλαματιανός – ΣΥΡΙΖΑ

provide an attachment id!

Προφανώς, για την κυβέρνηση και το νερό είναι εμπόρευμα και μπορεί να γίνει αντικείμενο συναλλαγής. Δεν διστάζει να παραχωρήσει την προστασία, τη διαχείριση και τη χρήση των υδάτων της Θεσσαλίας σε μια Ανώνυμη Εταιρεία. Μάλιστα, οι κυβερνώντες, με προκλητικό τρόπο, ισχυρίζονται πως αυτή η νομοθέτηση δεν είναι διαδικασία ιδιωτικοποίησης! Αν είναι έτσι, τότε γιατί ο Οργανισμός που συστήνουν είναι ΑΕ και δεν ακολουθεί τους κανόνες του Δημοσίου; Για όλα αυτά καταθέσαμε και πρόταση αντισυνταγματικότητας στη Βουλή, η οποία, όμως, απορρίφθηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση προχωράει ακάθεκτη στην υλοποίηση της σκληρής νεοφιλελεύθερης πολιτικής, η οποία συνδέεται με την πορεία υλοποίησης του σχεδίου της για την ολοκληρωτική εκχώρηση του νερού σε ιδιώτες. Τι και αν υπάρχουν αποφάσεις του ΣτΕ, οι οποίες καθιστούν σαφές πως η διαχείριση των υδάτων αποτελεί αποκλειστική υποχρέωση του κράτους, που βρίσκεται στον στενό πυρήνα των αρμοδιοτήτων του; Πλήρης αδιαφορία και απαξίωση αυτών των αποφάσεων από την κυβέρνηση, που συνεχίζει πιστή στη γραμμή της ιδιωτικοποίησης δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών. Πρόκειται για μια ακραία αντικοινωνική πολιτική, που θα οδηγήσει σε αυξήσεις στους λογαριασμούς του νερού, στο κόστος της πρωτογενούς παραγωγής και -ασφαλώς- σε αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων. Αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης. Μια πολιτική που -με αφορμή την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της- αποδεδειγμένα δεν περιλαμβάνει ούτε τον σχεδιασμό και την υλοποίηση στρατηγικών και πολιτικών προστασίας του περιβάλλοντος, οι οποίες, μεταξύ άλλων, εμπεριέχουν έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό για την προστασία και τη διαχείριση των υδάτων. Το νερό είναι και πρέπει να παραμείνει δημόσιο κοινωνικό αγαθό, με ισότιμη πρόσβαση για όλες και όλους. Αυτή είναι μια συνθήκη, που μόνο η Πολιτεία και ο δημόσιος έλεγχος μπορεί να την εγγυηθεί. Δυστυχώς, η κυβέρνηση κινείται σε εντελώς διαφορετικά μονοπάτια, εξυπηρετώντας ιδιωτικά συμφέροντα, ενώ παράλληλα αδιαφορεί για τις κοινωνικές ανάγκες και το συμφέρον των πολιτών.

487 – Ο. Γεροβασίλη – ΣΥΡΙΖΑ

provide an attachment id!

[…] Αφενός, διεξάγεται παραμονές των Ευρωεκλογών. Άρα, εκ των πραγμάτων, η συζήτηση για την Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι ιδιαίτερη επίκαιρη. Δυστυχώς, στον δημόσιο διάλογο δεν δίνεται ο χρόνος που θα έπρεπε σε αυτή τη συζήτηση, αν και βρισκόμαστε σε απόσταση αναπνοής από τις Ευρωεκλογές. Συνεπώς, δίνετε μια ευκαιρία να πέσουν τα φώτα πάνω σε σοβαρά ζητήματα, που διαμορφώνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά επηρεάζουν καθοριστικά τη ζωή μας εδώ στην Ελλάδα. Αφετέρου, είμαστε σε μια χρονιά που – εκτός των άλλων – σημαδεύτηκε από τις κινητοποιήσεις του αγροτικού κόσμου. Το δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής, λόγω των υψηλών τιμών στην ενέργεια, στα καύσιμα και στα εφόδια έχει καταστεί υπαρξιακό ζήτημα. Επίσης, είδαμε στη Θεσσαλία τις καταστροφικές συνέπειες που μπορεί να έχει η κλιματική κρίση για την πρωτογενή παραγωγή. Την ίδια ώρα, όλο και πιο επιτακτικά τίθεται το ζήτημα ενός νέου παραγωγικού μοντέλου για τη χώρα, πέρα από τον τουρισμό και την οικοδομή. Και για εμάς, στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, η θέση του πρωτογενούς τομέα είναι εξέχουσα σε ένα νέο, βιώσιμο και κλιματικά ουδέτερο παραγωγικό μοντέλο. Για όλα αυτά τα ζητήματα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας σκέψεις και προτάσεις, συμβάλλοντας σε αυτή την πολύτιμη συζήτηση. Μια συζήτηση που – θα έλεγα – ότι δεν είναι μόνο για τον κόσμο της πρωτογενούς παραγωγής αλλά συνολικά για το σήμερα και το αύριο της Ελλάδας. Σε έναν κόσμο πολύπλοκο, σύνθετο, με πολλαπλές κρίσεις και απρόβλεπτες εξελίξεις, είναι μια συζήτηση που αφορά την ανθεκτικότητα της οικονομίας και της κοινωνίας μας. Τη θέση της χώρας και των ανθρώπων της στην Ευρώπη και τον κόσμο. Έρχομαι λοιπόν στο ερώτημα του Συνεδρίου: Ποια ΚΑΠ θέλουμε; Η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και η επισιτιστική πρόκληση εξαιτίας της πανδημίας και του πολέμου στην Ουκρανία είναι βασικά ζητούμενα. Την ίδια ώρα, θα έπρεπε να διασφαλίζεται ο διαχρονικός στόχος όλων μέχρι σήμερα των ΚΑΠ: Ένα δίκαιο και βιώσιμο γεωργικό εισόδημα. Είναι γνωστή η θέση μας για την ανάγκη επανασχεδιασμού της ΚΑΠ 2023 – 2027. Εξάλλου είχαμε εκφράσει από την αρχή τις επιφυλάξεις μας για δομικές ελλείψεις, θεσμικές ανεπάρκειες και αυστηρές δεσμεύσεις, που αργά ή γρήγορα θα οδηγούσαν σε αδιέξοδο την υλοποίησή της. Ήδη η πρώτη χρονιά ανέδειξε τα προβλήματα. Οι αγρότες βγήκαν στο δρόμο σε όλη την Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πιέστηκε, με αποτέλεσμα στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της 26ης Φεβρουαρίου να αναγνωρίσει την αναγκαιότητα άμεσης αναθεώρησής της ΚΑΠ. Σε αυτό το πλαίσιο αναθεώρησης λοιπόν είναι αναγκαίο ένα νέο Εθνικό Σχέδιο: Με στόχο να επανέλθουν οι Άμεσες Επιδοτήσεις στα προηγούμενα επίπεδα. Να απλοποιηθούν τα οικολογικά σχήματα και η γραφειοκρατία. Να πετύχουμε τους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας για τη βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων, που θα στηρίζει τον αγροτικό κόσμο και θα διασφαλίζει τη διατροφική επάρκεια και την κοινωνική συνοχή της υπαίθρου. Παράλληλα με αυτή τη συζήτηση, είναι ζήτημα υπαρξιακό να αντιμετωπιστεί το υψηλό κόστος παραγωγής και να κλείσει η ψαλίδα των τιμών από το χωράφι στο ράφι. Αυτό σημαίνει πρώτα από όλα βούληση να παταχθεί η αισχροκέρδεια: Με εντατικούς και αποτελεσματικούς ελέγχους. Με πλαφόν στα περιθώρια κέρδους στην εισαγωγή και εμπορία εφοδίων. Σημαίνει επίσης μείωση των άδικων έμμεσων φόρων: Μη καταβολή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο. Επιστροφή ποσού όσο η διαφορά μεταξύ του 24% και 6% του ΦΠΑ, που αντιστοιχεί με την καθιέρωση υπερμειωμένου συντελεστή ΦΠΑ. Για τις αποζημιώσεις, απαιτείται να συμπεριληφθούν νέοι ασφαλιστικοί κίνδυνοι στον κανονισμό του ΕΛΓΑ και αποζημιώσεις στο 100%. Με προκαταβολή και διμερή ισόποση χρηματοδότηση από παραγωγούς και Ελληνικό Δημόσιο. Βελτιώσεις χρειάζονται στο νομικό πλαίσιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς. Έχουμε καταθέσει μάλιστα σχετική πρόταση νόμου. Όπως είπα στην αρχή της παρέμβασής μου, για εμάς, ο πρωτογενής τομέας είναι βασικός πυλώνας ενός νέου παραγωγικού μοντέλου για τη χώρα: Για να κάνουμε, όμως, αυτό το βήμα χρειάζεται ένα σταθερό, δίκαιο και απλό φορολογικό σύστημα. Χρειάζονται χρηματοδοτικά εργαλεία για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ανακατεύθυνση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Χρειάζεται ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους και προστασία της αγροτικής γης. Χρειάζεται να δοθεί έμφαση στην αγροτική έρευνα και καινοτομία. Στην ευφυή γεωργία. Να δοθεί έμφαση σε προϊόντα που έχουμε πλεονέκτημα και μπορούν να σταθούν αυτοδύναμα στις διεθνείς αγορές. Να στηριχθούν οι νέοι αγρότες με ένταξή όλων των αιτούντων στα αντίστοιχα προγράμματα. Χρειάζονται έργα υποδομής, αντιπλημμυρικά και αρδευτικά. Όχι άλλες καθυστερήσεις στη Θεσσαλία. Όχι άλλη αδράνεια μπροστά στα ακραία καιρικά φαινόμενα που όλο και εντείνονται με την κλιματική κρίση. Η χώρα μας έχει μεγάλες δυνατότητες και ισχυρά πλεονεκτήματα. Τόσο σε φυσικό περιβάλλον όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό. Μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα, το αξίζουμε, αν κάνουμε τις σωστές επιλογές. […]

518 – Θ. Καββαδάς – ΝΔ

provide an attachment id!

[…] Το 2023 ήταν η πιο ζεστή χρονιά στην ιστορία του πλανήτη. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται όλο και πιο συχνά. Η κλιματική αλλαγή, που πλέον είναι ξεκάθαρα κλιματική κρίση, δημιουργεί νέες προκλήσεις σε όλο τον κόσμο. Η χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Δυστυχώς, έχουμε αρχίσει να βιώνουμε τις επιπτώσεις της με ακραίες πλημμύρες όπως αυτές στη Θεσσαλία, με πυρκαγιές που ξεκίνησαν πιο νωρίς και μαίνονται ανεξέλεγκτες πλήττονας ακόμα και παρθένα δάση που η ανομβρία τα έχει κάνει πολύ πιο ευάλωτα στη φωτιά. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η καλύτερη ρύθμιση της ανθρώπινης δραστηριότητας είναι επιτακτική ανάγκη. Από την ενεργειακή κατανάλωση και τη δόμηση μέχρι τη διαχείριση του νερού, της γης και των δασών, η πολιτεία οφείλει να κάνει μεταρρυθμίσεις, να βάλει κανόνες και να φροντίσει να τηρηθούν. Διότι μόνο έτσι θα υπάρξει μέλλον για τη φύση, για τη χώρα, για τα παιδιά μας. […]

520 – Ε. Λιακούλη – ΠΑΣΟΚ

provide an attachment id!

[…] Για μία ακόμη φορά, δικαιολογημένη οργή διακατέχει τους παραγωγούς του ν. Λάρισας και συγκεκριμένα τους δενδροκαλλιεργητές Ελασσόνας και Τυρνάβου, από τα πρόσφατα, οριστικά πορίσματα του ΕΛΓΑ, τα οποία κατά τα φαινόμενα συντάχθηκαν ‘’συλλογικά’’ και χωρίς εξατομίκευση, σε σχέση με ζημιές που οι καλλιέργειές τους υπέστησαν από παγετούς κατά το 2023, με πιο κραυγαλέα περίπτωση τις εκτάσεις με αμυγδαλιές. Ειδικότερα και όπως καταγγέλλουν πολλές συλλογικές εκπροσωπήσεις των δενδροκαλλιεργητών των ανωτέρω περιοχών (Αγροτοκτηνοτροφικός Σύλλογος Ολύμπου, Αγροτοκτηνοτροφικός Σύλλογος Σαρανταπόρου, Ομάδα Κελυφωτών Επαρχίας Ελασσόνας, Σύλλογος Δενδροκαλλιεργητών Δομενίκου), οι οποίες συνέστησαν και ειδική Συντονιστική Επιτροπή, προκειμένου να γίνει δεκτό το αίτημά τους για επανεξέταση των πορισμάτων, κύριο αίτιο των ‘’συλλογικών’’ (άδικων) εκτιμήσεων του ΕΛΓΑ για τις καταστροφές του 2023, είναι ο απαρχαιωμένος Κανονισμός του Οργανισμού, αλλά και η σημαντική υποστελέχωσή του, που δεν του επιτρέπουν να προβεί σε ολοκληρωμένους, όσο και δίκαιους ελέγχους. Επιπλέον, μάλιστα, σημείο έντασης και τριβής μεταξύ δενδροκαλλιεργητών και ΕΛΓΑ αποτελεί το γεγονός πως τα συγκεκριμένα πορίσματα, δεν επιτρέπουν τη διαδικασία ενστάσεων, όταν ωστόσο επισημαίνονται περιπτώσεις, κατά τις οποίες όμορες καλλιέργειες που πλήγηκαν εξίσου από το ίδιο ζημιογόνο αίτιο (παγετός 2023), ‘’εκτιμήθηκαν’’ κατά προσέγγιση από τον Οργανισμό, ‘’η μία με 10% (καταστροφής λόγω παγετού), ενώ η ακριβώς διπλανή με 60%!’’. Σε αυτό το πλαίσιο, οι παραγωγοί του ν. Λάρισας βάσιμα ανησυχούν πως και οι φετινές καλλιέργειες, οι οποίες λόγω της εκτεταμένης ανομβρίας και των υψηλών θερμοκρασιών κινδυνεύουν πάλι να καταστραφούν, δεν θα αποζημιωθούν σωστά από τον ΕΛΓΑ. Κατόπιν τούτων και δεδομένου ότι είναι αδιανόητο ο ΕΛΓΑ να καταφεύγει σε ‘’συλλογικές’’ εκτιμήσεις, επειδή δεν διαθέτει το απαραίτητο προσωπικό, προκειμένου να πραγματοποιηθούν ολοκληρωμένοι και όχι ad hoc έλεγχοι, χωρίς μάλιστα να επιτρέπονται και οι ενστάσεις των θιγόμενων Θεσσαλών παραγωγών. […] Πότε θα ολοκληρωθεί η αλλαγή και η επικαιροποίηση του Κανονισμού του ΕΛΓΑ και με ποιο οριστικό χρονοδιάγραμμα, αλλά και αν θα ενισχύσει το τοπικό κατάστημα του ΕΛΓΑ της Λάρισας με προσωπικό, προκειμένου να μπορέσει να γίνει εξατομικευμένα η επανεξέταση των πορισμάτων των δενδροκαλλιεργητών του Τυρνάβου και της Ελασσόνας, για τον παγετό του 2023; […]

521 – Β. Μεταξάς – ΚΚΕ

provide an attachment id!

Κυρίες και κύριοι της ΝΔ, όσο και να προσπαθείτε να βαφτίσετε το κρέας ψάρι – μέχρι και ότι κρατικοποιείτε τους ΤΟΕΒ, είπε ο κ. Σκυλακάκης(!) – το νομοσχέδιο που συζητάμε αποτελεί ένα πραγματικό τερατούργημα με βασικό στόχο τη διαμόρφωση νέων πεδίων για την κερδοφορία μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων παραδίδοντάς τους τη διαχείριση των υδάτων και των δασών της χώρας. Νέες χρυσοφόρες μπίζνες που θα τις χρυσοπληρώσει ο λαός υποθηκεύοντας παράλληλα τη ζωή και την ασφάλειά του στις συμπληγάδες του επιχειρηματικού κέρδους, στη γνωστή λογική κόστους-οφέλους. Ιδιαίτερα στο ζήτημα των νερών, ξεκινάτε από την κατεστραμμένη Θεσσαλία, που 8 μήνες μετά τις πλημμύρες, συνεχίζει να είναι πνιγμένη στις λάσπες της στρατηγικής της Ε.Ε. και της διαχρονικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων που αντιμετωπίζουν την αντιπλημμυρική προστασία σε αυτή την ίδια λογική του κόστους – οφέλους, των επιλέξιμων έργων και μη επιλέξιμων έργων με κριτήριο το αν βγάζουν κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτά έπνιξαν τη Θεσσαλία, κύριε υπουργέ, και όχι οι αστείες δικαιολογίες που αναφέρατε – η πολυδιάσπαση αρμοδιοτήτων, που εξάλλου δικό σας κατασκεύασμα ήταν και αυτό, μιας και εκείνη τη χρονική στιγμή εξυπηρετούσε πιο αποτελεσματικά το μοίρασμα της πίτας των αυτών των επιλέξιμων έργων, βάζοντας όμως σε δεύτερη μοίρα τις ανάγκες των κατοίκων, του λαού της περιοχής. Και τι κάνετε; Διαμορφώνετε μια Ανώνυμη Εταιρεία, “που θα λειτουργεί με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας”, όπως αναφέρεται στο κείμενο, καταργώντας κάθε δημόσια υπηρεσία που είχε μέχρι τώρα την ευθύνη για τα αντιπλημμυρικά έργα, τα εγγειοβελτιωτικά έργα, τα ποτάμια, τις λίμνες και γενικότερα τα νερά της Θεσσαλίας και τα παραδίδετε σε αυτή την Εταιρεία. Και όλες αυτές τις αρμοδιότητες όπως επίσης αναφέρεται στο κείμενο θα τις ασκεί «με συγκεκριμένες κατευθύνσεις βελτίωσης των οικονομικών αποτελεσμάτων». Με απλά λόγια, για να βγάζει κέρδη, για να γεμίζουν τα Ταμεία της. Και για κερασάκι στην τούρτα, προχωράτε και σε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, των μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και των υπαλλήλων των ΤΟΕΒ και του ΓΟΕΒ! Μάλιστα, οι φορείς των εργαζομένων αντιτάσσονται στο νομοσχέδιό σας και σήμερα προχωρούν σε κινητοποιήσεις για το ζήτημα. «Ευελιξία» ζήτησε ο κύριος Υπουργός «για αυτό συστήνουμε» λέει «Ανώνυμη Εταιρεία, δεν μπορούν να γίνουν με διαφορετικό τρόπο τα Έργα». Προφανώς, αναζητώντας μια πιο αποτελεσματική μορφή για να επιταχυνθεί η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του νερού. Και η αντιπαράθεση από μεριάς ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό επικεντρώνει, τελικά. Στη μορφή – και όχι στην ουσία της πολιτικής που πρέπει να ακολουθηθεί, αποτελώντας και στο ζήτημα που συζητάμε, βολικούς αντίπαλους για την κυβέρνηση, αφού για την ταμπακιέρα – αυτό που καίει τους κατοίκους της Θεσσαλίας, που λέμε το νερό – νεράκι, που τρέμει το φυλλοκάρδι μας σε κάθε έντονη βροχόπτωση, όπως πριν από λίγες μέρες – έχετε πλήρη συμφωνία. Βολικότατοι αντίπαλοι για τη ΝΔ, όπως απέδειξε και η συζήτηση για την αντισυνταγματικότητα που δώσατε την ευκαιρία στον κ. Σκυλακάκη να κουνάει το δάχτυλο, αφού ιδίως εσείς κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, επικαλεστήκατε για τη στήριξη της αντισυνταγματικότητας απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ενάντια σε ρύθμιση της τότε κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που παρέδωσε την ΕΥΑΘ και την ΕΥΔΑΠ στο Υπερταμείο! Την ΕΥΑΘ Α.Ε. και την ΕΥΔΑΠ Α.Ε., με τους μετόχους, τα μερίσματα που μοιράζει, τις πολυεθνικές που συμμετέχουν στο μετοχικό κεφάλαιο, των εισηγμένων στο χρηματιστήριο! Επικλήσεις στον κοινωνικό χαρακτήρα του νερού κάνατε, όλοι σας, όταν τα προχωρούσατε – βήμα, βήμα- κυβέρνηση την κυβέρνηση- όλα αυτά, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ! Η ουσία, λοιπόν, της εμπορευματοποίησης του νερού και άρα των μέτρων για την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των φορέων διαχείρισης του, όποια μορφή και αν επιλέγεται, αποτυπώνεται στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα νερά, την οδηγία 60/2000 που έχετε στηρίξει και υλοποιήσει διαδοχικά από κοινού! «Το ύδωρ δεν είναι εμπορικό προϊόν» γράφει η οδηγία, αλλά «η ύδρευση συνιστά υπηρεσία(!) – όπως οι τηλεπικοινωνίες, η ενέργεια, οι μεταφορές», και όλοι έχουμε δει πως πήγε αυτό… Τιμολογεί το νερό, με τους κανόνες που διαμορφώνουν την τιμή σε κάθε εμπόρευμα, Ιεραρχεί τη μείωση της ζήτησης σε αντιπαράθεση με την αύξηση της προσφοράς, αξιοποιώντας τα εργαλεία της αγοράς για αυτό το σκοπό, Τηρεί τη λογική ο ρυπαίνων πληρώνει, δηλαδή το εμπόριο και των ρύπων σε βάρος του περιβάλλοντος, Πρέπει να ανοίγεται σε νέα πεδία δραστηριοτήτων για να αυγαταίνουν τα κέρδη, όπως για παράδειγμα με την πράσινη ανάπτυξη που έχει αποδειχθεί μαύρη και άραχνη για τον λαό και το περιβάλλον. Αυτά κάνετε με τα άρθρα για την ΕΥΑΘ και την ΕΥΔΑΠ στο παρόν νομοσχέδιο. Αυτή η οδηγία μαζί με την Οδηγία 60/2007 για τις πλημμύρες που ρητά αναφέρει πως η όποια προστασία θα πρέπει να περνάει από τους κόφτες του κόστους και μάλιστα διαφοροποιημένα- με προτεραιότητα στις πλούσιες περιοχές – αυτά λέει- αποτελούν και το βασικό κοινό σας πλαίσιο, αυτό που στηρίζετε όλοι σας, για να πληρώνει με τραγικό τρόπο ο λαός τα αποτελέσματά του. Και στη Θεσσαλία το πληρώσαμε ακριβά. Είναι, λοιπόν, τουλάχιστον αστείο, να βγαίνουν στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και να εναντιώνονται στο τωρινό νομοσχέδιο, λέγοντας παράλληλα – δικά τους λόγια: «μόνο σοβαρός και θεσμικά ορθός δρόμος για την κλιματική θωράκιση και βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων της Θεσσαλίας είναι η πιστή εφαρμογή των δύο Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Νερά και της Οδηγίας για τις Πλημμύρες». Αυτά λένε σε ένα μνημείο ωραιοποίησης και υπεράσπισης της βάρβαρης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θεωρούμε, ότι είναι και ζητήματα που πρέπει να τα γνωρίζουν οι κάτοικοι της Θεσσαλίας και να αποτελέσουν και κριτήριο ψήφου στις επερχόμενες Ευρωεκλογές. Στηρίζοντας τη συνεπή στάση του Κ.Κ.Ε., που αποκάλυψε και εναντιώθηκε στην πολιτική αυτή. Και είμαστε απέναντί σας, σταθερά, στη βουλή, την ευρωβουλή, στο δρόμο του αγώνα, όταν από κοινού τόσο η Νέα Δημοκρατία, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ όλα τα προηγούμενα χρόνια ψηφίζατε στην Ε.Ε. αυτές τις οδηγίες, τις ενσωματώνατε στην Ελληνική Νομοθεσία και τις υλοποιούσατε με διάφορους τρόπους, και μορφές, βάζοντας ο καθένας σας τη δική του πινελιά. Είμαστε απέναντί σας και στο σημερινό, λοιπόν, νομοσχέδιο που αποτελεί κρίκο αυτής της μακράς αλυσίδας, στη λογική ιδιωτικοποίησης των νερών. Που ξεκινά από το μακρινό 1999 με την κυβέρνηση τότε του ΠΑΣΟΚ και τον διαχωρισμό της υποδομής και της διανομής, μέθοδο – καρμπόν που αξιοποιήσατε και στον ΟΣΕ, στη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ κτλ.. Με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τη μεταφορά της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο και την Κοινή Υπουργική Απόφαση για την τιμολόγηση του νερού ως εμπόρευμα. Και φυσικά με τους νόμους της τωρινής Κυβέρνησης όπως τον περσινό νόμο για την ιδιωτικοποίηση των ΔΕΥΑ, μέσω της συγκρότησης της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων. Απαιτούμε την απόσυρση του νομοσχεδίου της κυβέρνησης. Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Η διαχείρισή του προς όφελος του λαού προϋποθέτει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής, τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας που θα κατοχυρώνει στην πράξη τον κοινωνικό του χαρακτήρα. Στηρίζουμε τους αγώνες των εργαζομένων της Περιφέρειας Θεσσαλίας, των ΤΟΕΒ και του ΓΟΕΒ, τις κινητοποιήσεις των βιοπαλαιστών αγροτών της περιοχής μας. Για να γίνουν πράξη: Η κατασκευή υποδομών εμπλουτισμού των επίγειων και υπόγειων υδροφορέων, καθώς και η ενεργοποίηση τεχνικών εξοικονόμησης του διαθέσιμου νερού. Η αύξηση των αρδευόμενων εκτάσεων για τη στήριξη της εγχώριας αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής (στα τρόφιμα, στην κλωστοϋφαντουργία κλπ) και των αναγκαίων αναδιαρθρώσεων (πχ αναβάθμιση της κτηνοτροφίας). Η ύδρευση με ελεγμένο, ποιοτικό, φθηνό νερό. Η προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, η ανάταξη των οικοσυστημάτων των ποταμών και των λιμνών. Η αντιπλημμυρική θωράκιση, η προστασία της ζωής και του περιβάλλοντος. Η εξασφάλιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

526 – Π. Κουκουλόπουλος – ΠΑΣΟΚ

provide an attachment id!

[…] Η αύξηση των ποσών που αξιοποιούνται, όπως ορίζει η ισχύουσα νομοθεσία, για την εκτέλεση περιβαλλοντικών δράσεων, έργων τοπικής ανάπτυξης και κοινωνικής υποστήριξης, είναι απολύτως αναγκαία, καθώς μπορεί να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά στην ανάπτυξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, ιδίως στην ελληνική ύπαιθρο που ερημώνει και φθίνει. Αποτελεί άλλωστε το ελάχιστο χρέος μιας Πολιτείας όπου η Ενεργειακή Δημοκρατία παραμένει ακόμα ζητούμενο, με την ενεργειακή αυτονομία των Δήμων να προσκρούει σε αλλεπάλληλα εμπόδια που ορθώνει το Κεντρικό Κράτος. […] Περαιτέρω, η Τροπολογία περιλαμβάνει δύο επιπλέον ρυθμίσεις. Πρώτον, το ΠΑΣΟΚ λαμβάνει ειδική μέριμνα δικαιοσύνης, ώστε να πληρώσουν -και μάλιστα αναδρομικά- το Ειδικό Τέλος Α.Π.Ε. σταθμοί των οποίων η Σύμβαση που είχαν συνάψει για την ενίσχυσή τους, έχει ήδη λήξει και συνεχίζουν να λειτουργούν. Τέλος, με σεβασμό στη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που ρητά κατοχυρώνεται στο άρθρο 102 του Συντάγματος, η παρ. 3 στοχεύει στην καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του Ειδικού Τέλους Α.Π.Ε. σύμφωνα με τις εξειδικευμένες ανάγκες και προοπτικές κάθε τόπου, τις οποίες -κατ’ εφαρμογή της αρχής της εγγύτητας- μόνο τα αρμόδια αιρετά αυτοδιοικητικά όργανα είναι σε θέση να γνωρίζουν και να αποφασίζουν. […]

528 – Γ. Σαρακιώτης – ΣΥΡΙΖΑ

provide an attachment id!

*[…] Εισάγετε ρυθμίσεις παραχώρησης της διαχείρισης υδάτινων πόρων σε μία Ανώνυμη Εταιρεία, ενάντια στις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Μια Ανώνυμη Εταιρεία, την οποία προικοδοτείτε πλουσιοπάροχα και προκλητικά με: 1.000.000 ευρώ, εξαίρεση του ΟΔΥΘ Α.Ε. από τη Διαύγεια, δυνατότητα ανάθεσης έργων σε τρίτους και εισήγησης νομοθετικών ρυθμίσεων, απαίτηση για μόλις ένα πτυχίο πανεπιστημίου για τη θέση μέλους στο Δ.Σ., υψηλότατους μισθούς, καθώς είναι χαρακτηριστικό ότι για 10 διευθυντές και ένα δικηγόρο προβλέπετε ετήσιο προϋπολογισμό 3 εκατ. ευρώ, παροχή δυνατότητας εκμετάλλευσης δημόσιας περιουσίας, λήψης εσόδων για προσφερόμενες υπηρεσίες καθώς και ανταποδοτικών εισφορών, τελών, προστίμων από Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και πολίτες, αλλά την ίδια στιγμή και… χρηματοδότηση από το κράτος! […] Είναι εξαιρετικά ακατανόητο πως φθάσατε στις συγκεκριμένες επιλογές, όταν – ως γνωστό – η Θεσσαλία διαθέτει ήδη σχεδιασμό για τους υδατικούς πόρους, η αναθεώρηση του οποίου ολοκληρώθηκε το 2017, καθώς και σχεδιασμό διαχείρισης κινδύνου πλημμύρας, που ολοκληρώθηκε το 2018, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες 2000/60 και 2007/60. Τα εν λόγω σχέδια έχουν κατατεθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ως όφειλαν, προβλέποντας έργα ορεινής υδρονομίας, φράγματα, εγγειοβελτιωτικά έργα και περιφερειακά έργα ταμίευσης. Προτάσσοντας τότε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τον εξορθολογισμό της διαχείρισης των υδάτων, ο οποίος αποδείχθηκε δυστυχώς αναγκαίος στις περιπτώσεις των κακοκαιριών Daniel και Elias. Αυτά τα έργα επιλέξατε να αφήσετε “στα χαρτιά”, μόλις αναλάβατε το 2019, αδιαφορώντας για τις τραγικές συνέπειες των πράξεων σας. Παράλληλα, οφείλατε να είχατε προβεί σε αναθεωρήσεις και των δύο σχεδίων, που έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2021. Ωστόσο, δεν υποβάλατε τίποτα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με τα αποτελέσματα να είναι οδυνηρά για τους κατοίκους της Θεσσαλίας. […] Καταργείται ο εικονικός ενεργειακός συμψηφισμός και οι ενεργειακές κοινότητες εισέρχονται πρόωρα ως έρμαια σε ανταγωνιστικές διαδικασίες ανεξαρτήτως τύπου. Περιορίζονται οι ευάλωτοι όσον αφορά τους δικαιούχους του Α’ και δε συμπεριλαμβάνονται οι πολύτεκνοι του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου Γ’. Οι ωφελούμενοι ενδέχεται να καταβάλουν χρεώσεις για μέρος της ενέργειας, η οποία συμψηφίζεται υπέρ ΕΛΑΠΕ. Με τις εν λόγω νομοθετικές πρωτοβουλίες σας, με την πρόβλεψη διμερών συμβάσεων μεταξύ ενεργειακών κοινοτήτων και παραγωγών, με την πρόβλεψη σύστασης μιας Ενεργειακής Κοινότητας Πολιτών ανά Περιφέρεια εντός 6 μηνών, η ενεργειακή παραγωγή καταλήγει σταδιακά στα χέρια λίγων και το ερώτημα είναι εύλογο: Για ποιους νομοθετεί η Ν.Δ.; Για τις τοπικές κοινωνίες ή για τα καρτέλ ενέργειας; […] Το συγκεκριμένο δρόμο των μεγάλων επιχειρηματικών σχημάτων επί ζημία των μικρών παραγωγών τον έδειξε η Ν.Δ. ήδη από την πρώτη στιγμή ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας. Η Κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α., συμβάλλοντας και στη μείωση του κόστους παραγωγής του πρωτογενούς τομέα, θεσμοθέτησε το πρωτοποριακό νομοθετικό πλαίσιο για τις ενεργειακές κοινότητες, με προτεραιότητα στους αγρότες, στα συνεταιριστικά σχήματα και στις ομάδες παραγωγών. Ο συγκεκριμένος νόμος τέθηκε εξ αρχής στο στόχαστρο της Κυβέρνησης της Ν.Δ., με αποτέλεσμα μείζονες αλλαγές το καλοκαίρι του 2019. Γι’ αυτό το λόγο, σε όλη την Ελλάδα, εκεί που έπρεπε να έχουμε μικρές ενεργειακές κοινότητες από αγροτικά σχήματα, εν τέλει ήρθαν μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και έχουν γεμίσει τους κάμπους με φωτοβολταϊκά. Οι αγρότες εκπαραθυρώθηκαν προς όφελος των μεγάλων ομίλων και με το παρόν νομοσχέδιο, τους δίνεται η χαριστική βολή. […] Κάθε σοβαρός κρατικός μηχανισμός εκλαμβάνει τα σκληρά παθήματα μιας φυσικής καταστροφής ως μαθήματα, προκειμένου να λάβουν χώρα βελτιώσεις στο επίπεδο της καταπολέμησης και κυρίως της πρόληψης. Στην περίπτωση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, η καταστροφή θεωρείται ως μια ακόμη “ευκαιρία” ανερυθρίαστης κατασπατάλησης δημόσιων πόρων και προκλητικής εξυπηρέτησης συμφερόντων.

432 – Π. Κουκουλόπουλος – ΠΑΣΟΚ

provide an attachment id!

*Πριν τέσσερα χρόνια, με την αείμνηστη Πρόεδρο μας Φώφη Γεννηματά, διοργανώσουμε στην Κοζάνη την 1η δημόσια παρουσίαση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για την ενέργεια, υπό τον τίτλο “Ενεργειακή Δημοκρατία”: Μια πρόταση που εμπλουτίσαμε στο διάβα του χρόνου και οι εξελίξεις την έχουν δικαιώσεις πάρα πολλές φορές. Σε τίτλος από τότε προτείνουμε: 1. Σταδιακή απόσυρση των λιγνιτικών μονάδων, σε συνδυασμό ταυτόχρονα με την ταχύτατη διείδυση αφενός μεν των ΑΠΕ, αφετέρου της αποθήκευσης. 2) Ριζική αναβάθμιση των δικτύων μέσης και χαμηλής τάσης για να υπηρετήσουμε τη διείσδυση των ΑΠΕ, καθώς και των λεωφόροων υψηλής και υπερηψηλής τάσης, ώστε να ενισχύσουμε σε 1η φάση τον ανταγωνισμό με φθηνότερες εισαγωγές και σε 2ο χρόνο τις εξαγωγές ενέργειας από ΑΠΕ. 3) Ριζική ενεργειακή αναβάθμιση των Δημοσίων κτιρίων στη χώρα και όλου του κτιριακού αποθέματος (80.000 κτίρια) στη Δυτική Μακεδονία. Αυτή η δράση με τον πολλαπλασιαστή της θα έδινε όλο το ΑΕΠ που χάνει η Δυτική Μακεδονία από το λιγνίτη. Με αυτή τη λογική, του μεγάλου πολλαπλασιαστή, η ενεργειακή αναβάθμιση συμπεριλήφθηκε αρ γότερα ως πρωταγωνιστική δράση στηνΈκθεση Πισσαρίδη, η τύχη της οποίας αγνοείται. 4) Ανάπτυξη ΑΠΕ με έναν καινόνα: Χωροθέτησή τους από όλους τους Δήμους ισόρροπα, υπό τον όρο τουλάχιστον το 50% των ΑΠΕ που αναπτύσσεται σε κάθε Δήμο να εξυπηρετεί τις ανάγκες των ίδιων των Δήμων, των αγροτών, των κοινωνικά ευάλωτων, της μεταποίησης και ισχυρών ενεργειακών κοινοτήτων […] η λιγνιτική μονάδα περασμίνο Πτολεμαΐδα V”, εάν δεν είχε καθυστερήσει τέσσερα ολόκληρα χρόνια (δύο με υπαιτιότητα του ΣΥΡΙΖΑ και δύο με ευ θύνη της Ν.Δ.), σύμφωνα με τεκμηριωμένους επιστημονικούς υπολογισμούς θα είχε απαλλάξει τον κρατικό προϋπολογισμό από τουλάχιστον 1,6 δις επιδοτήσεις και θα είχε αποσβεστεί μόνο μέσα στους δεκαοχτώ μήνες της κρίσης […] η ενέργεια δωρίζεται σε λίγους, ενώ διαφαίνεται πως σε λιγότερο από πέντε χρόνια το 100% των ΑΠΕ θα έχει περάσει στα χέρια πέντε ισχυρών εταιρειών καιτηςΔΕΗ. Αυτό δεν συμβαίνει σεκαμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα, είναι ένα τεράστιο σφάλμα που δυστυχώς η Ελλάδα θα το πληρώσει […] αυτή τη στιγμή είναι πλήρως αδειοδοτημένα τα 7 Gw από τα 28 Gw που έχουν αδειοδοτηθεί σε όλη την Ελλάδα. Με άλλα λόγια, το 2,5 % του πληθυσμού της Χώρας και λείται να σηκώσει στην πλάτη του το 25% της ανάπτυξης ΑΠΕ στην Ελλάδα! Και αυτό συμβαίνει χωρίς να υπάρχει καμία μέ ριμνα για τους πολίτες και τις κατηγορίες που εμείς διασφαλί ζαμε στην πρότασή μας. Όσα συμβαίνουν με την ανάπτυξη των 2 Gw από την Κοινοπραξία ΔΕΗ – RWE αποτελούν ακραία πρόκληση». […] 1) Να δοθεί ηλεκτρικός χώρος στην Αυτοδιοίκηση, αγρότες και στους μικρομεσαίους επενδυτές που φρόντισαν να δημιουργήσουν ενεργειακές κοινότητες και αυτή τη στιγμή έχουν άδειες παραγωγής 1,4 GW, οι οποίες παραμένουν στα αζήτητα, καθώς ο ΔΕΔΔΗΕ δεν δέχεται τις αιτήσεις τους, όπως δεν δέχεται των αγροτών και της Αυτοδιοίκησης. 2) Να γίνει ουσιαστική παρέμ βαση προς τη ΔΕΗ, ώστε να επιτευχθεί ένα πρότυπο συνεργασίας στη Δυτική Μακεδονία, με το οποίο η τοπική κοινωνία (κάτοικοι Αυτοδιοίκηση) να συμμετέχουν ισότιμα με τη ΔΕΗ – RWE στο εγχείρημα ανάπτυξης των 2 Gw.

483 – Α. Σαμαράς – ΝΔ

provide an attachment id!

Ποια ΚΑΠ θέλουμε σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση; Τα μεγάλα αγροτικά ζητήματα του παρόντος και του μέλλοντος. Κυρίες και κύριοι, τo ζήτημα της αγροτικής πολιτικής είναι κομβικό για τον άνθρωπο, την επιβίωσή του, ακόμη και τον πολιτισμό του. Δεν είναι άγνωστη η θεωρία ότι στην πραγματικότητα ο άνθρωπος ακολουθεί την πορεία του σιταριού. Δεν είναι άγνωστο πως η επικρατούσα άποψη για τη γένεση του πολιτισμού είναι πως στη γεωργία εδράζεται. Και είναι απολύτως γνωστό ότι η ιδιότητα του πολίτη, του ευγενούς, του αρίστου, του πολεμιστή, δημιουργήθηκε και ταυτίστηκε στην πατρίδα μας, από τα αρχαία χρόνια, με την ιδιοκτησία και την κατοχή της γης. Η γη και η καλλιέργειά της, η αγροτική παραγωγή, αποτέλεσε ζήτημα που απασχόλησε το ελληνικό έθνος και στα χρόνια της Επανάστασης του 1821- θυμηθείτε τις “εθνικές γαίες” και τη διανομή τους, ειδικά εδώ στην Πελοπόννησο. Η σταφιδική κρίση, στα τέλη του 19ου αι. και στις αρχές του 20ού, απείλησε ακόμη και την πολιτική σταθερότητα. Τα τσιφλίκια και οι κολίγοι αποτέλεσαν μείζον κοινωνικό-πολιτικό θέμα. Τι θέλω να πω με όλα αυτά που ανέφερα εν συντομία; Ότι η αγροτική παραγωγή δεν είναι ένα ακόμη κομμάτι της ευρύτερης οικονομικής παραγωγής μιας χώρας. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο! Είναι τρόπος ζωής! Υπ’ αυτή την έννοια το αγροτικό ζήτημα δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί απλά με αριθμούς και αφ’ υψηλού. Απαιτείται όραμα και στόχευση, μια καινούργια σύλληψη για το παρόν και το μέλλον, μια απόφαση σε ένα κρίσιμο ερώτημα: τι Ελλάδα θέλουμε; Ασφαλώς η συμμετοχή μας στην ΕΕ, κι ως εκ τούτου στην ΚΑΠ, εμπεριέχει και την έννοια των επιμέρους δεσμεύσεων, διαπραγματεύσεων, διεκδικήσεων και μαχών που πρέπει να δοθούν σε ένα περιβάλλον το οποίο καθορίζεται κι από άλλες προτεραιότητες. Τι εννοώ;
Ότι, για παράδειγμα, βλέπουμε την ηγεσία της ΕΕ να δαπανά δισεκατομμύρια ευρώ για την παροχή οικονομικής βοήθειας στην Ουκρανία, αλλά να μη διαθέτει πόρους για τους αγρότες. Ακόμη, ότι βλέπουμε περίεργες θεωρίες που οδηγούν σε μεγάλες αλλαγές στις διατροφικές μας συνήθειες. “Πράσινες συμφωνίες” κι υπερβολές, που περιορίζουν την κτηνοτροφία κι οδηγούν την αγροτική παραγωγή σε πλήρη εξάρτηση από συγκεκριμένους μόνο σπόρους. Κι ακόμα, στόχοι και χρονοδιαγράμματα πέραν πάσης λογικής, με προδιαγεγραμμένη την αποτυχία τους. Κόστος ενέργειας που υπερβαίνει κάθε προηγούμενο, δυσχέρεια στις μεταφορές, εκτίναξη των τιμών πρώτων υλών. Οι μηχανές των τρακτέρ ακόμη ηχούν ακόμη στις Βρυξέλλες… Κυρίες και κύριοι, Αυτά δεν τα λέω πρώτη φορά. Αντιθέτως! Τα επισημαίνω εδώ και 2,5 χρόνια συνεχώς. Πριν από ένα χρόνο, παραμονές των εκλογών, στεκόμουν λίγα μέτρα μακριά από εδώ… Κοιτούσα -όπως πάντα- τους πολίτες στα μάτια. Και μιλούσα με τη γλώσσα της αλήθειας.
Έλεγα τότε για το διατροφικό ζήτημα, θέτοντάς το ως μία από τις κορυφαίες προκλήσεις, όχι που… “θα”, αλλά που ήδη αντιμετωπίζουμε. Σήμερα νέες δυσχέρειες διαφαίνονται στον ορίζοντα. Αγορές φαίνονται να απομακρύνονται λόγω νέων πολεμικών συγκρούσεων, ενώ η μεταφορά προϊόντων προς Ανατολή δυσχεραίνει από τις εξελίξεις στη Μ. Ανατολή και στην Υεμένη. Όπως δυσοίωνες είναι οι εκτιμήσεις για την πορεία των τιμών του πετρελαίου. Κι όλα αυτά ενώ ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία εντείνει τα προβλήματα των εξαγωγών αλλά και των εισαγωγών. Απαιτούνται ριζοσπαστικές λύσεις κι αλλαγή πολιτικής! Προσέξτε : την ώρα που η ΕΕ απαιτεί από τους αγρότες της να παράγουν είτε με υπερβολικό κόστος είτε με ποσοτικούς περιορισμούς κι αυστηρότατες ποιοτικές προδιαγραφές, την ίδια ώρα συμβαίνει το εξής: Οι εισαγωγές χρόνο με τον χρόνο στην Ε.Ε. αυξάνονται! Συγκεκριμένα, οι εισαγωγές αγροδιατροφικών προϊόντων της ΕΕ ανήλθαν σε 13,1 δισ. ευρώ τον Νοέμβριο του 2023. Όσον αφορά τα εισαγόμενα προϊόντα, οι μεγαλύτερες αυξήσεις στη συνολική αξία των εισαγωγών αφορούσαν καπνικά προϊόντα, ζάχαρη, λαχανικά, ελιές και ελαιόλαδο. Και προσέξτε κι αυτό: Οι εισαγωγές από την Τουρκία και την Αίγυπτο είχαν τη μεγαλύτερη αύξηση σε δημητριακά, φρούτα, ξηρούς καρπούς, λαχανικά, ελιές και ελαιόλαδο. Οι δε ποιοτικές προδιαγραφές σε Τουρκία και Αίγυπτο δεν σχετίζονται με αυτές της ΕΕ και της ΚΑΠ… Παραλογισμός; Ιδεοληπτικές εμμονές; Σύγχυση; Έλλειψη οράματος; Έλλειψη ηγεσίας; Όλα αυτά μαζί;
Πάντως, σίγουρα κάτι πάει λάθος… Αν η μεγάλη αποτυχία ηγεσίας θεωρείται το να σχεδιάσει λύσεις, σίγουρα η πιο σοβαρή αποτυχία ηγεσίας είναι το να προβλέπει. Στην Ευρώπη έχουν μπερδέψει τις κρίσεις με τις λύσεις και έχουν καταφανέστατα αποτύχει στις προβλέψεις.
Μια Ευρώπη, όμως, “μπερδεμένη”, χωρίς στόχευση στον ορίζοντα, που υπηρετεί ισορροπίες κατευνασμού, αντί να δίνει “τροφή” στην πραγματική της δύναμη που είναι η παραγωγή, “λαδώνει” με αυτού του είδους τις πολιτικές την αλυσίδα του “ευρωσκεπτισμού”. Γιατί το λέω αυτό;
Δείτε τα τελευταία στοιχεία του Ευρωβαρόμετρου. Το 57% των Ελλήνων θεωρεί ότι τα πράγματα στην ΕΕ κινούνται προς τη λάθος κατεύθυνση. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Δείτε τι άλλο μας λένε οι αριθμοί. Στις πρώτες προτεραιότητες ενόψει ευρωπαϊκών εκλογών μπαίνει για εμάς η αγροτική πολιτική με 35%, όταν που στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι στο 23%. Και συνεχίζουν οι πολίτες -κι όχι οι αριθμοί- να μας… φωνάζουν για τους τομείς που η Ε.Ε. πρέπει να εστιάσει για να ενισχύσει τη θέση της στον κόσμο. Εδώ οι Έλληνες για πρώτη φορά προτάσσουν την ασφάλεια των τροφίμων και η γεωργία με 36%. Όταν οι πολίτες μας δείχνουν τον δρόμο, δεν μπορεί να λέμε πως τα προβλήματά τους και οι ανάγκες τους δεν είναι το δικό μας μονοπάτι. Η Ευρώπη δεν οφείλει μόνο να σχεδιάσει, πρέπει να εμπνεύσει ξανά. Πρέπει να στηρίξει. Πρέπει να κάνει ξανά το καθήκον της ρόλο και τον ρόλο της καθήκον. Και εμείς εδώ… Θα πρέπει να χαράξουμε τη δική μας αγροτική στρατηγική με το βλέμμα στο μέλλον. Δεν μπορούμε στον βωμό του εξισορροπισμού, τα ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα να μην τα αναδεικνύουμε, να μην τα προστατεύουμε. Έχουμε τεράστια, μοναδική ποικιλότητα και ποιότητα. Δεν πρέπει απλά να επιβιώσουμε. Πρέπει να πρωταγωνιστήσουμε! Αλλιώς, θα συνεχίσει να μεγαλώνει το 76% της απαισιοδοξίας των ίδιων των Ελλήνων αγροτών που παρουσίασε χθες το συνέδριό σας. Όμως! Υπάρχει σχέδιο;
Δείτε τι μας λένε τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Στην Ελλάδα στο διάστημα 2000-2020 η χρησιμοποιούμενη γεωργική έκταση μειώθηκε κατά 19%. Η μεταβολή στον αριθμό των εκμεταλλεύσεων έφθασε το -27%, στις εκμεταλλεύσεις με αρδευθείσες εκτάσεις το -28%. Οι αροτραίες καλλιέργειες μειώθηκαν κατά 35%, κατά 42% τα αμπέλια και τα σταφιδάμπελα, κατά 23% λιγότερες οι δενδρώδεις καλλιέργειες, κατά 6,5% λιγότερα τα θερμοκήπια. Κι αυτό γιατί; Διότι η αποκλειστική απασχόληση με τη γεωργία και την κτηνοτροφία παρουσίασε μείωση που άγγιξε το 30%. Οι ίδιοι αριθμοί μάς… μιλούν και για την Πελοπόννησο. Από τις μεγαλύτερες μειώσεις στην έκταση κατά 24%. Και τι γίνεται αλλού; Για παράδειγμα, οι ισπανικοί ελαιώνες αυξήθηκαν περίπου κατά 143.000 εκτάρια, οι βιολογικοί ελαιώνες κατά 175.000 εκτάρια αγγίζοντας τα 256.000 εκτάρια με 1.000 πιστοποιημένα ελαιοτριβεία όταν ήδη προετοιμάζουν φυτώρια, με 226.000 εκτάρια νέων ελαιώνων. Αυτά σε επίπεδο Ευρώπης, την ώρα που η Ελλάδα τα τελευταία 8 χρόνια συνεχίζουμε να αυξάνουμε τις εισαγωγές μας, ενώ κάναμε συμμέτοχο στο… πιάτο μας την Τουρκία, από την οποία το 2023 εισήχθησαν 51 χιλ. τόνοι φρούτα και λαχανικά…
Την ίδια ώρα κοιτάζει κανείς γύρω να βρει πού είναι εκείνα τα προϊόντα που στήριξαν την ελληνική οικονομία. Πού πήγε η δύναμή μας; Η μείωση της παραγωγής για τη σταφίδα έφθασε το 70% τη χρονιά που πέρασε και ακόμη συζητάμε. Τα σύκα μας μειώνονται… Πότε θα μιλήσουμε για το σχέδιο που υπάρχει για αυτά τα προϊόντα; Σχέδιο άμεσο και μακροπρόθεσμο.
Ή θα ερχόμαστε κάθε χρόνο να μετράμε κινητοποιήσεις μέχρι να… σβήσουν οι καλλιέργειές μας.
Γιατί διαφορετικά, προσέξτε: Η αγροτική μας παραγωγή συρρικνώνεται. Το εισόδημα και το αυξημένο κόστος οδηγούν ή σε… υποκατάστατα προϊόντων ή σε ακόμη μεγαλύτερη μείωση της κατανάλωσης. Δεν μπορεί να συζητάμε ακόμη για τον ΕΛΓΑ. Η μεταρρύθμιση στον οργανισμό πρέπει να καλύψει τα προϊόντα μας και τους νέους κινδύνους. Κι επειδή λέω για νέους κινδύνους. Μη γελιέστε! Εάν δεν δημιουργήσουμε εκείνο το πλέγμα με τις απαραίτητες δομές και υποδομές υποστήριξης, για να έχει ο παραγωγός -για παράδειγμα- να ποτίσει, δεν μπορούμε μετά να του ζητάμε να βγάλει παραγωγή. Δείτε πόσες εκκρεμότητες με φράγματα είναι γύρω μας στην Πελοπόννησο… (δίκτυα Φιλιατρινού, Μιναγιώτικο κ.λπ.). Πλέον στην πολιτική μας πρέπει να μπουν λέξεις, όπως η βιωσιμότητα και η ανθεκτικότητα.
Θέλουμε, λοιπόν, ένα μοντέλο να στηρίξουμε τα εμβληματικά μας προϊόντα. Εάν δεν δώσουμε, λοιπόν, έμφαση στην εγχώρια παραγωγή, στη στήριξη, στην παρέμβαση, στη δημιουργία προστιθέμενης αξίας και στο μοντέλο που θέλουμε για το αύριο του αγροτικού τομέα, και, εάν αυτό δεν το υπηρετήσουμε μακριά από ιδεοληψίες, τότε δεν έχουμε πολλά να περιμένουμε από την επιδοματική πολιτική των Βρυξελλών. Μιλώντας λοιπόν για το ποια ΚΑΠ θέλω να δω την Ευρώπη να στραφεί και να εργαστεί πάνω σε τρεις κεντρικούς στόχους. • Στην οικοδόμηση ενός έξυπνου, ανταγωνιστικού, ανθεκτικού και διαφοροποιημένου γεωργικού τομέα που θα διασφαλίζει μακροπρόθεσμα την επισιτιστική ασφάλεια. Δίχως μαξιμαλιστικές “πράσινες” υπερβολές, τύπου Ολλανδίας. Όπου, σας θυμίζω, πήγαν να κρατικοποιήσουν υποχρεωτικά μέχρι και το 50% της αγροτικής γης! • Στην ενίσχυση της προστασίας του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένης της βιοποικιλότητας. • Και βέβαια, στην ενίσχυση του κοινωνικού και οικονομικού ιστού των αγροτικών περιοχών.
Τρεις κεντρικοί στόχοι, που συμπληρώνονται από έναν οριζόντιο στόχο: Την προώθηση και τη διάδοση της γνώσης, της καινοτομίας και της ψηφιοποίησης στη γεωργία και τις αγροτικές περιοχές και την ενθάρρυνση της υιοθέτησής τους. Ενώ μια σημαντική παράμετρος, που συνήθως αποφεύγουμε να τη συζητήσουμε, είναι ότι μέσα στις υποχρεώσεις της Ένωσης είναι να καταστήσει σαφές στον αστικό πληθυσμό ότι η όποια χρηματοδότηση της γεωργικής παραγωγής τελικά επιστρέφει στους ίδιους. Διότι με τον τρόπο αυτόν εξασφαλίζεται η επισιτιστική ασφάλεια της Ένωσης και η παραγωγή ασφαλών τροφίμων. Προϋπόθεση ασφαλώς είναι η γενναία αύξηση του προϋπολογισμού της ΚΑΠ, δίχως τον παραμικρό δισταγμό. Θα έλεγα η ΚΑΠ απαιτεί “προτεραιοποίηση”. Δεν θέλουμε απλά ένα σχέδιο παρέμβασης και στήριξης. Θέλουμε ένα μοντέλο που να εμπνέει. Πυξίδα θέλουμε!
Από την άλλη, κι εμείς εδώ, είναι καιρός να αφήσουμε τις βολικές δικαιολογίες ότι για όλα μας φταίει η ΚΑΠ…
“Ξανάφτιαξε την Ελλάδα με μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι”, έλεγε ο Ελύτης. Η ελιά είναι εδώ, το αμπέλι είναι εδώ, τα προϊόντα μας είναι εδώ. Και το καράβι εδώ είναι… Σε αυτή τη γη που είναι ευλογημένη, όπως και οι άνθρωποί της. Εκείνοι οι άνθρωποι που κάνουν τον ιδρώτα τους ελπίδα. Ας κρατήσουμε αυτή την ελπίδα και ας απαντήσουμε, με πράξεις, σε κάθε τους αγωνία, που πρέπει να είναι και αγωνία όλων μας