provide an attachment id!
[…] Αξιοσημείωτο παράδειγμα, που καταδεικνύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της χώρας μας στην προστασία του περιβάλλοντος, είναι η διοργάνωση της 9ης Διεθνούς Διάσκεψης «Our Ocean Conference» στην Αθήνα.
[…] Αξιοσημείωτο παράδειγμα, που καταδεικνύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της χώρας μας στην προστασία του περιβάλλοντος, είναι η διοργάνωση της 9ης Διεθνούς Διάσκεψης «Our Ocean Conference» στην Αθήνα.
*[…] Πατάμε στις δυνατότητες και τη ριζοσπαστικοποίηση που δημιουργήθηκαν μέσα από την δράση του κινήματος, με την καθοριστική συμβολή του Κόμματος, των χιλιάδων άλλων αγωνιστών που συμπορευτήκαμε μαζί στα μέτωπα για την υπεράσπιση της ζωής και των δικαιωμάτων του λαού. Ενάντια στους πλειστηριασμούς, για την αποκατάσταση των πληγέντων από τις πλημμύρες, από τις πυρκαγιές, για την προστασία του περιβάλλοντος. Για το δικαίωμα στη δωK ρεάν παροχή όλων των υπηρεσιών Υγείας, ενάντια στην υποβάθμιση και την εμπορευματοποίησή της, ενάντια στην υποβάθμιση των πτυχίων και τα ιδιωτικά ΑΕΙ . Για να μην παραγραφεί το έγκλημα των Τεμπών […]
* Tο 9ο «Our Ocean Conference» που φιλοξενεί η χώρα μας (16 – 17Απριλίου) και διοργανώνεται από την Ελληνική Κυβέρνηση, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες, διεθνείς, περιβαλλοντικές Διασκέψεις. Αποτελεί , ταυτόχρονα, ευκαιρία για να εμπεδωθεί σε όλους πως το μέλλον μας, οικολογικά και οικονομικά, εξαρτάται άμεσα από τη θάλασ σα. Γι ‘ αυτό και οι πολιτικές που εστιάζουν στην προστασία της, θα πρέπει να συμπεριληφθούν στις προτεραιότητες της διεθνούς κοινότητας. Στόχος είναι στο πλαίσιο τηςΔιάσκεψης, όπου θα συμμετάσχουν – σχεδόν από κάθε γωνιά του Πλανήτη – κυβερνήσεις, εκπρόσωποι του ιδιωτικού τομέα, ερευνητικά ινστιτούτα, τοπικές αρχές, νέοι (καθώς στις 15/4 θα διεξαχθεί το «Youth Leadership Summit» που εστιάζει στη συμμετοχή των νέων σε πρωτοβουλίες για τη διάσωση των ωκεανών) , κ.ά. , να αναληφθεί μία σειρά δεσμεύσεων για συγκεκριμένες δράσεις, που αφορούν στη βιωσιμότητα των θαλασσών μας. Το μήνυμα της Διάσκεψης είναι ότι η προστασία των θαλασσών – όπως και η κλιματική κρίση – απαιτεί την άμεση συνεργασία όλων, καθώς καιτην ανάληψη δράσης από τον καθένα ξεχωριστά. Ταυτόχρονα, η ναυτιλία και ο τουρισμός βασίζονται, σε μεγάλο βαθμό, στην οικολογική ισορροπία και τη ζωτικότητα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Περίπου το 20% της παγκόσμιας, ποντοπόρου ναυτιλίας είναι ελληνικής ιδιοκτησίας και σημαντικό ποσοστό του ΑΕΠ εξαρτάται από τον τουρισμό. Αναδυόμενες βιομηχανίες, όπως είναι η ανάπτυξη των υπεράκτιων αιολικών, η θαλάσσια βιοτεχνολογία, αλλά και η εξάρτηση του παγκόσμιου εμπορίου από τη ναυτιλία, δείχνουν ότι το μέλλον μας επηρεάζεται, καθοριστικά, από τη θάλασσα. Στο πλαίσιο του Our Ocean Conference, από τους έξι τομείς δράσης που έχει σταθερά η Διάσκεψη, δηλαδή από: 1 ) τις θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές, 2) τη βιώσιμη γαλάζια οικονομία, 3) τη σχέση κλίματος και θαλασσών, 4) την ασφάλεια στη θάλασσα, 5) τη βιώσιμη αλιεία και 6) τη θαλάσσια ρύπανση, η Ελλάδα θα δώσει ιδιαίτερη έμφαση στις εξής πτυχές: στον αειφόρο τουρισμό σε παράκτιες περιοχές και νησιά, στην πράσινη ναυτιλία, στη μείωση της θαλάσσιας ρύπανσης από πλαστικά και μικροπλαστικά και στην πράσινη μετάβαση στη Μεσόγειο. Κατά τη Διάσκεψη, η ελληνική Κυβέρνηση θα προβεί σε περισσότερες από 20 σημαντικές δεσμεύσεις, κάποιες εκ των οποίων θα υλοποιηθούν άμεσα και άλλες, σταδιακά, έως το 2030. Ολες είναι κοστολογημένες και με διασφαλι σμένη χρηματοδότηση. Ειδικότερα, θα ανακοινωθούν δεσμεύσεις αναφορικά με τα εξής: -Τηνάμεση δημιουργία δύο εθνικών θαλάσσιων πάρκων (σήμερα υπάρχει μόνο το πάρκο της Αλοννήσου – Βορείων Σποράδων) , τα οποία θα είναι από μεγαλύτερα στη Μεσόγειο. Το ένα στο Ιόνιο, με κύριο σκοπό την προστασία των θαλάσσιων θηλαστικών που ζουν στην τάφρο του Ιονίου, αλλά και της θαλάσσιας χελώνας Caretta Caretta. Το συγκεκριμένο περιλαμβάνει 13 περιοχές που ανήκουν στο δίκτυο NATURA 2000, αλλά επεκτείνεται και πολύ πέραν αυτών. Το άλλο πάρκο, στο Αιγαίο, θα περιλαμβάνει δεκάδες ακατοίκητες βραχονησίδες και θα αφορά κυρίως στα θαλασσοπούλια και στα θαλάσσια θηλαστικά. Αυτό, περιλαμβάνει 13 περιοχές που ανήκουν στο δίκτυο NATURA 2000, αλλά επεκτείνεται , επίσης, πολύ πέραν αυτών. Τα ακριβή όρια των δύο, νέων θαλάσσιων εθνικών πάρκων θα καθορισθούν μετά από ει δική, επιστημονική μελέτη, μέσα από την οποία θα εξειδικευθούν και οι επιτρεπόμενες χρήσεις. Στα πάρκα θα απαγορεύονται οι ανεμότρατες από το 2026. Και έως το 2030 θα απαγορευτούν οι ανεμότρατες και στις υπόλοιπεςπροστατευόμενες, θαλάσσιες περιοχές. Για την επιτήρησή τους θα αξιοποιηθεί υπερσύγχρονο σύστημα παρακολούθησης, με drones, ραντάρ, δορυφόρους και σκάφη, σε πραγματικό χρόνο. Η εν λόγω πρωτοβουλία λαμβάνεται στη βάση της πολιτικής μας δέσμευση για προστασία του 30% των ελληνικών θαλασσών έως το 2030. Για τη δημιουργία τους θα διατεθούν πόροι από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Παράλληλα, θα ενισχυθεί θεσμικά ο ρόλος του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ) , ενώ άμεση θα είναι η συνεργασία των αρμοδίων με το Λιμενικό Σώμα. – Προς επίτευξη της κυβερνητικής δέσμευσης για μείωση των θαλάσσιων πλαστικών απορριμμάτων κατά 50%, καιτων μικροπλαστικών κατά 30%, έως το 2030, θα αξιοποιηθούν αρ κετές από τις πρωτοβουλίες Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που υλοποιούνται , σήμερα, για τον σκοπό αυτό, υπό τον συντονισμό του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ), που θα ενισχύσει και οικονομικά αυτές τις πρωτοβουλίες. – Θα διατεθούν σημαντικά κονδύλια για την πράσινη μετάβαση των λιμανιών της χώρας, πρωτίστως, από το Ταμείο Απανθρακοποίησης των Νησιών. Σε αυτή την κατεύθυνση, θα παρέχεται ηλεκτρικό ρεύμα στα πλοία κατά την παραμονή τους στα λιμάνια (cold ironing) . -Τέλος, στους βασικούς στόχους της Ελληνικής Κυβέρνησης συμπεριλαμβάνεται η αποκατάσταση, σε ποσοστό 30%, των υποβαθμισμένων θαλάσσιων εκτάσεων έως το 2030, μέσα από δράσεις, όπως για παράδειγμα η φύτευση Ποσειδωνίας (σ.σ. θαλάσσιο χόρτο, ενδημικό στην Μεσόγειο, που σχηματίζει μεγάλα υποθαλάσσια λιβάδια).
*Το νομοσχέδιο αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης, δρομολογώντας ενέργειες σε τρία κομβικά επίπεδα: 1ον Στην προστασία των υδάτων, των δασών και ευρύτερα του φυσικού περιβάλλοντος, μέσω του στρατηγικού σχεδιασμού και της εξειδικευμένης διαχείρισης των υδάτων,του εξορθολογισμού της διαχείρισης, προστασίας και εκμετάλλευσης των δημοσίων δασών, καθώς και του εκσυγχρονισμού του πλαισίου λειτουργίας του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, αντίστοιχα. 2ον Στη δημιουργία βιώσιμων και ανθεκτικών αστικών περιοχών που μπορούν να απορροφήσουν κινδύνους και να ανακάμπτουν από προκλήσεις και πάσης φύσεως κρίσεις, στην καταστολή της αυθαίρετης δόμησης και συμπληρωματικά στην επίλυση συναφών χωροταξικών και πολεοδομικών ζητημάτων. 3ον Στην εκπόνηση προγράμματος για τη μείωση του ενεργειακού κόστους των ευάλωτων νοικοκυριών, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού, των Τοπικών και Γενικών Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων και των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης ανά την Επικράτεια, στην περαιτέρω προώθηση και τον εκσυγχρονισμό των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και γενικότερα στην εύρυθμη λειτουργία της αγοράς ενέργειας για την επίτευξη ενεργειακής ασφάλειας, με έμφαση την προστασία των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
[…] Η λύση έρχεται από ψηλά. Με το σύστημα αυτό θα έχουμε πληροφορίες με τεράστια ακρίβεια, μόλις λίγων εκατοστών, για την πολεοδομία, την παράνομη χρήση των παραλιών και για άλλα. Είναι μια τεράστια ευκαιρία και τεράστια πρόκληση […]
[…] Τα θαλάσσια πάρκα είναι όπως η Natura της ξηράς, όπου κάποιες περιοχές της χώρας έχουν αυξημένη περιβαλλοντική αξία, έτσι και στη θάλασσα κάποιες περιοχές έχουν αυξημένη περιβαλλοντική αξία, γιατί φιλοξενούν σημαντική βιοποικιλότητα, όπως εν προκειμένω τα θηλαστικά, τις φώκιες, τα δελφίνια, που αξίζει και πρέπει να τα προστατεύσουμε ή μπορεί να έχουν υποστεί πολύ σημαντικές πιέσεις από ρύπανση και τα λοιπά και πρέπει να το αποκαταστήσουμε. Παγκόσμια λοιπόν, από τον ΟΗΕ αλλά και από την Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει η δέσμευση να αποκαταστήσουμε ως το 2030 το 30% των θαλασσών μας. Η χώρα μας, η οποία και όχι μόνο, ακολουθεί αλλά είναι και ηγέτιδα στην περιβαλλοντική προστασία, με την επέκταση αυτή της Natura της θάλασσας, επεκτείνει την προστασία εντός των χωρικών υδάτων της Ελλάδας κατά 30%. Θα υπάρξουν μελέτες. Αυτά είναι καθαρά επιστημονικά και περιβαλλοντικά δεδομένα. Θα γίνουν λοιπόν περιβαλλοντικές μελέτες. Οι περιβαλλοντικές αυτές μελέτες θα μας υποδείξουν ακριβώς πού πρέπει να οριοθετήσουμε.[…]
[…] η Ελλάδα ασκεί εξωτερική πολιτική χωρίς καμία διάθεση υποχώρησης στα κυριαρχικά μας δικαιώματα με βάση το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας. Εδώ μιλάμε για κάτι το οποίο είναι περιβαλλοντολογικό. Οι ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης σχεδιάζονται και θα προσδιοριστούν με βάση και στόχο την προστασία του περιβάλλοντος καιτίποτε άλλο και ο καθορισμός ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, που είναι η μόνη διαφορά που έχουμε να συζητήσουμε με την Τουρκία, ευελπιστούμε να επιλυθεί σε επίπεδο διεθνούς δικαίου, όπως έχουμε πει καιτίποτα άλλο. Από κει και πέρα ξεκαθαρίζουμε ότι αυτό δεν έχει να κάνει καθόλου με κάποια πολιτική κίνηση […]
* […] οι επιπτώσεις που θα προκύψουν αφορούν συνολικά τον λαό της Βουλγαρίας αλλά και της Ελλάδας, αφού η εξόρυξη θα επιβαρύνει το φυσικό περιβάλλον, θα επηρεάσει αρνητικά προστατευόμενες περιοχές, όπως το Εθνικό Πάρκο Δέλτα του Έβρου, θα έχει καταστροφική επίδραση σε χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών που θα ρυπανθούν από τοξικά ύδατα. Μεταξύ άλλων αναφέρει : «Σε πρώτη φάση κινδυνεύει ο ίδιος ο Ερυθροπόταμος, τα νερά του οποίου αποτελούν βασική πηγή για την άρδευση τωνχωραφιών. Μια σειρά από τοξικά στοιχεία που θα χρησιμοποιηθούν στην εξόρυξη, όπως αρσενικό, μόλυβδος, χρώμιο, κάδμιο, αντιμόνιο και υδράργυρος, θα κατ ταλήγουν σε αυτόν, αφού θα χρησιμοποιούνται παραποτάμια ύδατα. Σε επόμενη φάση, η χρήση κυανίου για την επεξεργασία του συμπυκνωμένου μεταλλεύματος σε εξωτερική εγκατάσταση στην πόλη της Καρτζάλι (κοντά στον ποταμό Άρδα, ο οποίος στη συνέχεια ει σέρχεται στην Ελλάδα) και άλλων τοξικών στοιχείων και δηλητηρίων, που θα καταλήγουν σε ανοιχτές λεκάνες (εγκαταστάσεις ουρανίων) και στον κρατήρα του ορυχείου, θα αποτελεί επιπρόσθετο παράγοντα κινδύνου, ειδικά όταν προκύψουν πλημμύρες ή κάποια σεισμική δραστηριότητα. Οι εξελίξεις, με την αδειοδότηση από τις κρατικές αρχές της γειτονικής χώρας στο περιβαλλοντικό αυτο έγκλημα, εγείρουν ερωτήματα για το αν και κατά πόσο σχετίζονται και με την εμπλοκή που παρουσιάζεται στην υπόθεση της ανανέωσης της διακρατικής συμφωνίας Ελλάδας – Βουλγαρίας γιατη διοχέτευση υδάτων του ποταμού Αρδα από τα βουλγαρικά φράγματα προς τη χώρα μας, που λήγει τον Ιούνη. Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική κυβέρνηση και η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης πρέπει άμεσα να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να μην προχωρήσει η εξόρυξη. Η μέχρι σήμερα σιωπή τους μεταφράζεται σε συνενοχή.
*Τα έργα έχουν φέρει απίστευτη ταλαιπωρία στους θεσσαλονικείς, αλλά τους έλεγαν ότι είναι έργο υποδομής και όταν τελειώσει, η ζωή τους θα γίνει καλύτερη. Ξεκίνησαν το έργο χωρίς το μισό περασμίνο master plan” του 2012, που προέβλεπε εξωτερικό δακτύλιο για την κυκλοφορία, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν αφόρητες δυσκολίες στην μετακίνηση των πολιτών. Το να γίνει ένα τόσο σημαντικό έργο, με τόσο λάθος τρόπο, θέλει προσπάθεια… Ο λόγος της προσωρινής διαταγής διακοπής εργασιών, είναι γιατί οι φορείς υποστηρίζουν ότι από τα έργα θα επέλθει ανεπανόρθωτη βλάβη στο Σέιχ Σου, καταστροφή του οικοσυστήματος και θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για πλημμύρες. Οκ, αλλά αν είναι αλήθεια και οι αρμόδιοι δεν είδαν ούτε αυτό, τότε μιλάμε για μεγάλο ταλέντο. Στο τέλος το έργο θα ολοκληρωθεί, οι θεσσαλονικείς θα ταλαιπωρηθούν πολύ περισσότερο, αλλά αυτό δεν φαίνεται να τους ενοχλεί…
[…] Σε ό,τι αφορά βεβαίως τις περιοχές για τις οποίες αναφερθήκατε, εγώ είμαι από το νομό Σερρών. Εκεί, ευτυχώς, τουλάχιστον έχουμε κάποια δάση που δεν έχουν πειραχθεί. Υπάρχουν,όμως, άλλα φαινόμενα στην ευρύτερη περιοχή,όπως, για παράδειγμα, οι μεγάλες πυρκαγιές της Θάσου από τη δεκαετία του 1980 και πώς μπόρεσε το νησί από μόνο του να αντισταθεί, διότι η φύση από μόνη της αντιστέκεται και δημιουργεί την αναδάσωση, την ανακύκλωση, αλλά πρέπει να προσέξουμε, στις περιοχές για τις οποίες λέτε, και τους σπόρους.
Τα ίδια τα δέντρα, δηλαδή, δημιουργούν αυτούς τους ώριμους σπόρους, εάν, όμως,το δάσος έχει καεί πριν από 17, 20 χρόνια ή νωρίτερα,δεν μπορούν να δημιουργηθούν αυτοί οι σπόροι.
Άρα, λοιπόν, πρέπει να δούμε και πώς μπορούμε να διαφυλάξουμε αυτό που λέμε αειφόρο ανάπτυξη μέσω της βιοποικιλότητας, αλλά κυρίως για περιοχές που η μορφολογία του εδάφους είναι τέτοια, δηλαδή η κλίση του εδάφους είναι από πάνω από 50% και δεν μπορούν να διατηρηθούν οι σπόροι. Τι κάνουμε σ’ αυτή την περίπτωση και κατά πόσο μας έχει απασχολήσει, για να μην χαθούν και κάποιοι σημαντικοί σπόροι στην Ελλάδα που δημιουργούν αυτό το μεσογειακό ελλαδικό κλίμα της βιοποικιλότητας. Είναι θέματα που νομίζω ότι πρέπει να μας απασχολήσουν και ως Επιτροπή αλλά κυρίως τους επιστήμονες, για να δούμε τι γη θα παραδώσουμε στις επόμενες γενεές μετά από αυτές τις ολέθριες πύρινες λαίλαπες που είχαμε. […] Εμείς ως Ελληνική Λύση το έχουμε πει πολλές φορές ότι πρέπει να προσέξουμε και τα είδη, για παράδειγμα τα πεύκα, τα οποία πρέπει να ευδοκιμήσουν και τα οποία μπορούν να περιορίσουν, ενδεχομένως, κάποια δέντρα με βάση αυτά τα οποία θα επιλεγούν, για να μην έχουμε και πάλι φαινόμενα του μέλλοντος ή τουλάχιστον να αφήσουμε και κάποιες περιοχές στις δενδροφυτεύσεις που γίνονται πιο αραιές για να δημιουργήσουμε και κάποιες αντιπυρικές ζώνες που στο παρελθόν δεν είχαμε, καθώς έχουμε και πολλά ιδιωτικά δάση, πρέπει να το επισημάνουμε και αυτό. […] Εν κατακλείδι, να δούμε τι κάνουμε και με κάποιες διαχειρίσιμες χρήσεις γης βοσκοτόπων, να μη χαθούν αυτοί οι βοσκότοποι γιατί είναι πολύ αναγκαίο και σημαντικό για την ελληνική κτηνοτροφία, καθώς και δασικούς χάρτες ακόμη δεν έχουμε ολοκληρωμένους και πώς μπορείς να πας σε μια αναδάσωση όταν αυτή η χώρα καθυστέρησε πάρα πολύ στη σύνταξη δασικών χαρτών.