Category: προστασία περιβάλλοντος

Οι ζημιές στον Ν. Χανίων από τις πλημμύρες του 2019, δεν έχουν αποκατασταθεί. Μιλάμε ακόμη και σήμερα για μελέτες αποκαταστάσεων, και όχι για έργα, την ώρα που οι δημόσιες υποδομές (δρόμοι πχ ΒΟΑΚ, περιφεριακοί, δημοτικοί, αγροτικοί.), είναι σε κακό χάλι. 4,5 χρόνια μετά τις πλημμύρες, η διαπίστωση είναι ότι δεν έχουν γίνει σοβαρές παρεμβάσεις, δεν έχουν αποκατασταθεί οι καταστροφές που προκλήθηκαν.
Ακόμη βρίσκονται κυριολεκτικά ξεκρέμαστες οικογένειες που το σπίτι τους χαρακτηρίστηκε «κίτρινο», επισκευάσιμο, αφού η αίτηση για χορήγηση στεγαστικής συνδρομής μπορεί να υποβληθεί μετά την ολοκλήρωση των έργων αποκατάστασης των κατολισθήσεων. Έργα για τα οποία δεν υπάρχει ούτε καν σχεδιασμός. Με αποτέλεσμα οι κάτοικοι, που είναι κυρίως σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές του Νομού Χανίων πχ Κισσάμου, Πλατανιά, Σελίνου κλπ, να βρίσκονται πραγματικά σε αδιέξοδο. Οι αποζημιώσεις του φυτικού κεφαλαίου δεν έχουν προχωρήσει.
Δεν είναι μόνο οι τεράστιες διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων, ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, και της περιφέρειας για την έλλειψη μέτρων ουσιαστικής πρόληψης, αλλά και οι ευθύνες τους στην αντιμετώπιση των φαινομένων όταν εκδηλωθούν και οι ευθύνες τους στην αποκατάσταση των ζημιών.
Η υποχρηματοδότηση από το κράτος των σχετικών έργων, η υποστελέχωση των υπηρεσιών, (πχ ο δήμος Κισσάμου δε διαθέτει τεχνική υπηρεσία και σίγουρα δεν είναι ο μοναδικός στην Κρήτη σε αυτή την κατάσταση),η ένδειά τους με τα ελλιπή μέσα και εξοπλισμό και η λειτουργία των δήμων και περιφερειών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, αποτυπώνουν τελικά τον ίδιο τον ρόλο του αστικού κράτους και την αποτελεσματικότητά του μόνο για να διασφαλίσει τα κέρδη και την εξουσία του κεφαλαίου και όχι τις ανάγκες του λαού. Αυτή είναι η πολιτική της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων αστικών δυνάμεων που λογαριάζει τις λαϊκές ανάγκες ως «κόστος» και βάζει στο ζύγι τις ανθρώπινες ζωές, τις λαϊκές περιουσίες και την προστασία του περιβάλλοντος με τις κάθε φορά «αντοχές της οικονομίας», τα συμφέροντα και τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Η ίδια η ζωή αποδεικνύει, ξανά και ξανά, ότι προϋπόθεση για τα κέρδη του κεφαλαίου είναι οι συνεχείς δικές μας θυσίες, είναι οι σύγχρονες ανάγκες του λαού που μένουν ακάλυπτες.
Από το 2016 το ΚΚΕ, στη βουλή, στα Δημοτικά Συμβούλια και στην Περιφέρεια η Λαϊκή Συσπείρωση είχαν επιστήσει την προσοχή, της αξιοποίησης της «ΜΕΛΕΤΗ- ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Κρήτης», της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων του Υπ. Περιβάλλοντος & ενέργειας, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος εμφάνισης πιθανών μελλοντικών πλημμυρών. Η μελέτη και οι προειδοποιήσεις του ΚΚΕ και της Λαϊκής Συσπείρωσης δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν.
Η μελέτη κάνει ιδιαίτερη αναφορά – διαπιστώσεις, για τα μπαζωμένα ρέματα ακόμη και των εκβολών τους, τα οποία έχουν κατά καιρούς δημιουργήσει πολλά προβλήματα από υπερχειλίσεις της φυσικής κοίτης τους, ιδίως στους παραλιακούς οικισμούς, κακοτεχνίες, καταπατήσεις, συνεχόμενη άνοδος της οικιστικής ανάπτυξης στην παραλιακή ζώνη, χωρίς ταυτόχρονα πρόβλεψη παρεμβάσεων για την απορροή των όμβριων, άναρχη δόμηση, τις παραβιάσεις ξενοδοχειακών μονάδων στους αιγιαλούς, ανεπαρκή μέτρα καθαρισμού των ποταμών, των ρεμάτων, χωρίς ουσιαστική οριοθέτηση, χωρίς την εξασφάλιση της απρόσκοπτης απορροής των επιφανειακών νερών και την εξασφάλιση των αναγκαίων έργων υποδομής.
Αν και το Υπουργείο Υποδομών απάντησε στις 18 Ιανουαρίου 2022 σε σχετική Ερώτηση του ΚΚΕ ότι «επεξεργάζεται τη δυνατότητα χορήγησης στεγαστικής συνδρομής στους ιδιοκτήτες πληγέντων κτηρίων που έχουν χαρακτηριστεί επισκευάσιμα προκειμένου να προβούν στην ανέγερση νέου κτηρίου σε άλλη θέση εκτός της κατολισθαίνουσας περιοχής, μετά την κατεδάφιση του πληγέντος κτηρίου», αυτό δεν έχει υλοποιηθεί.
Κυβερνήσεις, περιφερειακές και τοπικές αρχές, διαχρονικά αποφεύγουν να μιλήσουν για την ολοφάνερη έλλειψη υποδομών, επειδή τα απαραίτητα βλέπουν ως περιττό «κόστος», αφού δεν φέρνουν κέρδη στο κεφάλαιο. Προσπαθούν να κρύψουν την επικίνδυνη αυτή πολιτική επιλογή κεντρικής και τοπικής εξουσίας να μην αντιμετωπίζουν το πρόβλημα των πλημμυρών, επικαλούμενοι τα «ακραία καιρικά φαινόμενα», ενώ παίζουν κορώνα – γράμματα τη ζωή του λαού και την περιουσία του.
Απουσιάζουν σταθερά σχεδιασμένες παρεμβάσεις σε ζητήματα αντισεισμικής θωράκισης, αντιπλημμυρικής – αντιπυρικής προστασίας, υποδομών Υγείας – Πρόνοιας, σχολικής στέγης, αθλητισμού, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες του λαού. Η γη και η κατοικία σήμερα είναι εμπορεύματα, τα τεχνικά έργα και οι χρήσεις γης σχεδιάζονται και υλοποιούνται με γνώμονα το κέρδος. Γι’ αυτό και η ΕΕ δεν εγκρίνει έργα υποδομής για το λαό, ως επιλέξιμα έργα, διότι αποτελούν κόστος για το κεφάλαιο. Γι’ αυτό δεν έχουν προχωρήσει η ουσιαστική οριοθέτηση και η προστασία των υδατορεμάτων, ενώ οι μελέτες για τεχνικά αντιπλημμυρικά έργα παραμένουν στα συρτάρια, με τους αρμόδιους να προσπαθούν να επιρρίψουν ευθύνες σε υπηρεσιακούς παράγοντες.
Οι καταστροφικές πλημμύρες, αναδεικνύουν – μεταξύ άλλων – τον άναρχο αντιλαϊκό
χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Οικιστική αναρχία, αυθαίρετη και πυκνή δόμηση, μπάζωμα δεκάδων – εκατοντάδων ρεμάτων, δραστικό περιορισμό ελεύθερων χώρων. Ανυπαρξία ενιαίου χωροταξικού σχεδιασμού με γνώμονα τη ικανοποίηση των αναγκών του λαού. Έργα μπορεί να γίνονται, αλλά όχι με κριτήριο την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών. Αποδεικνύεται πως η δίκαιη ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ και η βιώσιμη της ΝΔ, δεν υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, αλλά τα κέρδη του ξενοδοχειακού και εμπορικού κεφαλαίου. Αυτή είναι στο επίκεντρο των προτεραιοτήτων, των επιλογών της κυβέρνησης και της τοπικής διοίκησης, των αναπτυξιακών συνεδρίων που έστηναν τα προηγούμενα χρόνια προσπαθώντας να πείσουν τους Κρητικούς ότι θα γεμίσει η Κρήτη από επενδύσεις και χρήμα, ότι θα γίνει ένα απέραντο εργοτάξιο, ενώ στην πράξη θα εξυπηρετηθούν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και όχι οι πραγματικές λαϊκές ανάγκες. Τουναντίον, θα κληθεί να χρυσοπληρώσει για τη χρήση τους, ο λαός. Η κλιματική αλλαγή είναι μια πραγματικότητα. Δεν ήρθε όμως ως θεϊκή τιμωρία. Είναι το αποτέλεσμα του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης. Ποιος λοιπόν θα προστατέψει το κλίμα και τη φύση ; Εκείνοι που τα κατέστρεψαν ; Μπορεί «ο λύκος να φυλάξει τα πρόβατα» ;
Ο καπιταλισμός, μοναδικό κριτήριο έχει το κέρδος. Απομυζά τον άνθρωπο και καταστρέφει το περιβάλλον. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την όποια κλιματική αλλαγή. Η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνικής βρίσκεται στα χέρια των καπιταλιστών, οι οποίοι επιφέρουν καταστροφικές συνέπειες στην εργατική τάξη, τους αγρότες, τους μικρο-επαγγελματίες, τη νεολαία, τη φύση και τελικά στην κοινωνία. Η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων, η καταλήστευση της εργατικής δύναμης, συνοδεύονται από ληστρική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, ανταγωνισμούς για την ιδιοκτησία και τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, πολέμους. Από τον εντοπισμό των αδιαμφισβήτητων αλλαγών στο κλίμα, τα έντονα καιρικά φαινόμενα που ζήσαμε, έως το σημείο να χρησιμοποιείται η κλιματική αλλαγή από τις κυβερνήσεις του σημερινο καπιταλιστικού κόσμου, για να δικαιολογούν την εγκληματική διαχείριση του φαινομένου σε βάρος των λαών, υπάρχει αβυσσαλέο λογικό άλμα. Επειδή δεν ζούμε στην προϊστορία, ούτε την περίοδο που οι άνθρωποι κατοικούσαν σε πρόχειρες αχυρένιες ή ξύλινες καλύβες. Και τι θα γίνει άραγε όταν η κλιματική αλλαγή κάνει πιο εμφανή την παρουσία της με εντονότερα και συχνότερα «ακραία φαινόμενα»;