Author: Α.Σδούκου

469 – Α.Σδούκου – ΝΔ

provide an attachment id!

[…] Και εδώ αρχίζει το επόμενο βήμα. Είναι η εγκατάσταση μονάδων αποθήκευσης ενέργειας, δηλ. υδροηλεκτρικά/αντλησιοταμιευτικά και μπαταρίες, προκειμένου να αντιμετωπισθεί με περιβαλλοντικά βιώσιμο τρόπο η στοχαστικότητα των ΑΠΕ και να αποφευχθούν οι περικοπές της παραγωγής τους. Και εδώ, όπως και στις ΑΠΕ, η ανάπτυξη θα βασιστεί στην κινητοποίηση του ιδιωτικού κεφαλαίου, με τη συνδρομή κρατικών ενισχύσεων, όπου είναι δυνατόν μέσα από διαγωνιστικές διαδικασίες, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι ανά μονάδα αποθήκευσης κρατικές δαπάνες. Επίκειται η έναρξη του πρώτου διαγωνισμού υπό την εποπτεία της ΡΑΑΕΥ, με στόχο να εγκατασταθούν μονάδες μπαταριών συνολικής ισχύος άνω των 900 MW σταθμών μέχρι το 2025. Υπό κατασκευή βρίσκεται επίσης αντλησιοταμιευτικός σταθμός 690 MW και υδροηλεκτρικός σταθμός 160 MW. Για τον σκοπό της ανάπτυξης της αποθήκευσης «πράσινης» ενέργειας αξιοποιούνται κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.

Η ενεργειακή μετάβαση όμως περιλαμβάνει ως βασική συνιστώσα της και τη συμμετοχή των πολιτών, είτε αυτόνομα είτε υπό τη μορφή Ενεργειακών Κοινοτήτων, τη λεγόμενη «ενεργειακή δημοκρατία». Πρώτη σημαντική πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση είναι το πρόγραμμα «φωτοβολταϊκά στη στέγη» που ξεκίνησε το Μάιο και επιχορηγεί την εγκατάσταση σε νοικοκυριά φ/β συστημάτων με μπαταρία, και σε αγροτικές εκμεταλλεύσεις φ/β συστημάτων με ή χωρίς μπαταρία, με το σύστημα net metering. Ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος είναι 238 εκατ. ευρώ, από πόρους του ΤΑΑ. Η παρέμβαση αυτή θα επεκταθεί και στις επιχειρήσεις του δευτερογενούς τομέα, όπου ετοιμάζεται πρόγραμμα για την προώθηση της αυτοπαραγωγής με μπαταρίες προϋπολογισμού 160 εκατ. €, καθώς και του τριτογενούς τομέα σε συνδυασμό με δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας. Επίσης, ετοιμάζεται πρόγραμμα προϋπολογισμού 100 εκατ. ευρώ για την επιχορήγηση Ο.Τ.Α. για την εγκατάσταση συστημάτων αυτοπαραγωγής με σκοπό την τροφοδότηση ευάλωτων νοικοκυριών.

Είναι όμως γνωστό ότι η «πράσινη» ηλεκτροπαραγωγή πρέπει να συνδυαστεί και με εξοικονόμηση ενέργειας για να επιτευχθεί κλιματική ουδετερότητα σε ορατό χρονικό ορίζοντα. Άλλως θα κυνηγάμε ένα διαρκώς απομακρυνόμενο στόχο. Η εξοικονόμηση ενέργειας είναι κάτι που πρέπει να διατρέξει ολόκληρη την κοινωνία, από τον τρόπο ζωής (μετακινήσεις με μέσα μαζικής μεταφοράς, θερμοκρασιακή ρύθμιση χώρων, μετάθεση καταναλώσεων εκτός ωρών αιχμής όπου αυτό είναι εφικτό, κλπ), μέχρι την ανακαίνιση των κτιρίων (θερμομονώσεις, διπλά κουφώματα, κλπ.) και την αλλαγή των συσκευών με αντίστοιχες χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης. Αρωγός στην προσπάθεια αυτή είναι τα προγράμματα «Εξοικονομώ» τα οποία όχι μόνο συνεχίζονται, αλλά έχουν ενισχυθεί αποφασιστικά: Από το 2020 μέχρι σήμερα έχουμε ξεκινήσει προγράμματα για νοικοκυριά συνολικού προϋπολογισμού 3,1 δισεκ. €: «Εξοικονομώ-Αυτονομώ» (2020), «Εξοικονομώ 2021» (α κύκλος 2021 και β κύκλος 2022), «Ανακαινίζω-Εξοικονομώ για νέους», «Ανακυκλώνω-Αλλάζω συσκευή» «Ανακυκλώνω-Αλλάζω θερμοσίφωνα» και «Εξοικονομώ 2023». Επί πλέον, αντίστοιχο πρόγραμμα «τρέχει» και για τα δημόσια κτίρια (πρόγραμμα «ΗΛΕΚΤΡΑ», προϋπολογισμού 640 εκατ. €). Θα συνεχίσουμε να σχεδιάζουμε και νέα προγράμματα προς αυτή την κατεύθυνση διότι με τον τρόπο αυτο, όχι μόνο αναβαθμίζονται ενεργειακά τα κτίρια και οι δημόσιες υπηρεσίες, αλλά ενισχύεται και η οικονομία αφού ο κλάδος αυτός έχει ισχυρή εγχώρια προστιθέμενη αξία.

Σημαντικό βήμα προς την ενεργειακή μετάβαση αποτελεί τέλος ο σχεδιασμός μας για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης. Τα προγράμματα για την επιδότηση της αγοράς ηλεκτροκίνητων οχημάτων συνεχίζονται («Κινούμαι Ηλεκτρικά» συνολικού προϋπολογισμού 100 εκατ. €, «Πράσινα ΤΑΞΙ» με προϋπολογισμό 40 εκατ. €) ενώ αναμένεται να ξεκινήσει σύντομα και η εισαγωγή ηλεκτροκίνητων οχημάτων με μπαταρίες ή κυψέλες καυσίμου υδρογόνου στις αστικές συγκοινωνίες. Ταυτόχρονα, εστιάζουμε περισσότερο στη δημιουργία επαρκούς δικτύου δημόσια προσβάσιμων σταθμών φόρτισης με το πρόγραμμα «Φορτίζω Παντού» προϋπολογισμού 80 εκατ. ευρώ που ξεκίνησε τον προηγούμενο μήνα, καθώς και με την προκήρυξη από τους Δήμους διαγωνισμών για την εγκατάσταση τέτοιων σταθμών σε όλη την Ελλάδα σε υλοποίηση των 312 τοπικών Σχεδίων Φόρτισης Ηλεκτρικών Οχημάτων που έχουν ήδη εκπονηθεί. Είναι φανερό ότι μόνο η ύπαρξη πυκνού και λειτουργικού δικτύου σταθμών φόρτισης θα άρει τις επιφυλάξεις των πολιτών για την ηλεκτροκίνηση. Στο πλαίσιο αυτό, ο σχεδιασμός προβλέπει τη δημιουργία 13.000 δημόσια προσβάσιμων σταθμών φόρτισης μέχρι το τέλος του 2025 (από 3.200 περίπου σήμερα) και την εκθετική αύξησή τους σε 100.000 μέχρι το 2030.

Η ενεργειακή μετάβαση είναι μια μακρά διαδικασία. Με τον σωστό σχεδιασμό, τη συμμετοχή των πολιτών και τη χρηματοδοτική αρωγή των κοινοτικών ταμείων, ευελπιστούμε να πετύχουμε τον στόχο της απεξάρτησης από τα συμβατικά καύσιμα, από τον οποίο μόνο οφέλη αναμένονται για το περιβάλλον και την οικονομία μας. Και πολύ περισσότερο αν αναλογιστούμε ότι ως χώρα έχουμε ευλογηθεί με πλούσιο ηλιακό και αιολικό δυναμικό που καλούμαστε να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

443 – Α.Σδούκου – ΝΔ

provide an attachment id!

Έχοντας ολοκληρώσει πλέον την κυβερνητική μας θητεία αν
υπάρχει κάτι το οποίο έχουμε
συνειδητοποιήσει βαθιά όσοι
είχαμε την τιμή να κατέχουμε
τις πολιτικές θέσεις ευθύνης στο υπουργείο
Περιβάλλοντος και Ενέργειας είναι
το γεγονός ότι στη μακρά πορεία προς τον
στόχο της κλιματικής ουδετερότητας θα
αντιμετωπίζουμε συνεχείς προκλήσεις και
προβλήματα Καιτούτο διότι ο μετασχηματισμός
αυτός η επιλογή της εφαρμογής
πολιτικών που αποσκοπούν οτην κλιματική
ουδετερότητα αφορά όλη την οικονομική
και κοινωνική δραστηριότητα της χώρας
αφορά όλους τους πολίτες και όλες τις
επιχειρήσεις ακουμπάει σχεδόν και τον
πυρήνα εθνικών και γεωπολιτικών σχεδιασμών
και ανταγωνισμών
Συνεχώς δε θα πρέπει να επιλέγουμε
μεταξύ διαφόρων λύσεων και προτεραιοτήτων
με σκοπό αφενός η ενεργειακή
μετάβαση να συντελεσθεί με το μικρότερο
δυνατό κόστος και με προστασία των
ευάλωτων νοικοκυριών αφετέρου δε να
αποβεί τελικά επωφελής για την εθνική
οικονομία και τη γεωπολιτική θέση της
Ελλάδος Θέλουμε εν ολίγοις να μετατρέψουμε
τις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής
σε ευκαιρίες εξέλιξης της χώρας
εκμεταλλευόμενοι πάντα τα συγκριτικά
μας πλεονεκτήματα
Σε αυτό το πλαίσιο και με γνώμονα τα
ανωτέρω έχουμε θέσειτις εξής προτεραιότητες
τις οποίες ήδη υπηρετήσαμε την
τετραετία 2019-2023 και ευελπιστούμε να
συνεχίσουμε να υπηρετούμε σε μια επόμενη
κυβερνητική θητεία εφόσον ο ελληνικός
λαός ανανεώσει την εμπιστοσύνη του στο
πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη και
της Νέας Δημοκρατίας
Καταρχήν και αχ πρώτη προτεραιότητα
προκρίνουμε και εφαρμόζουμε πολιτικές
εξοικονόμησης ενέργειας Ως γνωστόν η
ενέργεια που δεν καταναλώνεται είναι η
φθηνότερη και καθαρότερη Δεδομένου
ότι η χώρα μας διαθέτει ένα κτιριακό δυναμικό
χαμηλής ενεργειακής απόδοσης η
ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων είναι
απαραίτητη για την επίτευξη των στόχων
της ενεργειακής μετάβασης
Η συνεισφορά όλων των χρηματοδοτικών
προγραμμάτων που μαζικά υλοποιήσαμε
τα προηγούμενα έτη ήταν καθοριστική
οτο σκέλος της εξοικονόμησης αλλά καιτης
εγχώριας προστιθέμενης αξίας Θα χρειαστεί
ωσιόσο να συνεχίσουμε με ένα μείγμα
πολιτικών και κινήτρων απευθυνόμενο οτο
σύνολο των τελικών καταναλωτών
Συμπληρωματικά προς την εξοικονόμηση
ενέργειας στόχος μας είναι να απογειώσουμε
την αυτοπαραγωγή και ιδιοκατα
νάλωση τα επόμενα χρόνια δίνοντας τη
δυνατότητα στους πολίτες να παράγουν
να καταναλώνουν αλλά και να αποθηκεύουν
ΑΠΕ Η αρχή έγινε με το πρόγραμμα
Φωιοβολταϊκά στη στέγη το οποίο ήδη
βρίσκεται σε εξέλιξη και εκτιμάται ότι θα
οδηγήσει στην τοποθέτηση 200.000 συστημάτων
αυτοπαραγωγής
Δεύτερη προτεραιότητα ήταν από την αρχή
της θητείας μας και παραμένει η επέκταση
της εγχώριας ηλεκτροπαραγωγής από
ΑΠΕ Από την ανάληψη των καθηκόντων
μας το 2019 μέχρι σήμερα έχουν εγκατασταθεί
οτο ηλεκτρικό σύστημα της χώρας
νέες ΑΠΕ ισχύος περίτων 3,6 6ν κυρίως
φωτοβολταϊκά και αιολικά
Στο τέλος του 2022 η συνολική εγκατεστημένη
ισχύς των ΑΠΕ συμπεριλαμβανομένων
των μεγάλων υδροηλεκτρικών
ανερχόταν σε 13,4 ΟΥΥ και αποτελούσε το
60 της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος
ηλεκτροπαραγωγής σε όλη την ελληνική
επικράτεια Δεν μένουμε όμως εδώ η προσπάθεια
αυτή θα συνεχιστεί με τη στόχευση των πολιτικών μας πλέον να στρέφεται
στις εγκαταστάσεις καθαρής αποθήκευσης
ενέργειας τους σταθμούς μπαταριών και
στα μεγάλα υδροηλεκτρικά/αντλησισιαμι
ευτικά έργα Στο πλαίσιο αυτό ήδη ετοιμάζεται
διαγωνισμός για την εγκατάσταση
1 6ν σταθμών μπαταριών με ενισχύσεις
από το Ταμείο Ανάκαμψης ενώ κατασκευάζεται
ήδη ο πρώτος μεγάλος αντλησιστα
μιευτικός σταθμός της χώρας ισχύος 690
Μν καθώς και ένας νέος υδροηλεκτρικός
σταθμός 160 Μν Στηρίζουμε τις ΑΠΕ στη
νέα εποχή με πολιτικές ενσωμάτωσης των
δυνατοτήτων που παρέχει η αποθήκευσης
ενέργειας η οποία οτο μέλλον θα αποτελεί
το βασικό εργαλείο διαχείρισης της οτο
χαοτικότητάς τους
Τρίτη προτεραιότητά μας είναι ο συνολικός
εξηλεκτρισμός της οικονομίας
προκειμένου να επιτευχθεί η σταδιακή
αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων
από ηλεκτρισμό παραγόμενο από ΑΠΕ Η
συγκεκριμένη οτόχευση αποτελεί πανευρωπαϊκή
στρατηγική και στο πλαίσιο εφαρμογής
της προωθούμε την ηλεκτροκίνηση με
ειδικά προγράμματα ενίσχυσης της αγοράς
ηλεκτρικών οχημάτων εστιάζοντας μεταξύ
άλλων στα οχήματα πόλεων μεγάλης κυκλοφορίας
όπως τα Ταξί
Ενδεικτικά αναφέρω ότιτο 2022 το 7,9
των νέων συνολικών ταξινομήσεων αποτελείτο
από ηλεκτρικά ή υβριδικά αυτοκίνητα
έναντι ανπ’στοιχου ποσοστού μόλις
0,4 το 2019 Επιπλέον έχοντας αναγνωρίσει
τη σημασία της ύπαρξης επαρκούς
δικτύου σταθμών φόρτισης εγκαινιάσαμε
προ ολίγων ημερών το φιλόδοξο πρόγραμμα
Φορτίζω παντού το οποίο στοχεύει
στην εγκατάσταση επιπλέον 8.000 δημόσια
προοβάσιμων σταθμών ταχείας φόρτισης
έναντι συνόλου 3.200 υφιστάμενων
σταθμών φόρτισης με απώτερο τελικό
στόχο να φθάσουμε στους 100.000 εγκατεστημένους
σταθμούς φόρτισης μέχρι το
2030 Πέραν των μεταφορών αντίστοιχες
πολιτικές εξηλεκτρισμού προωθούνται και
στον κτιριακό τομέα με την εγκατάσταση
αντλιών θερμότητας και την απαγόρευση
από την 1η Ιανουαρίου 2025 της πώλησης
και εγκατάστασης καυστήρων πετρελαίου
θέρμανσης σύμφωνα με τον ισχύοντα Εθνικό
Κλιματικό Νόμο
Επόμενη προτεραιότητά μας αλλά ουδό¬
λως κατώτερη από πλευράς σημασίας είναι
η διασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας
και της σταθερότητας των τιμών τόσο της
χονδρεμπορικής όσο καιτης λιανικής αγοράς
ηλεκτρικής ενέργειας κατά τη διάρκεια
της ενεργειακής μετάβασης Για τον σκοπό
αυτόν οι πολιτικές μας περιλαμβάνουν τη
διαφοροποίηση των πυλών εισαγωγής φυσικού
αερίου στη χώρα με την εγκατάσταση
νέων πλωτών σταθμών υποδοχής υγροποιημένου
φυσικού αερίου ενισχύοντας με τον
τρόπο αυτόν και τον γεωπολιτικό ρόλο της
χώρας μας Επίσης παρεμβαίνουμε άμεσα
σε περιπτώσεις δυσλειτουργίας της αγοράς
όπως η περίπτωση του δεύτερου εξαμήνου
του 2022 με την υιοθέτηση του προσωρινού
μηχανισμού επιστροφής εσόδων ηλεκτροπαραγωγών
καιτην αναστολή της εφαρμογής
ρητρών αναπροσαρμογής στατιμολόγια των
προμηθευτών ηλεκτρικής ενέργειας Ταυτόχρονα
συμμετέχουμε ενεργά στον διάλογο
για την εξέλιξη του μοντέλου-οτόχου οτην
ενιαία ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας και πρωτοπορούμε
με προτάσεις και παρεμβάσεις
οι οποίες μετατρέπονται σε πανευρωπαϊκές
πολιτικές και κατευθύνσεις
Αλλες προτεραιότητες μας συμπεριλαμβάνουν
την προστασία των ευάλωτων νοικοκυριών
με το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο
καθώς και με ειδικές προβλέψεις για
επιπλέον ενισχύσεις των ευάλωτων συμπολιτών
μας σε όλα τα ενεργά προγράμματα
εξοικονόμησης ενέργειας αυτοπαραγωγής
ηλεκτροκίνησης κ.λπ Επίσης η δίκαιη
μετάβαση σπς λιγνιτικές περιοχές με ειδικά
προγράμματα και ειδικές δράσεις
για τη διατήρηση της τηλεθέρμανσης και
την ανάπτυξη των περιοχών αυτών που
πλήττονται ιδιαίτερα από την ενεργειακή
μετάβαση Ιδιαίτερη μέριμνα λαμβάνουμε
και για τα μη διασυνδεδεμένα νησιά για
τα οποία υλοποιούμε ένα ευρύ πρόγραμμα
ηλεκτρικών διασυνδέσεων με το ηπειρωτικό
σύστημα η ολοκλήρωση του οποίου
θα επιτρέψει την απόσυρση των παλαιών
ρυπογόνων πετρελαϊκών σταθμών και θα
διασφαλίσει την απρόσκοπτη ενεργειακή
τροφοδοσία τους ενώ θα ωφελήσει σημαντικά
και όλους τους τελικούς καταναλωτές
μέσω της σημαντικής μείωσης των
ρυθμιζόμενων χρεώσεων ΥΚΩ
Κλείνοντας θα ήθελα νατονίσω ότι στην
πρώτη γραμμή από πλευράς προτεραιοτήτων
μας βρίσκεται πλέον και η ανάπτυξη
εγχώριας παραγωγής εξοπλισμού ο οποίος
πλαισιώνει και προωθείτην ενεργειακή μετάβαση
παραγωγή Μβάε ϊπ 0γθ6Ο5 Θεωρούμε
ότιτόσοτο επιστημονικό δυναμικό
όσο και οι προοπτικές της ελληνικής και
ευρωπαϊκής αγοράς ευνοούν τη οτόχευση
αυτή η οποία είναι και η μόνη που μπορεί
να εξασφαλίσει ότι η ενεργειακή μετάβαση
δεν θα συνοδευθεί από νέες εξαρτήσεις
και θα ενισχύσει αντί να αποδυναμώσει
την εγχώρια οικονομία

140 – Α.Σδούκου – ΝΔ

provide an attachment id!

[…] Ο ηλεκτροπαραγωγικός τομέας της ΔΕΗ, είτε είναι κρατική ή ιδιωτική ή οτιδήποτε ενδιάμεσο οραματίζονται, έχει συγκεκριμένα κόστη παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, τα κυριότερα εκ των οποίων εξαρτώνται από διεθνή ενεργειακά «προϊόντα»: το φυσικό αέριο και την τιμή των Δικαιωμάτων Εκπομπών Αερίων Θερμοκηπίου που προσδιορίζονται από τις διεθνείς Αγορές. Παράλληλα, ο τομέας προμήθειας της ΔΕΗ αγοράζει στην ίδια χονδρεμπορική αγορά που αγοράζουν και όλοι οι άλλοι Προμηθευτές, σε τιμές που προσδιορίζονται κυρίως από τη διακύμανση αυτού του κόστους παραγωγής. Αυτό είναι το μοντέλο-στόχος που εφαρμόζεται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις αγορές ηλεκτρισμού, το μοντέλο που ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε με την ίδρυση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας. Με αυτούς τους κανόνες δραστηριοποιούνται όλες οι εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας, παραγωγοί, προμηθευτές και καθετοποιημένοι, σε όλη την Ευρώπη, χωρίς να διαφοροποιούνται ανάλογα με το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς. Συνεπώς, καμία ωφέλεια δεν θα είχαμε αφού και πάλι τα βασικά κόστη του ηλεκτρισμού θα είναι άμεσα συνδεδεμένα με τις τιμές φυσικού αερίου και Δικαιωμάτων Εκπομπών Αερίων Θερμοκηπίου.

Αντίστοιχα για την Helleniq Energy, μέχρι πρότινος ΕΛΠΕ, παρατηρήσαμε αύξηση των διεθνών τιμών πετρελαίου, αύξηση σε όλο το μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας (θαλάσσια μεταφορά κλπ). Τα κρατικοποιημένα ΕΛΠΕ θα αγόραζαν αργό φθηνότερα ή θα ναύλωναν τάνκερ φθηνότερα, ώστε να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κρίσης ρίχνοντας της τιμές;

[…] Επαναλαμβάνω, λοιπόν, ότι η κρατικοποίηση δεν συνιστά λύση Κάτι που αποδεικνύεται και από την ευρωπαϊκή πρακτική κατά τη διάρκεια της κρίσης – που συχνά αλλά ψευδεπίγραφα μας υπενθυμίζουν τον τελευταίο καιρό. Ναι, η Γαλλία κρατικοποίησε το εναπομείναν 14% της EDF που ήταν υπό ιδιωτικό έλεγχο. Ναι, η Γερμανία πήρε στον έλεγχό της την UNIPER. Και στις δύο όμως αυτές περιπτώσεις κρατικοποιήθηκαν οι ζημιές των εταιρειών αυτών – πλήρωσε δηλαδή ο φορολογούμενος τις άστοχες επιχειρηματικές επιλογές δύο ενεργειακών κολοσσών που «γονάτισαν» με αφορμή την κρίση. Στην Ελλάδα όμως έχουμε το ακριβώς αντίθετο παράδειγμα: τα ΕΛΠΕ και η ΔΕΗ, με αποφασιστική παρότι μειοψηφική συμμετοχή του Δημοσίου, είναι εταιρείες υγιείς και επιστρέφουν αξία στον φορολογούμενο […]

Πέρα από λάθη και παλινωδίες του παρελθόντος, το ζήτημα των υδρογονανθράκων μας αναδεικνύεται και πάλι σε ζήτημα πρώτης γραμμής μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η Ευρώπη αποφάσισε να απεξαρτηθεί από τους υδρογονάνθρακες της Ρωσίας, αντιλαμβανόμενη επιτέλους ότι η «μονοκαλλιέργεια» στην προμήθεια ορυκτών καυσίμων είναι συνταγή για αποτυχία. Ο ρόλος όμως του φυσικού αερίου ως «καυσίμου – γέφυρας» ως το net-zero το 2050 παραμένει αναλλοίωτος καθώς, πολύ απλά, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση τροφοδοσίας της Ευρώπης αυτά τα χρόνια – οτιδήποτε άλλο είναι ευχολόγιο και όχι ουσιαστική ενεργειακή πολιτική που διασφαλίζει ταυτόχρονα και την μετάβαση αλλά και την ενεργειακή ασφάλεια και επάρκεια. Και ας μην ξεχνάμε ότι το ευρωπαϊκό net zero είναι η πιο φιλόδοξη τροχιά που έχει χαραχτεί – άλλες χώρες και ήπειροι έχουν τοποθετήσει τα δικά τους σχέδια για εκμηδενισμό των εκπομπών ακόμα πιο πίσω χρονικά. Οπότε το χρονικό «παράθυρο ευκαιρίας» για εκμετάλλευση των εγχωρίων κοιτασμάτων αερίου στενεύει μεν, είναι όμως υπαρκτό σήμερα και, λόγω της διακοπής της τροφοδοσίας από τη Ρωσία, πιο επιτακτικό από ποτέ.

Πέραν αυτού όμως, το ζήτημα της εκμετάλλευσης των εγχώριων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων υπηρετεί και τη συνολική ενεργειακή πολιτική της Κυβέρνησης την τελευταία τετραετία για να καταστεί η Ελλάδα διεθνές ενεργειακό «hub». Την πολιτική αυτή εφαρμόζουμε με μια σειρά από στρατηγικές: διεθνείς διασυνδέσεις αερίου και ηλεκτρισμού, ενεργειακή διπλωματία αλλά και συμβολή στην ασφάλεια εφοδιασμού της ΝΑ Ευρώπης και της ΕΕ γενικότερα – και εδώ εντάσσονται τόσο οι υδρογονάνθρακες όσο και η εισαγωγή πράσινης ενέργειας από φωτοβολταϊκά από την Αφρική και η προώθησή της στην Κεντρική Ευρώπη.

Επομένως, από εμένα ένα κατηγορηματικό «ναι» στην προοπτική εκμετάλλευσης των εγχώριων κοιτασμάτων που όχι μόνο δεν υποβαθμίζουν την πράσινη μετάβαση αλλά, αντίθετα, την διευκολύνουν και την υπηρετούν. Και αυτό το λέω ως Γενική Γραμματέας της Κυβέρνησης που έκανε όσα καμία άλλη για την πράσινη μετάβαση, που κατάφερε να συνδέσει μέσα σε έναν μόνο χρόνο, το 2022, 60% περισσότερα ΑΠΕ από όσα είχε καταφέρει να συνδέσει η προηγούμενη Κυβέρνηση Σύριζα ολόκληρη την τετραετία 2015 – 2018 (1.6GW φέτος έναντι 965GW το 2015 – 2018)!

[…]

Η απλοποίηση της αδειοδοτικής διαδικασίας, η ανανέωση του σχήματος στήριξης μέσω διαγωνισμών, η ψηφιοποίηση των διαδικασιών, οι επενδύσεις στα δίκτυα Μεταφοράς και Διανομής, ο εξορθολογισμός στην κατανομή του ηλεκτρικού χώρου, αυτά και άλλα πολλά συνετέλεσαν στο να είναι η Ελλάδα ξανά πρωτοπόρος στον τομέα των Ανανεώσιμων.

Αρκεί όμως αυτό; Σε καμία περίπτωση. Γι’αυτό και είμαστε έτοιμοι, με ακόμα πιο στοχευμένες πολιτικές και μέτρα. Προς το σκοπό αυτό, παρακολουθούμε στενά τα τεκταινόμενα στις Βρυξέλλες: ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν, για παράδειγμα, ο χαρακτηρισμός των ΑΠΕ ως έργων υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος αλλά και ο προσδιορισμός περιοχών ως «go to areas» για ταχύτερη διαδικασία ωρίμανσης έργων ανανεώσιμων. Αναγνωρίζουμε την ανάγκη για σημαντικές επενδύσεις στα δίκτυα και υπάγουμε για χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ έργα για διασυνδέσεις, υποσταθμούς, υπογειοποιήσεις, ώστε να «ανοίξει» το δυνατόν περισσότερος ηλεκτρικός χώρος. Παράλληλα, αναδεικνύουμε την οικονομικότητα των ανανεώσιμων διευκολύνοντας τη μετάβασή τους σε καθεστώς αγοράς μέσω της διευκόλυνσης σύναψης διμερών συμβάσεων αγοραπωλησίας μεταξύ παραγωγών ΑΠΕ και καταναλωτών.

[…]

Ειδικά στο θέμα εξοικονόμησης ενέργειας έχουμε δώσει, πιστεύω, το πιο εμφατικό «δείγμα γραφής» από όλες τις ενεργειακές πολιτικές μας, ακόμα και από τα ΑΠΕ. Το 50% του Πράσινου Πυλώνα του Ταμείου Ανάκαμψης διατέθηκε σε δράσεις εξοικονόμησης. Προγράμματα κτιριακής αναβάθμισης και εξοικονόμησης ενέργειας για κατοικίες («ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ ΚΑΤ’ΟΙΚΟΝ») και δημόσια κτίρια («ΗΛΕΚΤΡΑ»), δέσμη μέτρων εξοικονόμηση ενέργειας για επιχειρήσεις του τουρισμού, του τριτογενούς τομέα και της βιομηχανίας («ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ – ΕΠΙΧΕΙΡΩ»), προγράμματα αντικατάστασης ενεργοβόρων συσκευών και αγοράς ηλιακών θερμοσιφώνων («ΑΛΛΑΖΩ ΣΥΣΚΕΥΗ»), πρόγραμμα οικιακών φωτοβολταϊκών («ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ») διαμορφώνουν ένα πλήρες πλαίσιο για την πιο ορθολογική, αποδοτική και έξυπνη χρήση ενέργειας από ιδιώτες, επιχειρήσεις και τον δημόσιο τομέα.

Παρόλα αυτά, πρώτοι εμείς αναγνωρίζουμε ότι στην ενεργειακή αποδοτικότητα και εξοικονόμηση μπορούμε, και πρέπει, σαν χώρα να κάνουμε περισσότερα. Την νέα τετραετία, πέρα από τη συνέχιση των εξαιρετικά επιτυχημένων προαναφερθεισών πολιτικών, μπορούμε θεωρώ να εστιάσουμε περισσότερο σε πιο έξυπνες και ψηφιακές λύσεις διαχείρισης ενέργειας, ώστε να φέρουμε τα οφέλη της τεχνολογίας και τις βέλτιστες πρακτικές άλλων χωρών στις ενεργειακές μας συνήθειες. Με όπλο τα έξυπνα δίκτυα και με βασική στρατηγική την μεγαλύτερη πληροφόρηση και ουσιαστικότερη συμμετοχή του καταναλωτή στην παραγωγή και χρήση ενέργειας, θα ενθαρρύνουμε αλλαγές από την πλευρά της κατανάλωσης ώστε να εκμεταλλευόμαστε όλοι τα πολλά οφέλη από την ανανεώσιμη παραγωγή.

[…]

Ξεκινώ ξεκαθαρίζοντας κάτι: η απολιγνιτοποίηση δεν είναι μια εμμονή, μια «παραξενιά» του Πρωθυπουργού και όσων από εμάς τη στηρίζουμε. Είναι μια εξέλιξη επιβεβλημένη για λόγους περιβαλλοντικούς, οικονομικούς, νομικούς και ηθικούς. Ο λιγνίτης πρέπει να φύγει γιατί στο δρόμο προς το net zero τα ορυκτά καύσιμα στην ηλεκτροπαραγωγή δεν έχουν ρόλο. Πρέπει να φύγει γιατί είναι ακριβός και θα γίνεται ολοένα ακριβότερος, όσο τα κοιτάσματα εξαντλούνται και όσο το Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών αυστηροποιείται. Ήδη μάλιστα το κόστος των λιγνιτικών μονάδων ξεπερνά αρκετά πλέον το αντίστοιχο κόστος μονάδων ΦΑ, εικόνα που είχε αντιστραφεί για ένα μεγάλο διάστημα εντός της ενεργειακής κρίσης. Πρέπει να φύγει γιατί η Ελλάδα, ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλει να συμβάλει στους ενωσιακούς στόχους κατά τις δυνάμεις της αλλά και να ασπαστεί την φιλοδοξία της Ένωσης να καταστεί η πρώτη κλιματικά ουδέτερη ήπειρος του πλανήτη. Και πρέπει να φύγει γιατί είναι κοινωνικά άδικο να σηκώνουν στις «πλάτες» τους δύο μόνο περιοχές τηνεξυπηρέτηση των ενεργειακών αναγκών όλης της χώρας, υφιστάμενες ταυτόχρονα περιβαλλοντική υποβάθμιση και καταδικαζόμενες σε αναπτυξιακό αδιέξοδο. Και το σχέδιο για την ομαλή μετάβαση σε ένα μείγμα χωρίς λιγνίτη, αλλά και σε ένα αναπτυξιακό μοντέλο για τις λιγνιτικές περιοχές που θα αποσυνδεθεί ομαλά από την παραγωγική «μονοκαλλιέργεια» ορυχείων και ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων, πρέπει να χαραχθεί και να υλοποιηθεί όχι σήμερα, χθες! Αυτό το μοντέλο μάλιστα πήρε σάρκα και οστά με το Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης (ΣΔΑΜ), που αποτελεί τον οδικό χάρτη για την αναδιάρθρωση του παραγωγικού μοντέλου των περιοχών που επί δεκαετίες σήκωσαν το βάρος του ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας.

Επομένως ναι, στο τέλος του 2028 δεν βασιζόμαστε στην ηλεκτρική ενέργεια από στερεά ορυκτά καύσιμα, όπως και νομοθετικά δεσμευτήκαμε με τον Κλιματικό Νόμο. Με την τροχιά που χαράξαμε την τετραετία 2019 – 2023 ουσιαστικά εγγυώμαστε ότι το 2028 το ενεργειακό μας σύστημα, με σημαντικότατη διείσδυση ΑΠΕ, με στιβαρά δίκτυα και σημαντική ικανότητα αποθήκευσης της «καθαρής» ενέργειας και με εξασφαλισμένη την ενεργειακή ασφάλεια μέσω των δικτύων και των νέων πυλών εισόδου φυσικού αερίου, θα επιτρέπει τη μετάβαση σε ένα ενεργειακό μείγμα χωρίς την παρουσία του λιγνίτη.

151 – Α.Σδούκου – ΝΔ

provide an attachment id!

Το όραμα για πλήρη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2050 δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με τις ΑΠΕ και τον εξηλεκτρισμό της οικονομίας, διότι υπάρχουν και τομείς που αυτό δεν είναι τεχνικά εφικτό, όπως ορισμένοι κλάδοι της βαριάς βιομηχανίας, καθώς και οι τομείς των βαρέων οδικών μεταφορών, της ναυτιλίας και της αεροπλοΐας. Στους τομείς αυτούς η αποανθρακοποίηση θα επιτευχθεί με το «πράσινο» υδρογόνο, δηλ. υδρογόνο παραγόμενο από ΑΠΕ μέσω ηλεκτρόλυσης. Η τεχνολογία παραγωγής υδρογόνου με τον τρόπο αυτόν είναι ήδη ώριμη, ενώ εξελίσσεται και η έρευνα για την αντιμετώπιση των τεχνικών και οικονομικών προβλημάτων στους τομείς χρήσης του υδρογόνου. Εκτιμάται ότι το διάστημα μέχρι το 2030 θα είναι κρίσιμο για την ωρίμανση των τεχνολογιών χρήσης του υδρογόνου στους «δύσκολους να εξηλεκτρισθούν» αυτούς τομείς, ενώ μετά το 2030 θα εκδηλωθεί η ραγδαία ανάπτυξη του υδρογόνου, περίπου όπως έγινε και με τις ΑΠΕ. Σε κάθε περίπτωση, αναγνωρίζουμε τη μελλοντική σημασία του υδρογόνου, αλλά και τη σημερινή κατάσταση της τεχνολογίας που δεν μας επιτρέπει βιαστικές αποφάσεις. Αναμένουμε επίσης την εκδήλωση πρωτοβουλιών σε επίπεδο Ε.Ε. που θα επιτρέψουν τη χρηματοδότηση των επενδυτικών σχεδίων στον τομέα του υδρογόνου δεδομένου ότι τα κεφάλαια που θα απαιτηθούν είναι μεγάλα. Προτεραιότητά μας παραμένει η ανάπτυξη των ΑΠΕ (όπου η τεχνολογία έχει ωριμάσει), λαμβάνοντας υπόψη και ότι η παραγωγή πράσινου υδρογόνου απαιτεί την ύπαρξη πλεονασματικής παραγωγής ηλεκτρισμού από ΑΠΕ