provide an attachment id!
Βαδίζουμε προς τις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιούνη εν μέσω αντιπυρικής περιόδου. Είναι αξιοσημείωτο ότι έχουν εξαφανιστεί οι πανηγυρισμοί των προηγούμενων χρόνων, περί ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, με την έναρξη κάθε αντιπυρικής περιόδου, οι διαβεβαιώσεις ότι πήραν το μάθημά τους. Ακόμη και η κάλπικη αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η «κριτική» των άλλων αστικών κομμάτων, για τη συγκεκριμένη θεματολογία, έχει εμφανώς υποβαθμιστεί.
Λέτε μετά από τους 104 νεκρούς στο Μάτι το 2018 (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), τις τεράστιες καταστροφές σε βόρεια Εύβοια, Αττική, Πελοπόννησο κ.α. το 2021 (κυβέρνηση ΝΔ), να έχουν όλα πάρει τον δρόμο τους;
Κατηγορηματικά όχι!
Πρόκειται για μια «συνωμοσία της σιωπής» που βρίσκεται σε εξέλιξη και όχι τυχαία.
Αυτή η «συνωμοσία της σιωπής» κορυφώνεται αν κανείς διαβάσει τα κυβερνητικά τους προγράμματα.
Στο «κυβερνητικό πρόγραμμα» της ΝΔ, στο «συμβόλαιο της αλλαγής» του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, οι λέξεις πολιτική προστασία, περιβάλλον και δάση απλά δεν υπάρχουν.
Το «εθνικό πρόγραμμα αναδασώσεων» της ΝΔ σε 165.000 στρέμματα έως το 2025 δεν καλύπτει ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες αναδάσωσης κάθε μορφής (βασική, αλλαγή σύνθεσης, δάσωση, αναγωγή κ.λπ.) που κατά μέσο όρο έπρεπε να φτάνουν τα 500.000 στρ. τον χρόνο. Παράλληλα, γι’ αυτές τις αναδασώσεις εγκαινίασε τον θεσμό του «αναδόχου αναδάσωσης», όπως ονομάζει διάφορους επιχειρηματικούς ομίλους, που θα αναλαμβάνει τη μελέτη αλλά και τα έργα της αποκατάστασης. Αξιοποιώντας τις μεγάλες καταστροφές, ανοίγει διάπλατα τον δρόμο ώστε οι πληγείσες περιοχές να αποτελέσουν πεδίο κερδοφόρων επενδύσεων και με χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης, που θα εξυπηρετεί τους ομίλους και όχι τις ανάγκες των πυρόπληκτων.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε και αυτή της ΝΔ ολοκλήρωσε την – σε «παγκόσμια πρώτη» – απόφαση, που ισχύει μόνο για την Ελλάδα και σε αντίθεση με την επιστήμη σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με την οποία το φυτό ασπάλαθος δεν είναι δασικό είδος. Ετσι αποχαρακτήρισαν πάνω από 6 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων που παραδόθηκαν στο τουριστικό και κατασκευαστικό κεφάλαιο.
Αυτή η «συνωμοσία της σιωπής» δείχνει τη συνέπεια «λόγων και έργων» της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο για την υποκρισία της φιλοπεριβαλλοντικής τους προβιάς αλλά κυρίως για την υλοποίηση της κοινής τους πολιτικής, που εξυπηρετεί διαχρονικά τα εκμεταλλευτικά – «επενδυτικά» σχέδια των «πράσινων» μονοπωλιακών ομίλων, οι οποίοι γεμίζουν τα βουνά και τα δάση με πάρκα ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών και τις τσέπες τους με κέρδη από το ακριβό για τον λαό ηλεκτρικό ρεύμα.
Αυτή η πολιτική της «πράσινης μετάβασης», της ακριβής «πράσινης» Ενέργειας σε βάρος της ζωής της εργατικής τάξης, των λαϊκών δυνάμεων, έχει ταυτόχρονα αρνητική επίδραση στη βιοποικιλότητα, στην άγρια πανίδα, οξύνει το υδατικό πρόβλημα, εντείνει τα πλημμυρικά φαινόμενα. Καταστρέφει τα δάση, αφού κι αυτά «δεν ρωτάνε» και «φυτρώνουν» εκεί που το κατασκευαστικό και τουριστικό κεφάλαιο θέλει να κτίσει ξενοδοχεία, τουριστικά χωριά και πόλεις. Εκεί που οι «πράσινοι» όμιλοι των ΑΠΕ «ξοδεύονται» να ανοίξουν δρόμους, να εκχερσώσουν δασικές εκτάσεις, να καταστρέψουν γη υψηλής παραγωγικότητας και να «αναδασώσουν» με ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά.
Εκεί που το υπέδαφός τους «φιλοξενεί» σπάνιες γαίες για την καπιταλιστική ψηφιακή μετάβασή τους.
Ναι, η συνωμοσία της σιωπής φωνάζει!
Η κυβερνητική πολιτική της εμπορευματοποίησης, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, στο περιβάλλον, στη γη, στα δάση είναι η μία συνέχεια της άλλης.
Γι’ αυτό άλλωστε τα τελευταία 40 χρόνια, καμία κυβέρνηση δεν κατάργησε οποιονδήποτε νόμο είχε ψηφίσει η προηγούμενη στους τομείς περιβάλλοντος, χρήσεων γης, δασών. Επαιρνε η μια τη σκυτάλη από την άλλη και συνέχιζε τον καταστροφικό για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και το περιβάλλον δρόμο, αλλά κερδοφόρο για τους μονοπωλιακούς ομίλους.
ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, όλα αυτά τα χρόνια:
— Εξειδικεύουν και εφαρμόζουν τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις που αντιμετωπίζουν το περιβάλλον, τα δάση ως πεδίο επιχειρηματικής δράσης.
— Προωθούν και εμπλουτίζουν το νομικό πλαίσιο για το περιβάλλον, ακολουθώντας τις οδηγίες του μεγάλου κεφαλαίου, του ΣΕΒ, των τραπεζών, υποτάσσοντας ακόμα περισσότερο το περιβάλλον στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στοχεύοντας στην εξασφάλιση και διεύρυνση των πεδίων κερδοφορίας στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια.
— Υλοποιούν την ίδια καταστροφική δασική πολιτική, εξασφαλίζοντας ένα νομικό χωροταξικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο που εντείνει την εμπορευματοποίηση της δασικής γης, διευρύνει τις επενδύσεις μέσα στα δάση, τις οποίες επιδοτούν πολύμορφα, μετατρέποντάς τα σε δάση ανεμογεννητριών, με «fast track» διαδικασίες.
— Οδηγούν σε αποχαρακτηρισμούς, σε αναγνωρίσεις ανύπαρκτων δικαιωμάτων κυριότητας, κυρίως γύρω από αστικά κέντρα, παραλιακές και νησιωτικές εκτάσεις. Ετσι, εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων έχουν μετατραπεί σε οικισμούς, βίλες, τουριστικές επιχειρήσεις κ.λπ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εξελισσόμενη πώληση απο μεσιτικά γραφεία της περιοχής, του δάσους στην περιοχή «φιλέτο» Κορακιά Κρανιδίου (απέναντι από τις Σπέτσες), ως ιδιωτικού ενώ θεωρείται δημόσιο, το οποίο δεν μπορεί να πωληθεί γιατί εκτός των άλλων κάηκε πριν λίγα χρόνια, έχει κηρυχθεί αναδασωτέο και όπως λέγεται, εμφανίζεται να ανήκει σε οικοδομικό συνεταιρισμό.
— Απαξιώνουν τη Δασική Υπηρεσία που έχει την ευθύνη της προστασίας και διαχείρισης των δασών.
— Υλοποιούν τους δασικούς χάρτες που αποτελούν κυρίαρχη κερδοφόρα επιδίωξη των μονοπωλιακών ομίλων, των τραπεζών, για να διαμορφωθεί «καθαρό τοπίο», που θα επιταχύνει τα εκμεταλλευτικά τους σχέδια.
— Διατηρούν τον διαχωρισμό της ενιαίας διαχείρισης και προστασίας των δασών από την αντιπυρική τους προστασία. Την αποτυχημένη διάσπαση της πρόληψης από την κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών, που έγινε το 1998, με τη μεταφορά της δασοπυρόσβεσης στο Πυροσβεστικό Σώμα, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, που συνεχίστηκε μέχρι σήμερα από όλες τις κυβερνήσεις, με τεράστιες καταστροφές.
— Διατηρούν την υποχρηματοδότηση των εμπλεκόμενων με τις δασικές πυρκαγιές υπηρεσιών (Δασική Υπηρεσία, Πυροσβεστική), τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού και μέσων. Ετσι, για παράδειγμα, στη Δασική Υπηρεσία οι κενές θέσεις μόνιμου και ειδικευμένου επιστημονικού και λοιπού προσωπικού είναι κατά μέσο όρο 70%. Η χρηματοδότηση κυμάνθηκε στα 26 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, ποσό που αντιστοιχεί στο 0,5% του προϋπολογισμού. Διατηρούν την αναποτελεσματική οργάνωση των δασοπυροσβεστικών δυνάμεων με κύριο βάρος στα εναέρια μέσα παρότι δεν αποτελούν το κύριο μέσο κατάσβεσης των πυρκαγιών.
— Είναι αντίθετοι με την ολοκληρωμένη και ενιαία διαχείριση και προστασία των δασικών οικοσυστημάτων που περιλαμβάνει τη σύγχρονη αντιπυρική προστασία, με κύριο βάρος στην πρόληψη και τη σε διαφορετική βάση οργάνωση των επίγειων δυνάμεων.
Η στρατηγική αντιπαράθεση – Η θέση του ΚΚΕ
Η προστασία από τις δασικές πυρκαγιές πρέπει να αποτελεί μέρος της ολοκληρωμένης διαχείρισης και συνολικής προστασίας και ανόρθωσης των δασών από κάθε κίνδυνο που απαιτεί μεσο-μακροπρόθεσμο επιστημονικό σχεδιασμό και ενιαία αντιπυρική προστασία, με κύριο βάρος στην πρόληψη και την ειδική διαχείριση της δασικής βλάστησης.
Μόνο σ’ αυτό το πλαίσιο θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί κάθε πυρκαγιά, με την προϋπόθεση ότι θα υπήρχε ένας σύγχρονος αντιπυρικός σχεδιασμός, σε επιστημονική βάση, που θα έδινε βάρος στην πρόληψη και στην προκαταστολή, θα εξασφάλιζε την ενίσχυση των αρμόδιων υπηρεσιών με διαφορετική δομή, οργάνωση, με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, το αναγκαίο προσωπικό, τις υποδομές και μέσα, με νομικό και θεσμικό πλαίσιο υπέρ του λαού.
Η αξιοποίηση των δασών, της γης και της χρήσης της προς όφελος των κοινωνικών αναγκών μπορεί να υλοποιηθεί μόνο στο πλαίσιο ενός ριζικά διαφορετικού τρόπου παραγωγής και οργάνωσης της κοινωνίας, με τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, τον εργατικό έλεγχο. Της εργατικής εξουσίας, του σοσιαλισμού – κομμουνισμού. Προϋποθέτει την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, την κατοχύρωση της κοινωνικής ιδιοκτησίας στη γη, στα δασικά οικοσυστήματα και στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στις υποδομές, στα χερσαία και υδάτινα φυσικά οικοσυστήματα. Ετσι θα ικανοποιούνται οι διευρυνόμενες εργατικές – λαϊκές ανάγκες και η προστασία του περιβάλλοντος.
Η πολιτική αυτή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οργανωμένη παρέμβαση του εργατικού – λαϊκού κινήματος στην παραπάνω κατεύθυνση. Σε γραμμή σύγκρουσης, ρήξης και ανατροπής, με τους μονοπωλιακούς ομίλους και το κράτος της εξουσίας του κεφαλαίου, που εντείνει την εμπορευματοποίηση της γης, των δασών, που αποτελεί την αιτία χειροτέρευσης της ζωής τους.
Με την ανατροπή της κρατικής πολιτικής και των αντιλαϊκών νόμων που εντείνουν την εμπορευματοποίηση της γης, των δασικών οικοσυστημάτων, σε σύγκρουση με τα αναπτυξιακά σχέδια της άρχουσας τάξης και όλα τα εργαλεία υλοποίησής τους, όπως η δασική πολιτική και η πολιτική γης.
Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά στον μεγάλο αγώνα για την κατάργηση της ληστρικής καπιταλιστικής εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος, των δασών, την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στη γη. Αυτή η προοπτική κρίνεται και από τους σημερινούς αγώνες, στους οποίους πρωταγωνιστούν οι δυνάμεις του ΚΚΕ.
Αποτελεί τη μόνη δύναμη που δίνει σήμερα τη μάχη ενάντια στις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ και της άρχουσας τάξης, που εκφράζονται με την κοινή πολιτική της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ και στα θέματα της πολιτικής προστασίας. Οσοι και όσες αγωνιούν για την προστασία του περιβάλλοντος από τον πραγματικό εχθρό του, το μεγάλο κεφάλαιο, μπορούν και πρέπει να συμβάλουν για να βγει το ΚΚΕ πιο δυνατό από τη νέα εκλογική αναμέτρηση.