*[…] Η κλιματική αλλαγή δείχνει ότι δεν μας ξεχνάει και πρέπει να πάρουμε γενναίες πρωτοβουλίες και θέλω τα προβλήματα αυτά θα τεθούν υψηλά στην ατζέντα της συζήτησης και να διεκδικήσουμε ένα ευρωπαϊκό ταμείο προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. […] Η περιοχή οδηγείται σε μια άτακτη απολιγνιτοποίηση, […] ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για μια βιώσιμη ανάπτυξη στην περιοχή, ειδάλλως τα πράγματα θα είναι δύσκολα.[…]
[…] Πράγματι είμαι αποφασισμένος να πάω στην Ευρώπη και να δουλέψω με μεγάλη ένταση και με μεγάλο πάθος για τέσσερα ζητήματα: το δημογραφικό, την κλιματική αλλαγή, τις τεχνολογικές εξελίξεις/τεχνητή νοημοσύνη και τη γνώση του κώδικα. […]
*[…]Ο ομιλητής επισήμανε το πλήρες σημερινό αδιέξοδο της σημερινής ευρωπαϊκής πολιτικής στον τομέα της ενέργειας, το οποίο είχε στηριχθεί στις ΑΠΕ (με σταδιακή απανθρακοποίηση / απολιγνιτοποίηση) και με χρήση του φυσικού αερίου (ΦΑ) ως μεταβατικού καυσίμου. Η ΕΕ είχε σχεδιάσει την αποκλειστική διαχείριση του ΦΑ από τις ελεύθερες αγορές, με κεντρικό πυλώνα το χρηματιστήριο του Άμστερνταμ.
Το μοντέλο αυτό κατέρρευσε όταν ξέσπασε ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, καθώς το 40% των εισαγωγών στην ΕΕ ήταν από τη Ρωσία, έναν από τους δύο βασικούς παραγωγούς ΦΑ στον κόσμο, μαζί με τις ΗΠΑ. Το χρηματιστήριο του Άμστερνταμ μετατράπηκε τότε αποκλειστικά σε κερδοσκοπικό μηχανισμό. Η ΕΕ δεν μπόρεσε να επικαιροποιήσει την κοινή ενεργειακή πολιτική της και κάθε χώρα αφέθηκε να χαράξει τη δική της αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης.
Η κυβέρνηση της ΝΔ προχώρησε σε 5 στρατηγικά λάθη:
1. Κατάργησε την προθεσμιακή αγορά ενέργειας
2. Ιδιωτικοποίησε τη ΔΕΗ, η οποία εφάρμοσε ρήτρα αναπροσαρμογής, όπως και οι άλλοι ιδιώτες πάροχοι.
3. Προχώρησε σε βίαιη απολιγνιτοποίηση, ακυρώνοντας το χρονοδιάγραμμα που είχε αποδεχθεί η ΕΕ, με κατάληξη το 2034. Ταυτόχρονα έδωσε 4 άδειες σε ιδιώτες για παραγωγή ενέργειας με βάση το ΦΑ, μοντέλο που κατέρρευσε 2 χρόνια μετά.
4. Μετάτρεψε το θεσμό των ενεργειακών κοινοτήτων σε πλήρως κερδοσκοπικό, καταργώντας τα προνόμια που είχαν θεσπιστεί για αυτές.
5. Δεν έχει εγκρίνει ακόμα το ειδικό χωροταξικό σχέδιο για τις ΑΠΕ, που είχε ξεκινήσει να συντάσσεται το 2018.
Η Νέα Αριστερά προτείνει για την ΕΕ:
• Την αναθεώρηση της στρατηγικής των ενεργειακών δικτύων, με τη χρηματοδότηση και δημιουργία κατάλληλων διακρατικών και τοπικών δικτύων, τα οποία θα μπορέσουν να εξυπηρετήσουν τις ΑΠΕ και τις ενεργειακές κοινότητες.
• Θέσπιση ειδικού Ταμείου, ανάλογου με αυτό που θεσπίστηκε για την αντιμετώπιση της πανδημίας, για τις παραπάνω αναφερόμενες χρηματοδοτήσεις και την πράσινη μετάβαση.
• Το βασικότερο, ανάληψη ουσιαστικών πρωτοβουλιών για ειρήνευση στο μέτωπο Ρωσίας-Ουκρανίας, αντί της διάθεσης εκατοντάδων δισεκατομμυρίων για εξοπλιστικά προγράμματα.
Ανάλογες στρατηγικές και πολιτικές πρέπει να ακολουθήσει και η ελληνική κυβέρνηση, η οποία δεν μπορεί να είναι της ΝΔ.
[…] Η ανανέωση της Ευρώπης αποτελεί εγγύηση για ένα βιώσιμο μέλλον για όλους μας. Γιατί θέλουμε μία Ευρώπη παράγοντα σταθερότητας, ειρήνης, ασφάλειας, κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης σε μία περίοδο με πρωτοφανείς προκλήσεις στο γεωπολιτικό, οικονομικό και κλιματικό πεδίο. […]
*[…] Την κρίση στην οικονομία οφείλουν να την πληρώσουν αυτοί που κέρδισαν από αυτή, με φορολόγηση του μεγάλου πλούτου και των υπερκερδών των εταιριών ενέργειας και των διυλιστηρίων,
[…] η πράσινη μετάβαση να γίνει όχι με τη λογική των αγορών αλλά από κάτω προς τα πάνω με συμμετέχουσα την κοινωνία, με απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και εξοικονόμηση ενέργειας – ριζική αλλαγή πορείας με αποκεντρωμένα συστήματα δικτύων, ενεργειακές κοινότητες, αλλαγή προσανατολισμού της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής […] Οι επισκέψεις στο Κοτύχι (λιμνοθάλασσα, αντλιοστάσιο, αλυκές) και στο αλιευτικό καταφύγιο Λεχαινών, η συζήτηση με τους ψαράδες της περιοχής και με τον Δήμαρχο Ανδραβί δας-Κυλλήνηςσυνέβαλαν στην
ανάδειξη των περιβαλλοντικών προβλημάτων, της διαχείρισηςτων υδάτινων πόρων, τηςχωροθέτησηςτων ΑΠΕ, της βιωσιμότητας ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ, θέματα που σχετίζονται και με τα κόστη παραγωγής στον πρωτογενή τομέα.
Για τη Νέα Αριστερά είναι μονόδρομος ένα σχέδιο συνολικού μετασχηματισμού όπου το κοινωνικό και περιβαλλοντικό ζήτημα θα αντιμετωπίζονται ισότιμα.Ένα σχέδιο που θα στοχεύει στην εξάλειψη της εκμετάλλευσης της ανθρώπινης εργασίας και των φυσικών πόρων και στην υπέρβαση του κυρίαρχου μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης.
*Το μυαλό μου βρίσκεται στον τόπο μου, το Λασίθι το οποίο δοκιμάζεται πρόωρα από τις πυρκαγιές. Το συναίσθημα ανασφάλειας που μου
μετέφεραν εκεί όπου βρέθηκα τις προηγούμενες ημέρες οι κάτοικοι , δυστυχώς επιβεβαιώθηκε. Για άλλη μια φορά αντί για οργάνωση βλέπουμε εκκένωση. Συμπαραστέκομαι στον αγώνα που με αυταπάρνηση δίνουν οι πυροσβέστες μας και ζητάω την άμεση ενίσχυση του Σώματος. Η κλιματική κρίση είναι εδώ και ενόψει του καλοκαιριού, ο λαός της Κρήτης απαιτεί επιτέλους ασφάλεια!
*[…] Σήμερα ζούμε ένα συνεχές αλλεπάλληλων κρίσεων. Από τα μνημόνια στηνπανδημία, τους πολέμους στηνπεριοχή μας και την κλιματική κρίση. Τα κόμ ματακαλούνται να συγκροτήσουν έναν λόγο ελπίδας, ειρήνης, και νωνικής συνοχής, στερέωσης και διεύρυνσης του κράτους δικαίου και του κοινωνικού κράτους. Ο διεθνής περίγυρος σκοτεινιάζει. Από μείζονα γεωπολιτική αναμέτρηση που συρρικνώνει την Ευρώπη, από την οικονομική και ενεργειακή κρίση και τις φυσικές καταστροφές. Όλα αυτά σωρευτικά σπέρνουν τον φόβο και καταδικάζουν τον πολίτη στην ατομική αναδίπλωση και στις μειωμένες προσδοκί ες. Τι νόημα για τη ζωή, ιδιαίτερα των νέων, σηματοδοτεί ο εγκλωβισμός του κομματικού συστήματτος, στην καλύτερη περίπτωση, σε ένα πολίτευμα που «αδειάζει» από το δημοκρατικό περιεχόμενό του και σφραγίζεται από κοινωνικές ανισότητες και εκμετάλλευση; Και όλα αυτά όταν καραδοκούν οι λαθρεπιβάτες της κοινωνικής από γνωσης, η Ακροδεξιά, που ενοχοποιείτους φτωχότερους (ευάλωτα κοινωνικά στρώματα, πρόσφυγες, B της μετανάστες ζωής των ) για φτωχών την υποβάθμιση ; […]
[…] Η φωτιά στο Μάτι νομίζω είναι ό ,τι πιο σοκαριστικό έζησε Ελληνας δημοσιογράφος. Ηταν φρικτές εκείνες οι μέρες. Από τις 23 Ιουλίου και για ένα μήνα ήμασταν κάθε μέρα εκεί , από το πρωί μέχρι το βράδυ. Δεν νομίζω ότι ξεχνιούνται ποτέ. Υπάρχουν και συγκεκριμένες στιγμές και εικόνες που μου έχουν αποτυπωθεί , αλλά δεν χρειάζεται να τις επαναφέρω γιατί είναι πολύ σκληρές.
Εχω βρεθεί τρεις μήνες από τηζωή μουστη Λέσβο και στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου για το Μεταναστευτικό. Ημουν ο τελευταίος άνθρωπος που έφυγε από τηΜόρια όταν καιγόταν εκείνο το απόγευμα. Η αλή θεια είναι ότι ειδικά το Μεταναστευτικό το έζησα από όλες τις πλευρές και με όλους τους τρόπους. Εζησα τον πόνο των προσφύγων και των μεταναστών, ένιωσα και την οργήτων κατοίκωνπου τους είχαν εγκαταλείψει και ένιωθαν ότι πλέον θα σηκώνουν για πάντα μόνοι τους όλο το βάρος. Εχω πάει σε φυσικές καταστροφές πολλές φορές, σε πλημμύρες, σε φωτιές, σεπολύ μεγάλες χιονοπτώσεις. Το συνολικό αποτύπωμα του ρεπορτάζ και της εμπειρίας από την πρώτη γραμμή ξέρειςποιο είν ναι; Ότι σε τέτοιες δύσκολες στιγμές δεν υπάρχει ούτε κόμμα ούτε πολιτική. Δηλαδή, αν έχεις ζήσει τον ανθρώπινο πόνο, καταλαβαίνεις ότι οι στιγμές αυτές απαιτούν σεβασμό και ενσυναίσθηση. Ξεχνάς τα πάντα. Ξεχνάς ποιος είσαι όταν βρίσκεσαι σε τέτοια σημεία. Με αυτούς τους όρους κι εγώ έχω αποφασίσει να κάνω τη δουλειά μου και με αυτό πορεύομαι στη ζωή μου. Ενσυναίσθηση. Τίποτε άλλο. Γιατί είναι δύσκολοι καιροί . Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που επίσης περνούν δύσκολα. Η πολιτική είναι πολύ ωραία να τη συζητάμε. Είναι πολύ ωραία να μπορέσεις να την υπηρετήσεις έντιμα, αλλά στο τέλος της μέρας οφείλεις να είσαι καλός άνθρωπος. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν πας με καλή πρόθεση, με καλή διάθεση, να κάνεις έναν υγιή διάλογο και να μπορέσεις να βοηθήσεις όσο περισσότερο κόσμο μπορείς […]
*[…] Η πράσινη μετάβαση είναι απαραίτητη για να αναχαιτιστεί η κλιματική κρίση, αλλά θα πρέπει να λαμβάνονται ανταποδοτικά μέτρα προς όφελος των πολιτών και των αγροτών και όχι να σχεδιάζονται πολιτικές ερήμην τους.[…] η απειλή είναι πραγματική και η Αθήνα κινδυνεύει να γίνει Κάιρο σε λίγα χρόνια καθώς και ότι το κόμμα του είναι υπέρ των μέτρων για περιορισμό των εκπομπών άνθρακα. […] Πιστεύω ολόθερμα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά δεν πιστεύω στο να φυτεύουμε δέκα ανεμογεννήτριες σε μία βουνοκορφή, χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό και χωρίς την κοινωνία να έχει συμμετοχή και ανταποδοτικότητα. Διότι εκεί θα δούμε ακόμα και προοδευτικές τοπικές κοινωνίες να λένε: “δεν μπορούν τρεις εταιρείες να νέμονται τα βουνά μας και τις πλαγιές μας κι εμείς να μην έχουμε καμία ανταποδοτικότητα σε αυτή τη δραστηριότητα. […] Η παράταξη μας λέει ναι στην πράσινη ενέργεια, αλλά όχι σε ένα καθεστώς ζούγκλας και αναρχίας, να καίγονται δάση, φυτρώνουν ανεμογεννήτριες. Διότι αυτή η λογική θα διώξει τον κόσμο από την κλιματική μετάβαση και θα τον στρέψει απέναντι σε οποιαδήποτε τέτοια πρωτοβουλία.[…]
[…] Αντιλαμβάνομαι ότι όντως η Ευρώπη έχει πολλές προκλήσεις vα αντιμετωπίσει , σύγχρονες προκλήσεις: για παράδειγμα, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, το ενεργειακό, αλλά κυρίως
η διεύρυνση των ανισοτήτων και η προσπάθεια διαμόρφωσης ενός πλαισίου υψηλής στάθμης κοινωνικά παρεχόμενων αγαθών, όπως είναι η εκπαίδευση και η υγεία.[…]